ก่อนหน้านี้ไม่กี่เดือน เรายังคงทำงานเป็นลูกจ้างชั่ว(คราว) เหมือนใครหลายๆ คน
ทำงานมาสามปีครึ่งก็สิ้นสุดสัญญา จึงตัดสินใจไม่ต่อสัญญา เย้ๆ อิสระ สิคะทีนี้ อิสระทางด้านเวลาและด้านการเงิน (เพราะเงินน้อยลงฮ่าๆๆ รายได้หลักขาดหายไป)
ลาออกตั้งใจว่าจะมาเป็นชาวสวนชาวนา ทำการเกษตรตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงตามแบบของในหลวงของเรา ออกจากงานมาบอกเลยว่าไม่มีเงินเก็บ มีแค่เงินไม่กี่พันในบัญชีที่ติดไว้เป็นค่าเทอมลูก ปีนี้นางอยู่ชั้น ป.4 แล้ว แต่ไม่เป็นไร ที่บ้านทำนา อย่างน้อยมีข้าวกิน ที่บ้านปลูกผักไว้หลายอย่างอย่างน้อยก็มีผักกิน พ่อแม่พอมีที่ทาง อย่างน้อย มีที่ทำกิน คือ ณ จุดๆ นั้น บอกตัวเองให้มองโลกในแง่ดีไว้ก่อน คิดบวกสิคิดบวก ชีวิตเรายังดีกว่าอีกหลายๆ คนนะเฟ้ยยย พยายามบอกตัวเองอย่างนั้น แต่มันก็จริง เราคิดเสมอว่าเราโชคดี มีพ่อแม่ มีที่ทางพอทำกิน มีข้าว มีบ้านซุกหัวนอนไม่ต้องระหกระเหินไปไหน
เดือนแรกออกมาเงินก้อนสุดท้าย แบ่งไว้ค่าเทอมลูกแล้วก็เอาไปเรียนทำสบู่ ตอนนั้นคิดอยู่ว่า เรียนมาจะเอามาทำอะไรวะ เรียนมาก็เยอะแล้ว เรียนไปทำไม เริ่มไขว้เขวตามคนอื่นๆ ที่ว่าเราไร้สาระ
แต่คิดๆไป หาความรู้ใส่หัวไว้ดีกว่าคนเราไม่แก่เกินเรียนหรอกวะ พอเรียนเสร็จร้อนวิชาก็มาลองทำสบู่แจกเพื่อนๆ ไปใช้ นี่คือสบู่ของเรา
สบู่ไยไหมนมสด หญ้ารีแพร์ ทานาคา บ้านเราหญ้ารีแพร์เยอะ เราหาเอง ทำเอง ทำเข้าไป ทำไปไม่รู้จะขายใครก็ใช้เองให้ฟิตปํ๋งงง 5555
สบู่ไยไหมนมสด สูตรต่างๆ เราใช้สมุนไพรรอบตัว และกวนเอง เป็นสบู่ที่เรียกว่า สบู่ CP (ไม่ได้โฆษณาขายของนะแค่อยากอวด อิอิ) แต่ก็มีเพื่อนๆ บางคนเห็นแล้วบอกว่าสวยดีและขอซื้อ เราดีใจมากที่เราขายได้ 555แต่ขายไม่แพงแถมเยอะแยะมากมายด้วยเพื่อความบ้าบอ
ตอนนี้เรารอเลขจดแจ้งก่อนค่อยขายเป็นล่ำเป็นสัน ช่วงนี้ส่งไปให้เพื่อนๆ ลองใช้แล้วก็บอกว่า ใช้ดี เอาล่ะ คราวนี้พี่ฮึดๆๆๆ พี่จิทำต่อปายยยย
พอจบเรื่องสบู่ เราก็มีโครงการอื่นต่อ ด้วยความที่บ้านเป็นชาวนา เห็นพ่อทำนามาตั้งแต่จำความได้ก็ยังเห็นพ่อทำอยุ่ แต่ปีนี้ เราเปลี่ยนแนวคิดใหม่
แบ่งที่นาเป็นทำอย่างอื่นด้วย แต่บอกไว้ก่อนว่า ก่อนหน้านี้ พ่อแม่ไม่เห็นด้วยเลยที่เราออกจากงานมา เพราะแกอยากให้ลูกทำงาน รับราชการ เป็นสังคมไทยที่ปลูกฝังกันมาอย่างนั้น ตอนแรกพ่อเหมือนจะโกรธเหมือนเราไม่ทำไรไม่ปรึกษา บอกแม่ว่า
หัวโขนทุกหัวมันสวยงามดูดีหมดล่ะ ทุกอย่างในความคิดของชาวบ้าน คนทำงานมีเงินเดือน รับราชการ เป็นลูกจ้างหน่วยงานรัฐดูดี แต่สิ่งที่เขาไม่รู้คือ ความกดดันในการทำงาน ค่าใช้จ่าย นู่นนี่นั่นเยอะแยะมากมาย ใครอยู่ในภาวะกดดันกับการทำงานที่ไม่ถูกใจนาย ถูกต้องแต่ไม่ถูกใจ คงเข้าใจเราดี บอกแม่ไปว่า หนูอายุขนาดนี้แล้ว (ปีนี้ 37 ตั้งเป้าหมายว่า ก่อน 40 จะต้องมีเงินเก็บเป็นล้านนนนน ฝันสิคะฝัน ) หากเป็นลูกจ้างเขาตอ่ไปก็รอแค่วันจะถูกเขาเชิญออก ปากหมา ทำงานก็เก่ง กล้าลุยกล้าชน แบบนี้เขาไม่ต้องการ (5555) อีกอย่าง หนูทนไม่ได้ที่เห็นความไม่โปร่งใสและไม่ถูกต้องแต่เราทำได้แค่เฉย ก็เหมอืนเราสมรู้ร่วมคิดสิ เราทุจริตสิ หนูขอทำตามความต้องการที่ถูกต้องถูกใจหนูดีกว่านะแม่ พอบอกแกไปแบบนี้ พ่อกับแม่ก็ไม่ถามอะไรอีก สงสัยแกเข้าใจความรู้สึกเาราแล้วล่ะว่ะ คิเองเออเองแล้วมีความสุขก็คิดไป อิอิ
มาเข้าเริ่องการทำนาต่อ ปีนี้เราแบ่งที่ปลูกไผ่ ปลูกตะไคร้ ข่าและต้นไม้ขุดล้อม นี่คือสวนไผ่ของเรา จากทุ่งนาว่างเปล่า ตายูร พ่อของเรากำลังวางแผน... ส่วนนังลูกแอบถ่ายพ่อ อิอิ
เริ่มไถปรับที่วางท่อน้ำหยด
แล้วเราก็เริ่มปลูกไผ่กัน จากที่เคยใส่รองเท้าส้นสูง 4-5 นิ้ว ต้องมาเหยียบย่ำดินโคลน ต่างกันสุดขั้ว แต่เราเป็นลูกชาวนา ตอนเด็กๆ ก็ทำนาเล่นน้ำคลองน้ำโคลน ไม่มีปัญหาอยู่แบ้ว หึหึ
รถเก๋งไม่มีขับปิ๊กอัพไม่มีขี่ มีแค่ซาเล้งแต่ลุยได้ทุกงาน จัดไปจ้าาาา
แล้วเราก็ปลูกข่าตะไคร้ไว้ตามร่องระหวางกอไผ่ด้วย
ในเมื่อแม่ทำแล้ว ลูกจะอยู่เฉยๆ ได้ไง ถึงจะแค่ 9 ขวบ แต่เด็กๆ ก็ทำได้ ให้ลูกมาช่วยเก็บถุงดำและปลูกแคนา
ปลูกข้าวโพดแซม
เอาล่ะ เมื่อปลูกแล้วก็รอดูผลว่ามันจะเป็นไงต่อไป
หลังจากที่เราลงมือลงแรงไปแล้ว ด้วยเครดิตของพ่อแม่ เราถือว่าสิ่งที่เราทำไปนั้นเป็นของพ่อแม่ เราเป็นแค่คนช่วยเหลือแกไปตามความสามารถ รายได้เราจริงๆ นะเหรอ เก็บผักขาย 555 ครั้งแรก ขายผักติ้ว ทำกำละ5บาท ขายส่งให้กับพ่อค้าแม่ค้าที่เขาเอาของไปขายในกรุงเทพ
รายได้ครั้ง 40 บาท ให้ลูกไปโรงเรียน 30 เหลือ 10 บาท หยอดกระปุก ชีวิตดีมากกกกกกกกกก
พอเราได้เงินตรงนี้เราจะบอกลูกสาวว่าให้ใช้เงินประหยัดและสอนให้นางรู้จักช่วยเหลือตัวเองและช่วยงานบ้าน ทุกอย่างจะพยายามสอนให้นางรู้จักคิดและทำด้วยตัวเอง เพื่อเราจะได้ไม่ต้องเหนื่อยและเราก็ไม่เหนื่อยจริงๆ จะบอกลูกเสมอว่า สมัยแม่เด็กๆ แม่ก็ทำแบบนี้ ไม่ว่ายุคไหนสมัยไหน ทันสมัยแค่ไหน คนเราก็ต้องรู้จักช่วยเหลือตัวเองและรู้คุณค่าของตัวเอง
ซักผ้า สะอาดไม่สะอาดก็ตัวเราซัก ฉะนั้นอยากใส่เสื้อผ้าสะอาดต้องซักเอง และคอยบอกว่าควรซักยังไง
รีดผ้า เอาตามใจปรารถนาเลยจ้ะ
ล้างจาน ทำไป เราลูกผู้หญิงต้องทำงานบ้านได้ บางคนว่าเราใช้ลูกมากเกินไป เราเป็นแม่เรารู้ดีว่าควรใช้ลูกแค่ไหน อย่างไร ดังนั้นไม่ต้องกลัวว่าลูกเราจะโดนใช้งานหนัก อิอิ
หลายคนก็สงสัยว่า เห้ยยย เงินวันละ40บาท จะพออะไร กับโครงการเงินเก็บ หนึ่งล้านก่อนอายุ40 รายได้ของเราส่วนหนึ่งมาจากการเขียนนิยาย ซึ่งเราจะเจียดเงินตรงนี้มาซื้อต้นไม้ปลูก ตอนนี้ ในสวนมีต้นไม้หลายอย่างมาก รอวันเก็บเกี่ยว
พอมาถึงตอนนี้ ที่เล่าๆ มานี่ยังไม่จบนะคะ ยังมีอีก และมันจะสืบเนืองไปถึงเพือ่นอีกคนที่เคยตั้งกระทู้ไปก่อนหน้านี้ว่าลาออกจากงานมาทำสวนก็มีแต่คนว่าพวกนางบ้า เราเองก็ถูกมองว่าบ้าเหมือนกันและถูกคนเม้าท์ว่าเราเป็นครูปลอม 555
แต่เดี๋ยวค่อยมาเล่า ต่อว่าหลังจากที่ปลูกไผ่แล้ว มันเป็นยังไงต่อไป ยังมีเรื่องบ้าๆ อีกเยอะ ซึ่งเราเองก็ยังไม่อยากเชื่อว่ามันจะเกิดขึ้นกับเรา
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
ปล. แก้ไขเพิ่มเติม เผื่อมีใครสนใจจะติดตาม สวนไผร้อยล้านของเรา 555
ติดตามที่เพพจนี้นะคะ เพิ่งทำค่ะ แต่จะพยายามอัพเดตเรื่องราวการทำนาแบบผสมผสานให้เพื่อนๆ ได้ติดตามนะคะ เราอาจจะยังไม่เก่งเพราะเป็นเกษตรกรมือใหม่ แต่เราสู้เต็มที่ค่ะ
https://web.facebook.com/dazimonazaa/?skip_nax_wizard=true
ใครๆ ก็ว่าฉันบ้าบอ ที่ลาออกจากครู ทั้งที่เรียนจนได้วุฒิครู เสียเวลาเรียนทำไมให้สิ้นเปลือง ยัยคนนี้มันบ้าาา5555
ทำงานมาสามปีครึ่งก็สิ้นสุดสัญญา จึงตัดสินใจไม่ต่อสัญญา เย้ๆ อิสระ สิคะทีนี้ อิสระทางด้านเวลาและด้านการเงิน (เพราะเงินน้อยลงฮ่าๆๆ รายได้หลักขาดหายไป)
ลาออกตั้งใจว่าจะมาเป็นชาวสวนชาวนา ทำการเกษตรตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงตามแบบของในหลวงของเรา ออกจากงานมาบอกเลยว่าไม่มีเงินเก็บ มีแค่เงินไม่กี่พันในบัญชีที่ติดไว้เป็นค่าเทอมลูก ปีนี้นางอยู่ชั้น ป.4 แล้ว แต่ไม่เป็นไร ที่บ้านทำนา อย่างน้อยมีข้าวกิน ที่บ้านปลูกผักไว้หลายอย่างอย่างน้อยก็มีผักกิน พ่อแม่พอมีที่ทาง อย่างน้อย มีที่ทำกิน คือ ณ จุดๆ นั้น บอกตัวเองให้มองโลกในแง่ดีไว้ก่อน คิดบวกสิคิดบวก ชีวิตเรายังดีกว่าอีกหลายๆ คนนะเฟ้ยยย พยายามบอกตัวเองอย่างนั้น แต่มันก็จริง เราคิดเสมอว่าเราโชคดี มีพ่อแม่ มีที่ทางพอทำกิน มีข้าว มีบ้านซุกหัวนอนไม่ต้องระหกระเหินไปไหน
เดือนแรกออกมาเงินก้อนสุดท้าย แบ่งไว้ค่าเทอมลูกแล้วก็เอาไปเรียนทำสบู่ ตอนนั้นคิดอยู่ว่า เรียนมาจะเอามาทำอะไรวะ เรียนมาก็เยอะแล้ว เรียนไปทำไม เริ่มไขว้เขวตามคนอื่นๆ ที่ว่าเราไร้สาระ
แต่คิดๆไป หาความรู้ใส่หัวไว้ดีกว่าคนเราไม่แก่เกินเรียนหรอกวะ พอเรียนเสร็จร้อนวิชาก็มาลองทำสบู่แจกเพื่อนๆ ไปใช้ นี่คือสบู่ของเรา
สบู่ไยไหมนมสด หญ้ารีแพร์ ทานาคา บ้านเราหญ้ารีแพร์เยอะ เราหาเอง ทำเอง ทำเข้าไป ทำไปไม่รู้จะขายใครก็ใช้เองให้ฟิตปํ๋งงง 5555
สบู่ไยไหมนมสด สูตรต่างๆ เราใช้สมุนไพรรอบตัว และกวนเอง เป็นสบู่ที่เรียกว่า สบู่ CP (ไม่ได้โฆษณาขายของนะแค่อยากอวด อิอิ) แต่ก็มีเพื่อนๆ บางคนเห็นแล้วบอกว่าสวยดีและขอซื้อ เราดีใจมากที่เราขายได้ 555แต่ขายไม่แพงแถมเยอะแยะมากมายด้วยเพื่อความบ้าบอ
ตอนนี้เรารอเลขจดแจ้งก่อนค่อยขายเป็นล่ำเป็นสัน ช่วงนี้ส่งไปให้เพื่อนๆ ลองใช้แล้วก็บอกว่า ใช้ดี เอาล่ะ คราวนี้พี่ฮึดๆๆๆ พี่จิทำต่อปายยยย
พอจบเรื่องสบู่ เราก็มีโครงการอื่นต่อ ด้วยความที่บ้านเป็นชาวนา เห็นพ่อทำนามาตั้งแต่จำความได้ก็ยังเห็นพ่อทำอยุ่ แต่ปีนี้ เราเปลี่ยนแนวคิดใหม่
แบ่งที่นาเป็นทำอย่างอื่นด้วย แต่บอกไว้ก่อนว่า ก่อนหน้านี้ พ่อแม่ไม่เห็นด้วยเลยที่เราออกจากงานมา เพราะแกอยากให้ลูกทำงาน รับราชการ เป็นสังคมไทยที่ปลูกฝังกันมาอย่างนั้น ตอนแรกพ่อเหมือนจะโกรธเหมือนเราไม่ทำไรไม่ปรึกษา บอกแม่ว่า
หัวโขนทุกหัวมันสวยงามดูดีหมดล่ะ ทุกอย่างในความคิดของชาวบ้าน คนทำงานมีเงินเดือน รับราชการ เป็นลูกจ้างหน่วยงานรัฐดูดี แต่สิ่งที่เขาไม่รู้คือ ความกดดันในการทำงาน ค่าใช้จ่าย นู่นนี่นั่นเยอะแยะมากมาย ใครอยู่ในภาวะกดดันกับการทำงานที่ไม่ถูกใจนาย ถูกต้องแต่ไม่ถูกใจ คงเข้าใจเราดี บอกแม่ไปว่า หนูอายุขนาดนี้แล้ว (ปีนี้ 37 ตั้งเป้าหมายว่า ก่อน 40 จะต้องมีเงินเก็บเป็นล้านนนนน ฝันสิคะฝัน ) หากเป็นลูกจ้างเขาตอ่ไปก็รอแค่วันจะถูกเขาเชิญออก ปากหมา ทำงานก็เก่ง กล้าลุยกล้าชน แบบนี้เขาไม่ต้องการ (5555) อีกอย่าง หนูทนไม่ได้ที่เห็นความไม่โปร่งใสและไม่ถูกต้องแต่เราทำได้แค่เฉย ก็เหมอืนเราสมรู้ร่วมคิดสิ เราทุจริตสิ หนูขอทำตามความต้องการที่ถูกต้องถูกใจหนูดีกว่านะแม่ พอบอกแกไปแบบนี้ พ่อกับแม่ก็ไม่ถามอะไรอีก สงสัยแกเข้าใจความรู้สึกเาราแล้วล่ะว่ะ คิเองเออเองแล้วมีความสุขก็คิดไป อิอิ
มาเข้าเริ่องการทำนาต่อ ปีนี้เราแบ่งที่ปลูกไผ่ ปลูกตะไคร้ ข่าและต้นไม้ขุดล้อม นี่คือสวนไผ่ของเรา จากทุ่งนาว่างเปล่า ตายูร พ่อของเรากำลังวางแผน... ส่วนนังลูกแอบถ่ายพ่อ อิอิ
เริ่มไถปรับที่วางท่อน้ำหยด
แล้วเราก็เริ่มปลูกไผ่กัน จากที่เคยใส่รองเท้าส้นสูง 4-5 นิ้ว ต้องมาเหยียบย่ำดินโคลน ต่างกันสุดขั้ว แต่เราเป็นลูกชาวนา ตอนเด็กๆ ก็ทำนาเล่นน้ำคลองน้ำโคลน ไม่มีปัญหาอยู่แบ้ว หึหึ
รถเก๋งไม่มีขับปิ๊กอัพไม่มีขี่ มีแค่ซาเล้งแต่ลุยได้ทุกงาน จัดไปจ้าาาา
แล้วเราก็ปลูกข่าตะไคร้ไว้ตามร่องระหวางกอไผ่ด้วย
ในเมื่อแม่ทำแล้ว ลูกจะอยู่เฉยๆ ได้ไง ถึงจะแค่ 9 ขวบ แต่เด็กๆ ก็ทำได้ ให้ลูกมาช่วยเก็บถุงดำและปลูกแคนา
ปลูกข้าวโพดแซม
เอาล่ะ เมื่อปลูกแล้วก็รอดูผลว่ามันจะเป็นไงต่อไป
หลังจากที่เราลงมือลงแรงไปแล้ว ด้วยเครดิตของพ่อแม่ เราถือว่าสิ่งที่เราทำไปนั้นเป็นของพ่อแม่ เราเป็นแค่คนช่วยเหลือแกไปตามความสามารถ รายได้เราจริงๆ นะเหรอ เก็บผักขาย 555 ครั้งแรก ขายผักติ้ว ทำกำละ5บาท ขายส่งให้กับพ่อค้าแม่ค้าที่เขาเอาของไปขายในกรุงเทพ
รายได้ครั้ง 40 บาท ให้ลูกไปโรงเรียน 30 เหลือ 10 บาท หยอดกระปุก ชีวิตดีมากกกกกกกกกก
พอเราได้เงินตรงนี้เราจะบอกลูกสาวว่าให้ใช้เงินประหยัดและสอนให้นางรู้จักช่วยเหลือตัวเองและช่วยงานบ้าน ทุกอย่างจะพยายามสอนให้นางรู้จักคิดและทำด้วยตัวเอง เพื่อเราจะได้ไม่ต้องเหนื่อยและเราก็ไม่เหนื่อยจริงๆ จะบอกลูกเสมอว่า สมัยแม่เด็กๆ แม่ก็ทำแบบนี้ ไม่ว่ายุคไหนสมัยไหน ทันสมัยแค่ไหน คนเราก็ต้องรู้จักช่วยเหลือตัวเองและรู้คุณค่าของตัวเอง
ซักผ้า สะอาดไม่สะอาดก็ตัวเราซัก ฉะนั้นอยากใส่เสื้อผ้าสะอาดต้องซักเอง และคอยบอกว่าควรซักยังไง
รีดผ้า เอาตามใจปรารถนาเลยจ้ะ
ล้างจาน ทำไป เราลูกผู้หญิงต้องทำงานบ้านได้ บางคนว่าเราใช้ลูกมากเกินไป เราเป็นแม่เรารู้ดีว่าควรใช้ลูกแค่ไหน อย่างไร ดังนั้นไม่ต้องกลัวว่าลูกเราจะโดนใช้งานหนัก อิอิ
หลายคนก็สงสัยว่า เห้ยยย เงินวันละ40บาท จะพออะไร กับโครงการเงินเก็บ หนึ่งล้านก่อนอายุ40 รายได้ของเราส่วนหนึ่งมาจากการเขียนนิยาย ซึ่งเราจะเจียดเงินตรงนี้มาซื้อต้นไม้ปลูก ตอนนี้ ในสวนมีต้นไม้หลายอย่างมาก รอวันเก็บเกี่ยว
พอมาถึงตอนนี้ ที่เล่าๆ มานี่ยังไม่จบนะคะ ยังมีอีก และมันจะสืบเนืองไปถึงเพือ่นอีกคนที่เคยตั้งกระทู้ไปก่อนหน้านี้ว่าลาออกจากงานมาทำสวนก็มีแต่คนว่าพวกนางบ้า เราเองก็ถูกมองว่าบ้าเหมือนกันและถูกคนเม้าท์ว่าเราเป็นครูปลอม 555
แต่เดี๋ยวค่อยมาเล่า ต่อว่าหลังจากที่ปลูกไผ่แล้ว มันเป็นยังไงต่อไป ยังมีเรื่องบ้าๆ อีกเยอะ ซึ่งเราเองก็ยังไม่อยากเชื่อว่ามันจะเกิดขึ้นกับเรา
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
ปล. แก้ไขเพิ่มเติม เผื่อมีใครสนใจจะติดตาม สวนไผร้อยล้านของเรา 555
ติดตามที่เพพจนี้นะคะ เพิ่งทำค่ะ แต่จะพยายามอัพเดตเรื่องราวการทำนาแบบผสมผสานให้เพื่อนๆ ได้ติดตามนะคะ เราอาจจะยังไม่เก่งเพราะเป็นเกษตรกรมือใหม่ แต่เราสู้เต็มที่ค่ะ
https://web.facebook.com/dazimonazaa/?skip_nax_wizard=true