เรารู้สึกทุกข์ใจอยู่หลายปี ฝันร้าย(?)มาหลายปี ตั้งแต่ปี ๒๕๕๓ จนถึงปัจจุบัน ขอเริ่มเรื่องราวเลยนะคะ อาจจะยาวไปหน่อยก็ขอความกรุณาเพื่อนๆช่วยอ่านด้วยนะคะ
บอกก่อนนะคะ เราไม่เคยมีแฟนมาก่อน เรารู้จักผู้ชายคนหนึ่งใน hi5 ผู้ชายคนนี้แอดเรามาเพื่อพูดคุย แต่ตอนนั้นเราก็ไม่ได้อะไรหรอกนะคะ เราก็คุยกับทุกคนทั่วๆไป ผู้ชายคนนี้ก็เข้ามาคุยกับเราเหมือนกัน ความรู้สึกมันก็ธรรมดา เราขอเรียกแทนผู้ชายคนนี้ว่า นายเอ็มละกันนะคะ เราคุยกันนาน ประมาณปีกว่าได้ ทั้งใน hi5 และ msn นายเอ็มเรียนอยู่ม.เกษตร คณะวิศวะ เค้าบอกกับเราแบบนั้น จากที่คุยกันในอินเตอร์เน็ตก็เปลี่ยนมาเป็นการโทรคุยกัน ซึ่งนายเอ็มมักจะโทรมาก่อนทุกครั้ง คุยกันโดยใช้กล้องผ่าน msn และนายเอ็มมักจะให้เราโทรปลุกในตอนเช้า ซึ่งเราก็โทรปลุกนั่นแหละ เพราะต้องเรียนตอนเช้าอยู่แล้วไม่ได้เสียหายอะไรด้วย เป็นแบบนี้เกือบปี เรารู้ว่านายเอ็มคุยกับผู้หญิงหลายคน เราเริ่มไม่แน่ใจว่าสิ่งที่นายเอ็มทำกับเรา จะแค่ใช้เรารึเปล่า เราคิดไปเองว่า นายเอ็มชอบเรา เราวุ่นวายใจมาก จนในที่สุดเราตัดสินใจ โทรไปบอกนายเอ็ม เรา(ขอแทนตัวว่าเจนะคะ)พูดว่า “เฮ้ย มีอะไรจะบอก เจว่าเจ ชอบเอ็มว่ะ” ความรู้สึกตอนนั้นคือแบบล้นมากค่ะ จนน้ำตาไหล นายเอ็มก็เหมือนอึ้ง ตอนนั้นเราจำคำพูดนายเอ็มไม่ได้เลย จำไม่ได้เลยว่านายเอ็มพูดอะไรกับเรา แต่เราก็วางสายไป หลายวันผ่านไป เราไม่กล้าที่จะคุยกับนายเอ็ม คือมันเขิลมากอะค่ะ หลังจากนั้นนายเอ็มเคยจะขอนัดเจอกับเรา แต่เราก็ปฏิเสธทุกครั้ง อย่างแรกเลยคือเราไม่มั่นใจ เราทำอะไรไม่ถูกค่ะ เพราะเราไม่เคยจะได้เจอคนที่เราชอบแบบนี้ ก่อนหน้านี้เราอ้วนมากค่ะ เราเองก็พยายามลดน้ำหนักตัวเองลงมา๒๐กว่ากิโลเพื่อที่จะคุยผ่านทางกล้องกับเค้านะคะ นายเอ็มทำให้เราดูแลใส่ใจตัวเองมากกว่าที่เคยเป็นค่ะ ถึงเพื่อนๆจะบอกว่าดูดีแล้วแค่ไหน แต่เราก็ไม่มั่นใจตัวเองเลยซักนิดค่ะ กลัวไปต่างๆนานาเลยไม่ได้นัดเจอนายเอ็ม เวลาผ่านไป เรากับนายเอ็มคุยกันเหมือนเดิมค่ะจนเริ่มมาเล่นเฟสบุ๊คด้วยกัน เราเห็นว่านายเอ็มคุยกับผู้หญิงคนอื่น เราเริ่มไม่พอใจ เริ่มพูดจาประชด เรารู้ว่าเราผิดนะคะ เพราะความสัมพันธ์ของเรากับนายเอ็มมันไม่ชัดเจน ถึงจะโทรคุยกันทุกวัน ก็ไม่ได้ระบุว่าเราเป็นอะไรกัน ระหว่างนั้นพ่อเราเองเริ่มสงสัยเรื่องที่เราแอบคุยโทรศัพท์ เราเลยไปพูดกับนายเอ็มว่า “พ่อเราเหมือนจะรู้เลยถ้านายเอ็มอยากมาเจอเรา ก็มาหาเราที่บ้านดีกว่า เราไม่อยากทำอะไรที่แอบพ่ออีกแล้ว” คือนายเอ็มก็ไม่กล้ามาคงเพราะกลัวพ่อของเราด้วย
ขอสรุปเลยนะคะ ระยะหลังเราเหมือนพีคมาก เราเห็นนายเอ็มคุยกับผู้หญิงคนอื่นเหมือนที่คุยกับเรา เราเลยตัดสินใจบล็อกทุกทางที่เคยติดต่อกับนายเอ็ม เราเปลี่ยนเฟชบุ๊คใหม่ ระหว่างนั้น เราทุกข์มาก เราไม่เคยเปิดใจให้กับใครที่เข้ามาในชีวิตเราเลยซักคน มันเหมือนน้ำเน่านะคะ แต่ในใจของเรามีแต่นายเอ็ม จะพูดว่านายเอ็มเป็นรักแรกของเราก็ว่าได้ เราไปเดทไปดูหนัง กับคนที่มาจีบ แต่เรากลับรู้สึกผิดว่าทำไม คนคนนั้นถึงไม่ใช่นายเอ็มนะ หลังจากเดท เราร้องไห้ทุกครั้งด้วยความรู้สึกผิดนี่แหละค่ะ เราจมอยู่กับความรู้สึกแบบนี้หลายปีจนเราเรียนจบ เราทำงาน ปี ๒๕๕๖ มีเฟชบุ๊คชื่อหนึ่ง ทักเรามา ว่า “OMG !!” เราตอบกลับไปอย่างไม่รู้ว่า “who r u?” จากนั้น เค้าก็ตอบเรากลับมา “no matter” เรามารู้ทีหลังว่า แอคเคาท์ที่ทักมานั้นเป็นของนายเอ็ม เรารู้สึกเสียใจมากที่ตอบเค้าไปแบบนั้น นั่นเพราะเราไม่รู้จริงๆ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ เราพยายามจะลบเรื่องของนายเอ็มออกไป พยายามจะลืมทุกอย่าง ด้วยการกิน จนน้ำหนักเรา๘๐กว่า แต่ความทรงจำที่มีนายเอ็มก็ตามหลอกหลอนเราทุกครั้ง ทั้งในความฝัน และความคิด เราอยากจะลืมให้หมดแต่ไม่รู้จะทำยังไง เวลามันผ่านมานานมากแล้ว แต่เราก็ยังไม่หายเลย
ตอนนี้เรากำลังลดน้ำหนักละค่ะ เหลือ ๖๘ ละค่ะ แต่ก็ยังเยอะ อยู่ดีเมื่อเทียบกับตอนที่เราคุยกับนายเอ็ม ซึ่งตอนนั้นเราหนัก ๕๐ กว่าๆเอง
เราเลยอยากปรึกษาเพื่อนๆชาวพันทิป ช่วยหาหนทางทำให้เราหลุดพ้นจากนายเอ็มได้มั้ยคะ?
ทุกครั้งที่เราฝันถึงเค้า เราจะไม่สบายใจอยู่หลายวัน เฝ้าคิด เฝ้าห่วง ว่าเค้าจะเป็นยังไงบ้างรึเปล่า
ปล.เรารู้สึกแย่มากมายเลยค่ะ เมื่อคืนเราก็ฝันถึงเค้าอีกแล้ว ตื่นมาไม่สบายใจเลย
สวัสดีค่ะ พึ่งสมัครสมาชิกครั้งแรกเลย เรามีเรื่องจะปรึกษาเพื่อนๆในพันทิป เราแอบชอบหนุ่มวิศวะในโลกไซเบอร์
บอกก่อนนะคะ เราไม่เคยมีแฟนมาก่อน เรารู้จักผู้ชายคนหนึ่งใน hi5 ผู้ชายคนนี้แอดเรามาเพื่อพูดคุย แต่ตอนนั้นเราก็ไม่ได้อะไรหรอกนะคะ เราก็คุยกับทุกคนทั่วๆไป ผู้ชายคนนี้ก็เข้ามาคุยกับเราเหมือนกัน ความรู้สึกมันก็ธรรมดา เราขอเรียกแทนผู้ชายคนนี้ว่า นายเอ็มละกันนะคะ เราคุยกันนาน ประมาณปีกว่าได้ ทั้งใน hi5 และ msn นายเอ็มเรียนอยู่ม.เกษตร คณะวิศวะ เค้าบอกกับเราแบบนั้น จากที่คุยกันในอินเตอร์เน็ตก็เปลี่ยนมาเป็นการโทรคุยกัน ซึ่งนายเอ็มมักจะโทรมาก่อนทุกครั้ง คุยกันโดยใช้กล้องผ่าน msn และนายเอ็มมักจะให้เราโทรปลุกในตอนเช้า ซึ่งเราก็โทรปลุกนั่นแหละ เพราะต้องเรียนตอนเช้าอยู่แล้วไม่ได้เสียหายอะไรด้วย เป็นแบบนี้เกือบปี เรารู้ว่านายเอ็มคุยกับผู้หญิงหลายคน เราเริ่มไม่แน่ใจว่าสิ่งที่นายเอ็มทำกับเรา จะแค่ใช้เรารึเปล่า เราคิดไปเองว่า นายเอ็มชอบเรา เราวุ่นวายใจมาก จนในที่สุดเราตัดสินใจ โทรไปบอกนายเอ็ม เรา(ขอแทนตัวว่าเจนะคะ)พูดว่า “เฮ้ย มีอะไรจะบอก เจว่าเจ ชอบเอ็มว่ะ” ความรู้สึกตอนนั้นคือแบบล้นมากค่ะ จนน้ำตาไหล นายเอ็มก็เหมือนอึ้ง ตอนนั้นเราจำคำพูดนายเอ็มไม่ได้เลย จำไม่ได้เลยว่านายเอ็มพูดอะไรกับเรา แต่เราก็วางสายไป หลายวันผ่านไป เราไม่กล้าที่จะคุยกับนายเอ็ม คือมันเขิลมากอะค่ะ หลังจากนั้นนายเอ็มเคยจะขอนัดเจอกับเรา แต่เราก็ปฏิเสธทุกครั้ง อย่างแรกเลยคือเราไม่มั่นใจ เราทำอะไรไม่ถูกค่ะ เพราะเราไม่เคยจะได้เจอคนที่เราชอบแบบนี้ ก่อนหน้านี้เราอ้วนมากค่ะ เราเองก็พยายามลดน้ำหนักตัวเองลงมา๒๐กว่ากิโลเพื่อที่จะคุยผ่านทางกล้องกับเค้านะคะ นายเอ็มทำให้เราดูแลใส่ใจตัวเองมากกว่าที่เคยเป็นค่ะ ถึงเพื่อนๆจะบอกว่าดูดีแล้วแค่ไหน แต่เราก็ไม่มั่นใจตัวเองเลยซักนิดค่ะ กลัวไปต่างๆนานาเลยไม่ได้นัดเจอนายเอ็ม เวลาผ่านไป เรากับนายเอ็มคุยกันเหมือนเดิมค่ะจนเริ่มมาเล่นเฟสบุ๊คด้วยกัน เราเห็นว่านายเอ็มคุยกับผู้หญิงคนอื่น เราเริ่มไม่พอใจ เริ่มพูดจาประชด เรารู้ว่าเราผิดนะคะ เพราะความสัมพันธ์ของเรากับนายเอ็มมันไม่ชัดเจน ถึงจะโทรคุยกันทุกวัน ก็ไม่ได้ระบุว่าเราเป็นอะไรกัน ระหว่างนั้นพ่อเราเองเริ่มสงสัยเรื่องที่เราแอบคุยโทรศัพท์ เราเลยไปพูดกับนายเอ็มว่า “พ่อเราเหมือนจะรู้เลยถ้านายเอ็มอยากมาเจอเรา ก็มาหาเราที่บ้านดีกว่า เราไม่อยากทำอะไรที่แอบพ่ออีกแล้ว” คือนายเอ็มก็ไม่กล้ามาคงเพราะกลัวพ่อของเราด้วย
ขอสรุปเลยนะคะ ระยะหลังเราเหมือนพีคมาก เราเห็นนายเอ็มคุยกับผู้หญิงคนอื่นเหมือนที่คุยกับเรา เราเลยตัดสินใจบล็อกทุกทางที่เคยติดต่อกับนายเอ็ม เราเปลี่ยนเฟชบุ๊คใหม่ ระหว่างนั้น เราทุกข์มาก เราไม่เคยเปิดใจให้กับใครที่เข้ามาในชีวิตเราเลยซักคน มันเหมือนน้ำเน่านะคะ แต่ในใจของเรามีแต่นายเอ็ม จะพูดว่านายเอ็มเป็นรักแรกของเราก็ว่าได้ เราไปเดทไปดูหนัง กับคนที่มาจีบ แต่เรากลับรู้สึกผิดว่าทำไม คนคนนั้นถึงไม่ใช่นายเอ็มนะ หลังจากเดท เราร้องไห้ทุกครั้งด้วยความรู้สึกผิดนี่แหละค่ะ เราจมอยู่กับความรู้สึกแบบนี้หลายปีจนเราเรียนจบ เราทำงาน ปี ๒๕๕๖ มีเฟชบุ๊คชื่อหนึ่ง ทักเรามา ว่า “OMG !!” เราตอบกลับไปอย่างไม่รู้ว่า “who r u?” จากนั้น เค้าก็ตอบเรากลับมา “no matter” เรามารู้ทีหลังว่า แอคเคาท์ที่ทักมานั้นเป็นของนายเอ็ม เรารู้สึกเสียใจมากที่ตอบเค้าไปแบบนั้น นั่นเพราะเราไม่รู้จริงๆ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ เราพยายามจะลบเรื่องของนายเอ็มออกไป พยายามจะลืมทุกอย่าง ด้วยการกิน จนน้ำหนักเรา๘๐กว่า แต่ความทรงจำที่มีนายเอ็มก็ตามหลอกหลอนเราทุกครั้ง ทั้งในความฝัน และความคิด เราอยากจะลืมให้หมดแต่ไม่รู้จะทำยังไง เวลามันผ่านมานานมากแล้ว แต่เราก็ยังไม่หายเลย
ตอนนี้เรากำลังลดน้ำหนักละค่ะ เหลือ ๖๘ ละค่ะ แต่ก็ยังเยอะ อยู่ดีเมื่อเทียบกับตอนที่เราคุยกับนายเอ็ม ซึ่งตอนนั้นเราหนัก ๕๐ กว่าๆเอง
เราเลยอยากปรึกษาเพื่อนๆชาวพันทิป ช่วยหาหนทางทำให้เราหลุดพ้นจากนายเอ็มได้มั้ยคะ?
ทุกครั้งที่เราฝันถึงเค้า เราจะไม่สบายใจอยู่หลายวัน เฝ้าคิด เฝ้าห่วง ว่าเค้าจะเป็นยังไงบ้างรึเปล่า
ปล.เรารู้สึกแย่มากมายเลยค่ะ เมื่อคืนเราก็ฝันถึงเค้าอีกแล้ว ตื่นมาไม่สบายใจเลย