วันนี้(เมื่อคืน EP.14) การสื่อสารทางสายตาส่งมาที่คนดูเต็มๆ บางฉากหลับตา เราก็ยังรับรู้ได้ถึงความรู้สึกของพระเอกได้แบบไม่ต้องเพ่ง ไม่ต้องพยายาม
ในเมื่อเคยติไปตอนยังทำได้ไม่ดีจากEPก่อนหน้า(ตอนนั้นรู้สึกว่าสายตาเจมส์มาไม่ถึงคนดู เบาไปนิด เราเจ็บแต่ไม่ปวดตาม) มาครานี้..ทำได้ดี ก็คงต้องชม เรื่องต่อๆไปก็ขอให้เล่นละเอียดทุกซีนนะเจมส์ มาร์
เอาใจช่วยให้ทำได้แบบคลีนชีทไร้ที่ติเลย
มาดูกันดีกว่ากับสายตาสะกดอารมณ์จากตอนล่าสุดของพ่อตาสระอิ
ใครมีเพิ่มเติมมาแชร์กันนะ
ขอบคุณการแคปรูปจากทุกๆช่องทางนะคะ
**ส่วนตัวเราชอบสายตาตอนตัดพ้อต่อว่านางเอกเรื่องขโมยไอเดียโซฟามากที่สุด มันเหมือนอารมณ์หน่วงเรื่องลูกที่เพิ่งรู้ว่าเมียโกหกแล้วยังมาเจอเมียหน้าระรื่นอยู่ในงาน ทั้งเสียใจ น้อยใจ หน้าแบบอีกนิดข้าก็จะไม่ไหวแล้วนะไรแบบนี้ เก่งอ่ะซีนนี้ ชอบบบบบบ**
+++++แก้ไขตำแหน่งรูปมาอยู่ตรงกลางนะคะ จะได้ไม่เท555+++++
จากอาทิตย์ที่แล้วที่เคยกล่าวไว้ว่า "สายตา" บางช่วงบางตอนของเจมส์มาไม่ถึง แต่วันนี้...ยอมค่ะ
ในเมื่อเคยติไปตอนยังทำได้ไม่ดีจากEPก่อนหน้า(ตอนนั้นรู้สึกว่าสายตาเจมส์มาไม่ถึงคนดู เบาไปนิด เราเจ็บแต่ไม่ปวดตาม) มาครานี้..ทำได้ดี ก็คงต้องชม เรื่องต่อๆไปก็ขอให้เล่นละเอียดทุกซีนนะเจมส์ มาร์
เอาใจช่วยให้ทำได้แบบคลีนชีทไร้ที่ติเลย
มาดูกันดีกว่ากับสายตาสะกดอารมณ์จากตอนล่าสุดของพ่อตาสระอิ
ใครมีเพิ่มเติมมาแชร์กันนะ
ขอบคุณการแคปรูปจากทุกๆช่องทางนะคะ
**ส่วนตัวเราชอบสายตาตอนตัดพ้อต่อว่านางเอกเรื่องขโมยไอเดียโซฟามากที่สุด มันเหมือนอารมณ์หน่วงเรื่องลูกที่เพิ่งรู้ว่าเมียโกหกแล้วยังมาเจอเมียหน้าระรื่นอยู่ในงาน ทั้งเสียใจ น้อยใจ หน้าแบบอีกนิดข้าก็จะไม่ไหวแล้วนะไรแบบนี้ เก่งอ่ะซีนนี้ ชอบบบบบบ**
+++++แก้ไขตำแหน่งรูปมาอยู่ตรงกลางนะคะ จะได้ไม่เท555+++++