ไดอารี่หมอดู โดย คุณหมอพีร์ ค่ะ   

  จาก หนังสือธรรมะใกล้ตัว ฉบับที่ 222 ค่ะ  


เมษายน ๒๕๕๘

สวัสดีค่ะทุกคนที่อ่านไดอารี่หมอดู อาทิตย์ที่ผ่านมาไม่ได้ทำกับข้าวไปวัดเลยค่ะ มีแต่ช่วยคนในหมู่บ้านที่แจกซองผ้าป่าสำหรับสร้างหลังคาโบสถ์ เพราะหลังคาเก่าเวลาฝนตกน้ำจะรั่วค่ะ ตอนช่วยเขาแกะซองก็สนุกดีนะคะ เห็นเงินแบงก์เล็กแบงก์ใหญ่และเหรียญมารวมกัน สุดท้ายพอนับเสร็จกลายเป็นเงินก้อนใหญ่ รู้สึกปลื้มใจตามจริงๆค่ะ

บางคนเจอหลายซองควรเฉลี่ยใส่แบบไม่เกินตัวนะคะ เห็นหลายๆคนพอได้ซองผ้าป่าหลายซองก็จะหงุดหงิด เราต้องลองคิดใหม่ค่ะว่าจะได้ทำบุญหลายๆที่ ไม่ต้องลงชื่อก็ได้ค่ะไม่มีใครบังคับ เพราะถ้าเราปล่อยให้ใจที่หงุดหงิดนำหน้าก่อน อานิสงส์ที่ตามมาจะน้อยลง เวลาใส่ต้องไม่แคร์ว่าใส่น้อยไปจะเสียหน้า ตัดเรื่องหน้าออกไป ใส่เท่าที่ไม่เบียดเบียนตัวเอง ทำอย่างนี้ใจจะเป็นสุขได้ค่ะ

อาทิตย์นี้มีลูกค้าเก่ามาดูดวงค่ะ ตอนแรกก็จำเธอไม่ได้ เพราะจิตใจเธอเปลี่ยนไปเยอะมาก ของเก่าเธอโทสะแรง เอาแต่ใจ คิดว่าตัวเองดีและถูกเสมอ เธอเป็นมากจนป่วย ครั้งก่อนที่ดูดวงไป แนะนำให้เธอระวังอารมณ์ตัวเองที่กระทำใส่พ่อแม่ เธอปรับตัวได้ไม่หลุดอารมณ์ใส่พ่อแม่ สำนึกผิดจากใจจริง หลังจากนั้นก็ได้ขอขมาพ่อแม่ตัวเองเรียบร้อย คนเรามีวิบากกันมาข้ามภพทำให้การเกิดมาในชาตินี้กรรมจะเลือกสถานที่เกิดให้พอดีกับกรรมเก่าของตัวเอง เธอกับแม่ถือว่ารักกันมาก แต่พูดกันไม่ได้จะไม่ถูกหูกันเลย แม่ได้ยินเสียงลูกก็กระตุ้นอารมณ์หาว่าชอบเถียง ลูกได้ยินเสียงแม่ก็รู้สึกรำคาญ พูดอะไรออกมาเป็นที่น่ารำคาญไปหมด หรือบางทีการกระทำที่ทำออกมาก็รู้สึกไม่ชอบขัดหูขัดตาไปหมด ดังนั้นสิ่งที่สำคัญคืออย่าไปเรียกร้องให้พ่อแม่เปลี่ยน เราเองก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้ เปรียบเทียบกับครอบครัวใครก็ไม่ได้ บางคนเห็นครอบครัวอื่นจะมองว่าทำไมพ่อแม่ตัวเองไม่เป็นแบบนี้บ้าง ยิ่งแย่ไปใหญ่ ยอมรับไปว่ามันมาจากกรรมเก่า ให้สำนึกผิด และคิดแก้ไขตัวเองแทน สุดท้ายขอขมาสิ่งที่ทำไปแล้ว เธอปรับปรุงตัวได้ ทำให้ความสัมพันธ์กับพ่อแม่ไม่เป็นแบบเดิม แถมยังหายป่วยทางอารมณ์ไม่ต้องกินยาแล้วค่ะ

นอกจากพ่อแม่แล้ว เธอยังเป็นกับคนนอกบ้านด้วยนะคะ จะชอบเพ่งโทษคนอื่นก่อนว่าทำไมคนนั้นไม่ดีอย่างนี้ คนนั้นไม่ดีอย่างโน้น เพ่งโทษแต่ว่าคนอื่นไม่ดี จนทำให้เข้ากับคนในสังคมไม่ได้ จนต้องลาออกมาจากที่ทำงาน เมื่อจิตใจเธอเปลี่ยนไปจากการแก้ไขกับคนใกล้ตัวก่อน จึงทำให้เธอมองเห็นได้ว่าตัวเองก็มีข้อไม่ดีเยอะเหมือนกัน เมื่อก่อนไม่เคยมองเห็นเลย ขี้โกรธ ขี้งอน ขี้จัดการคนอื่นเขาไปทั่ว ไม่เคยมองเห็นนิสัยตัวเองสักที แต่เมื่อเธอแก้ไขพฤติกรรมไม่ดีกับพ่อแม่ ขอขมาท่านเรียบร้อย จากนั้นก็ฝึกปฎิบัติธรรมด้วย สิ่งเหล่านี้ทำให้เธอเปลี่ยนตัวเองได้จริงๆค่ะ

เพียงแค่เรายอมรับจุดบกพร่องบางอย่างในชีวิตแล้วมีความคิดที่จะแก้ไขทำให้ดีขึ้น ก็จะสร้างจุดเปลี่ยนที่สำคัญในชีวิตตัวเองได้ คนทำผิดที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองผิดจะไม่แก้ไขอะไรได้เลย การยอมรับว่าตัวเองมีข้อบกพร่องคือกุญแจสำคัญที่จะใช้เปลี่ยนตัวเอง

มีคนใกล้ตัวคนหนึ่งที่ทำให้รู้เลยว่าคนบางคนคงเปลี่ยนตัวเองได้ยาก คือเธอติดยาเสพติด ที่บ้านอยากให้เธอเลิกให้ได้ เธอเที่ยวโทษว่าเป็นเพราะเธอไม่ได้เรียนหนังสือ ทำให้เธอไม่มีงานดีๆทำจึงไม่ประสบความสำเร็จในชีวิต โทษว่าแม่ไม่มีเงินส่งเธอเรียน ทั้งที่มันไม่ใช่เลย เธอขี้เกียจไปโรงเรียนจึงเลิกเรียนเอง ไม่รู้จักประหยัดอดออม อยากใช้จ่ายสบายเหมือนเพื่อนๆ ผ่านมาเกือบสิบปีเธอก็คิดเหมือนเดิมจึงมีชีวิตที่เปลี่ยนตัวเองไม่ได้ แถมยังทำให้ตัวเองตกต่ำลง แค่ยอมรับว่าตัวเองขี้เกียจ คิดปรับปรุงตัวเองให้มีความขยันหมั่นเพียร ประหยัดอดออม ก็ทำให้ชีวิตดีขึ้นได้ มีคนที่เขาประสบความสำเร็จในชีวิตเยอะมากโดยไม่ต้องจบปริญญาตรีเลยค่ะ เพราะเขามีความขยัน ประหยัดอดออม อดทน คิดแก้ไขข้อบกพร่องของตัวเอง มองไปในชีวิตเธอคนนี้คงจะเปลี่ยนไม่ได้ถ้าเธอไม่เปลี่ยนความคิดและเห็นข้อบกพร่องของตัวเองจริงๆ

ข้อบกพร่องแต่ละคนไม่เหมือนกัน ลองเปิดใจยอมรับการวิจารณ์จากคนใกล้ตัวดูนะคะ จะเป็นสิ่งที่ช่วยได้มากที่สุด เมื่อเปิดใจยอมรับความจริง เราก็จะสามารถสำนึกผิดในสิ่งที่ตัวเองทำไป และได้รับสิทธิ์ในการแก้ไขให้ชีวิตดีขึ้นค่ะ  :01: