9 มิ.ย.59 สถานการณ์ในเวเนซุเอลาทรุดหนัก เข้าสู่ยุคเข้ายากหมากแพง ผู้คนต้องคุ้ยขยะหาของเหลือมาเป็นอาหารประทังชีวิต
เวเนซุเอลาที่เคยเป็นประเทศร่ำรวยที่สุดในทวีปอเมริกาใต้ ต้องกลายเป็นประเทศตกอับหลังราคาน้ำมันตกต่ำผนวกกับปัญหาเศรษฐกิจอื่นๆ รวมทั้งภาวะเงินเฟ้อ ความวุ่นวายทางการเมือง ทำให้กลุ่มคนว่างงานทั่วกรุงการากัส ไม่เว้นแม้แต่นักศึกษาต่างช่วยตัวเองโดยพึ่งพาการคุ้ยขยะหาของเหลือที่พอกินได้จำพวกผักและผลไม้มาประทังชีวิต

นายฮูลิโอ โนเกรา ที่เคยทำงานที่ร้านเบเกอรีแต่ตอนนี้ตกงาน ใช้เวลาช่วงเย็นของแต่ละวันคุ้ยกองขยะหามันฝรั่งเหลือทิ้งที่พอกินได้ เพราะสถานการณ์ตอนนี้ไม่มีใครช่วยใครได้และไม่มีใครแบ่งปันอาหาร นอกจากคนว่างงานแล้ว ยังมีกลุ่มคนที่เคยเป็นชนชั้นกลางอย่างเจ้าของธุรกิจขนาดเล็ก นักศึกษามหาวิทยาลัยและคนวัยเกษียณ ต่างต้องพึ่งการคุ้ยขยะหาผักผลไม้ด้วยเช่นกัน หลังผักผลไม้กลายเป็นอาหารหรูหราฟุ่มเฟือยที่ยากจะเอื้อมถึงสำหรับชาวเวเนซุเอลาหลายครอบครัวไปแล้ว และเกือบครึ่งหนึ่งของชาวเวเนซุเอลาทั้งประเทศบอกว่าไม่สามารถกินอาหารวันละ 3 มื้อได้อีกแล้ว

ขณะที่รัฐบาลโยนความผิดให้ฝ่ายค้านโดยกล่าวหาก่อสงครามเศรษฐกิจเพื่อให้เกิดความไม่สงบและโค่นอำนาจประธานาธิบดีนิโกลาส มาดูโร ผู้นำหัวเอียงซ้ายที่สืบทอดอำนาจมาจากนายฮูโก ชาเวซ ผู้ล่วงลับและแม้รัฐบาลออกมาตรการเชิงรุกต่างๆ ออกมาแต่ยังไม่สามารถแก้ปัญหาขาแคลนอาหารได้

http://www.naewna.com/inter/219824
...........................................................

ความแน่นอน คือความไม่แน่นอน

เรารู้กันนานแล้ว่าเมืองไทย เป็นเมืองอู่ข้าวอู่น้ำ
พูดกันมาแต่สมัยสุโขทัยแล้วว่า "ในนำ้มีปลา ในนามีข้าว"
อยู่เมืองไทย แม้แต่สุนัขก็ไม่อดตาย..ว่ากันอย่างนั้น

เราก็หวังให้มันเป็นเช่นนั้นตลอดไป
แต่..มันจะเป็นอย่างนั้นตลอดไปหรือ

เมื่อมองดูเวเนซูเอล่า
เทียบกับสถานการณ์ของเราขณะนี้
เราก็มีสิทธิ์จะเป็นเช่นนั้นไหม..น่าคิดนะ !!!