คือเราไปเรียนต้องอยู่หอ แล้วคงรู้สึกได้ใช้ชีวิตแบบส่วนตัว จะไปไหนทำอะไรไม่ต้องบอกใคร
แต่พอช่วงฝึกงานมาอยู่ที่บ้าน รู้สึกอึดอัดมากเลยค่ะ
เวลาจะทำอะไรหรือไปไหน ต้องบอกตลอด ยกตัวอย่างเช่น เรานอนอยู่ในห้อง ต้องห้ามล็อคห้อง คือทุกคนในบ้านสามารถเปิดประตูห้องเราได้ตลอดเวลาทำให้รู้สึกอึดอัดมากเลย เหมือนมันไม่เป็นส่วนตัวบางทีก็แอบมองผ่านหน้าต่างของห้องเพื่อดูว่าเราทำอะไรอยู่ บางครั้งเลิกงานเราไปกินข้าวหรือเลิกงานช้า ทำให้เวลากลับบ้านไม่ปกติ ที้บ้านก็จะโทรมาหาหรือมาตามเราถึงที่เลย คือเราอายุ22แล้ว ทำงานหาเงินส่งตัวเองเรียนเอง ไม่ได้ขอที้บ้านแล้ว มีวิธีคิดหรือพูดยังไงให้ที่บ้านเข้าใจบ้างคะ คือเรารู้สึกอึดอัดจริงๆ อยู่บ้านไม่ได้นาน อยากกลับไปอยู่หอแล้ว เหมือนมันไม่เป็นส่วนตัวค่ะ ขอวิธีที่ทำให้ไม่รู้สึกแบบนี้ได้ไหมคะ มันกดดันจริงๆค่ะ
ใครที่อยู่หอพอกลับบ้านแล้วอึดอัดบ้างคะ
แต่พอช่วงฝึกงานมาอยู่ที่บ้าน รู้สึกอึดอัดมากเลยค่ะ
เวลาจะทำอะไรหรือไปไหน ต้องบอกตลอด ยกตัวอย่างเช่น เรานอนอยู่ในห้อง ต้องห้ามล็อคห้อง คือทุกคนในบ้านสามารถเปิดประตูห้องเราได้ตลอดเวลาทำให้รู้สึกอึดอัดมากเลย เหมือนมันไม่เป็นส่วนตัวบางทีก็แอบมองผ่านหน้าต่างของห้องเพื่อดูว่าเราทำอะไรอยู่ บางครั้งเลิกงานเราไปกินข้าวหรือเลิกงานช้า ทำให้เวลากลับบ้านไม่ปกติ ที้บ้านก็จะโทรมาหาหรือมาตามเราถึงที่เลย คือเราอายุ22แล้ว ทำงานหาเงินส่งตัวเองเรียนเอง ไม่ได้ขอที้บ้านแล้ว มีวิธีคิดหรือพูดยังไงให้ที่บ้านเข้าใจบ้างคะ คือเรารู้สึกอึดอัดจริงๆ อยู่บ้านไม่ได้นาน อยากกลับไปอยู่หอแล้ว เหมือนมันไม่เป็นส่วนตัวค่ะ ขอวิธีที่ทำให้ไม่รู้สึกแบบนี้ได้ไหมคะ มันกดดันจริงๆค่ะ