เคยอยากคบกับใครทั้งๆที่รู้สึกว่าเขาไม่ใช่ไหมคะ

ทุกครั้งที่มีใครสักคนเข้ามาในชีวิต
ถ้าเราตกลงกับตัวเองแล้วว่า เราเลือกเขานะ เราก็จะทำทุกทางเพื่อรักษาเขาไว้ใกล้ๆๆเราให้นานที่สุด ยื้อเขาไว้ จนเหนื่อยก็ยอม ท้อก็ยังอดทน

หลายครั้ง ที่ผิดหวังก็อยากเลิกมีความรักไปเลย
แต่พอได้เจอใคร ความคิดนั้นก็หายไป คิดแค่ว่า ลอง ดูอีกสักตั้งสิ เราคงไม่โชคร้าย อะไรขนาดนั้นทุกครั้งไปหรอก

ทำดีทุกอย่าง สวมบทแม่พระ นางฟ้ามาตลอด พยายามทำใจกว้าง แต่ทุกครั้งก็พลันให้รัก มันต้องมีอันต้องกลับมาทุกข์ใจเอง เรารู้ว่าถ้าเราเหวี่ยง เราวีน เราอารมณ์ร้อนใส่เขา ไม่ว่าใครก็ไม่อยากอยู่ใกล้ๆ เราหรอก เลยพยายามไม่ทำทั้งๆที่ข้างในอยากเหวี่ยง 100 แต่แสดงออกแค่ 20 เราไม่ได้ใจเย็นนะ เราแค่เก็บอาการ.

ทุกคนบอกว่า เราโหยหา ความรัก
เพราะเราไม่เคยสมหวังเรื่องนี้เรื่องเดียวในชีวิต คือ เรื่องมีคนรัก (แฟน)
เรารู้ว่า เรามีครอบครัว มีเพื่อน มีคนรอบข้างที่รักเรามากมาย

แต่...มันไม่เหมือนกัน เราคงแค่อยากลอง
ลองรักใครสักคน แล้วได้คบกันจริงๆ

แต่ตลอดมา มันไม่เคยสมหวังเลย
ทั้งๆที่เราคิดว่า เราทำดีแล้ว
อะไรคือสิ่งที่เราพลาดไป

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ส่วนใหญ่ เราจะค่อนข้าง ดึงคนเจ้าชู้เข้ามาหาเราค่ะ เลือกทีไร มารู้ว่าเขาเจ้าชู้ ไม่ก็มีแฟนอยู่แล้วบ่อยๆ

จนตอนนี้ เราเริ่มรู้สึกว่า เราเลือกเขา
แต่ เราก็รู้ว่า เขาไม่ใช่ สำหรับเราจริงๆหรอกแต่ก็ยังไม่เลิกสักที

เรากำลังหลอกตัวเองอยู่รึเปล่าค่ะ
ค่อนข้างสับสน ควรจะทำยังไงดี

เนื้อคู่นี่ มันมีจริงๆไหมคะ?
ทำดีมาตลอด ทำไมต้องมาเจอแต่เรื่องรักที่ทุกข์ใจแบบนี้เสมอเลยคะ?