เป็นคนมีสิว ตั้งแต่ ป.3 จนตอนนี้จะขึ้นปี2แล้ว ก็ยังไม่หาย ไม่รู้ว่าเกิดจากอะไรเหมือนกัน (สงสัยชาติที่แล้วคงเอาน้ำร้อนไปสาดหน้าเขา) ตอนประถมแม่บอกว่าเป็นสิวฮอร์โมน เดี๋ยวถ้าโตมาก็หายเอง ซะทีไหนหละ ยิ่งโตยิ่ง เยอะ

ลองรักษามาทุกอย่าง อะไรที่เขาว่าดี เขาว่าหายก็ลองมาแล้ว ไม่ว่าจะกินอาหารเสริม ล่าสุดนี่กินของยี่ห้อ ซนญ. ก็ไม่หาย แต่รูขุมขนกระชับขึ้น กินยาคุม มันก็ดีขึ้นมามากๆเลย แต่ก็ชอบลืมกินบ่อยๆ แล้วกินเยอะๆไม่ดีเลยเลิกกินไป ก็กลับมาเห่ออีก ตอน ม.5 เคยไปรักษาที่คลินิก มมช. ซึ่งที่บ้านเราไม่มีหรอก(ห่างไกลความเจริญ) เราต้องขับมอไซด์ไปอีกอำเภอหนึ่งใช้เวลา30นาที มีแค่ของ มมช. แล้วก็มีแค่แห่งเดียว การรักษาส่วนใหญ่ก็ทายา กดสิว มาร์คหน้า นวดไฟฟ้า แบบนี้ทุกครั้ง เราจะไปทุกวันเสาร์หรืออาทิตย์ แต่ละครั้งเราเสียไม่ต่ำกว่า 400฿ ยาทาหลอดเล็กต้องซื้อทุกอาทิตย์ จะมียาชนิดหนึ่งเป็นยาทาสลายอุดตัน พนักงานบอกที่คลินิกไม่มีขาย ต้องไปซื้อร้านขายยาอีกที่หนึ่ง ซึ่งมีที่นั่นที่เดียว บางครั้งยาหมดเราต้องขับรถข้ามอำเภอไปซื้อ ตากแดด ตากฝน เจอพายุ เราก็ไป เราอยากหาย พอไปถึงร้านปิด (คงเข้าใจความรูสึกเรานะ

) รักษาได้ระยะหนึ่งไม่หาย ได้รอยมาเพียบเราเลยหยุด จากนั้นแม่บอกว่าถ้าจบ ม.6 จะพาไปรักษา (ก็ไม่พาไป) บอกว่าหลังรับน้องจะพาไปรักษา (ไม่มีวี่แวว) บอกว่าจบปีหนึ่งจะพาไปรักษา (คราวนี้บอกเรียนจบทำงานค่อยหาเงินทำเอง) เราเข้าใจนะว่าแม่ไม่มีเงินมากมายที่จะให้เราใช้จ่ายกับเรื่องฟุ่มเฟือยพวกนี้ แม่ส่งเสียเราเรียนตัวคนเดียว เราเป็นคนไม่เก่งแต่ตั้งใจเรียนนะ เกรดเราไม่เคยต่ำกว่า 3.50 เลยนะจะบอกให้ (อวดๆ

) อยากได้มอไซด์แม่ก็ซื้อให้ตอนจบ ม.3 อยากดัดฟันตอน ม.5 ก็ได้ดัด อยากได้โทรศัพท์ โน๊ตบุ๊คก็ได้ ของที่ได้เหล่านี้ไม่ใช่ขอวันนี้แล้วได้เลยนะ ต้องเอาผลการเรียนมาแลก ของทุกชิ้นที่เป็นจองเรา เราดูแลรักษาดีมากๆๆๆๆๆ แต่มีอย่างเดียวที่แม่ไม่ให้คือ การรักษาสิว แต่จะซื้อยามาให้ทา แต่มันก็ไม่หายนะ เราเลยเลิกหวังว่าแม่จะให้เงินรักษา จะขายครีมแต่หน้าก็อย่างศพ จะทำงานผ่านเน็ตก็ล้มเหลวไม่เป็นท่า ทำได้คือประหยัดอดออม เก็บเล็กเก็บน้อย แต่รายจ่ายมันก็มีเข้ามาตลอด ตอนนี้เราก็ทาแค่ว่านหางจระเข้กับผงวิเศษ ทาปลอบใจตัวเอง ใช้อะไรก็ไม่หาย ไม่ใช้ก็เห่อขึ้นเห่อขึ้น เราท้อ (คนไม่เป็นสิวหนักๆไม่เข้าใจ) เลยเปลี่ยนมาบำรุง สิวไม่หายชั่งมัน หน้าขาวขึ้นก็หน้าจะดูดีขึ้น เราเลยใช้ผลิตภัณฑ์ของ pc หน้าเราขาวขึ้น เราดีใจ แต่รอยสิว สิว ก็ยังเหมือนเดิม แถมชัดขึ้นอีก ก่อนหน้าที่เราจะใช้ pc เราเคยใช้ครีมเทวดามาประมาน 5-6 เดือน หน้าดีขึ้นนะ แต่พอใช้ไปใช้ไป เหมือนกน้าดื้อครีม สิวเม็ดโตๆหาย รอยจาง แต่ก็แรกกับสิวผดมหึมา เลยเลิกใช้ ซักพักแหละสิวผดก็เริ่มขยายขนาด เลิกใช้ครีมกับมาใช้ยา bz 5% เขาให้ทาแค่15นาทีแล้วล้างออก นี่ทาทั้งคืน สิวใต้ผิวหนังผุดขึ้นมากดง่าย ยิ่งทายิ่งออก ( สิวใต้ผิวหนังมีมหาศาล) เลยเลิกใช้ จะออกไปไหนหรืออยู่บ้านก็ต้องทา aa ครีม (bb ครีมเอาไม่อยู่) พอทาก็อุดตัน ไม่ทาก็ไม่มีความมั่นใจ พอหน้าสดออกไปก็จะมีแต่คนทัก วันนี้พึ่งเจอมาสดๆร้อนๆ ไปซื้อของที่ร้านกับแม่ เราพยายามยืนตรงที่ลับๆ เพราะไม่อยากให้ใครทักเรื่องสิวบนหน้าเรา แต่ก็มีป้าเกือบจะยายละ เดือนผ่านมองหน้าเราซักพัก (ในใจเรารู้อยู่แล้วแหละว่าประโยคที่เขาจะทักเราคืออะไร) แล้วมันก็ใช่จริงๆแหละ คนที่ไม่เคยรู้จัก คำพูดที่เขาทักเราคือ 'หน้าสิวหยังมานักแต้นักว่า' แปล สิวที่หน้าทำไมเยอะ เราก็ไม่รู้จะตอบว่าไงนะ (เราก็ไม่อยากให้มันมีหรอก เราอยากหาย อยากหน้าใส ถ่ายรูปไม่ต้องแต่งหลายแอพ อยากตัวจริงกับในรูปเหมือนกัน อยากถ่ายรูปหน้าสด อยากหน้าหน้าใสๆเหมือนสาวมหาลัย (ประถมกับมัธยมคงไม่ทันละ) ที่สำคัญอยากมีความมั่นใจ คนเราดูหน้ากันก่อนดูอย่างอืนซะอีก) นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแต่ก็นับไม่ถ้วนเเล้วที่เราโดนทักแบบนี้ ทั้งจากควรู้จักและไม่รู้จัก เรารู้สึกแย่มากๆทุกครั้งนะ น้ำตาคลอเบ้าทุกครั้งเลย กลับมาร้องไห้ทุกครั้ง เราก็อยากจะหาย แล้วกลับไปให้คนที่เคยทักเรา ให้เขาทักเราอีกรอบเขาจะพูดว่าอะไร แต่มันคงเป็นไปไม่ได้แล้วแหละ ...
😭😢😥
สิวขึ้นที่หน้า แต่เหมือนจะไปหนักหัวของใคร
😭😢😥