8 ปีผ่านไป คิดว่าตัวเองไม่เหมือนเดิม

หวัดดีค่ะ ไม่ค่อยได้เขียนเท่าไหร่ค่ะ แต่วันนี้เหมือนอยากระบายนิดหน่อย แล้วก็รื้อฟื้นฝีมือการพิมพ์ดีดเล็กน้อย 555  เข้าเรื่องค่ะ เราคบกับแฟนคนนี้มาเข้าปีที่9 แล้วจ้า คบตั้งแต่เราขึ้น ม.ปลาย (กระแตมากใช่ป่ะ) คือเราแบบ มาอยู่บ้าน ผช เรย คือตอนนันคิดชีวิตนี้ไม่ต้องมี ผช คนไหนได้เชยชมอีกและ  คบกัน 3 ปีแรก ก็ยังดีอยู่ค่ะ ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดดดด แต่ก็ทะเลาะกันบ่อยมาก 3 วันดี 4 วันไข้ คือเหมือนพอเข้าปีที่3 ผช มันก็เบื่อเเนาะ ทิ้งเราไปนู่น นี่ นั่น ไม่กลับบ้านบ้างล่ะ ติดเพื่อน ไม่สนใจว่าเราอยู่บ้านเค้าจะกินอะไรยังไง นอนคนเดียวได้มั้ย แต่เราก็ไม่ได้ ร้องไห้โยเยฟ้องแม่หรอก ทนมันอยู่อย่างงั้นแหล่ะ ตอนนั้นไม่ค่อยกินปลา เลยไม่ค่อยฉลาด55 อยู่กับนางเราไม่ค่อยคบเพื่อน นางเกลียดเพื่อนเราทู้กคน ่จิง คือก่อนคบมันเราก็เป็นแค่ นีนางหนึ่ง เราก็มีโมเม้นกระแต โมเม้นเกเรป่ะ แต่ก็ยอมรับว่าเราก็แอ๊บนิดหน่อย เพื่อจะได้นางมา นางเรยคงผิดหวัง ที่เราไม่พับเพียบ เรียบร้อยดั่งผ้าพับไว้ ผ่านไปเข้าปีที่ 4  ปี เราเกือบเลิกกับนางค่ะ เรากลับไปอยู่บ้าน เพราะนางคิดยาค่ะ ติดแบบมาก มีบ้านขายบ้าน มีรถขายรถ ตอนนั้นเหมือนเป้นโอกาส แบบ มืงเดินออกไปได้นะ เหมือนถึงจุดที่เราจะลืมนางได้ แต่เปล่าค่ะลืมได้ เราก็พยามดึงนางออกมา จากนรก ดีงๆๆๆแล้วก็ดึงๆๆ แต่อย่างว่าคง ดีไม่พอจิงๆ เราก้เรยกับมาอยู่บ้าน ได้ครึ่งปี นางก็มาหาเรา(เ่ฉพาะเวลาที่มาขอเงืน ขอความช่วยเหลือ ) เราก็ใจดีกับนางตลอด จนมีอยู่ครั้งนึงไปเที่วกันนางเมาอะไรไม่รู้นางหลุด ค่ะ ทะเลาะกับเราแรงมาก ถึงขึ้นลงไม้ลงมือ หนักจิงๆครั้งนี้ เราก็หายไปค่ะ ไม่ติดต่อ จนนางป่วยไม่มีคนดูแล นางเอกก็เข้าสิ่งเรา เราสงสารนาง ก็เลยไปเฝ้า นางป่วยอีกหลายรอบ เราก็เลยตัดสินใจ กลับมาดูแลนาง จนปีที่ 5 เราก็เกิดท้องค่ะ นางก็ถาม ลูกใคร ไปเอาออกนางไม่รับผิดชอบป๊าดด  เราก็เรยด่าว่า ตรูเนี่ย คงไม่เอากับหมาข้างถนน ไม่เป็นไร ตรูเลี้ยงได้ เสียใจแต่ไม่แคร์ตอนนั้นโคตรสมน้ำหน้าตัวเอง คิดว่าจะเปลี่ยนใจใครได้โง่แท้ๆ โชคดีค่ะที่แม่ของนางเป็นคนดี บอกเราว่าไม่ต้องไปเอาออก เดี่ยวไปขอแต่งงาน เราก็โอเค แต่งเล้วเลิกก็ได้วะ ผช เชรี่ยๆ แต่งจะได้รักษาหน้าตา ที่บ้านนิสสนึง แต่งงานเสร๋จ เราก็แบ่งเงินสินสอดให้นาง ตอนนั้นเราก็คิดจะเลิกแ่ล้ว แต่ๆๆๆ นางเปลี่ยนไปยัง อีกคน นางไม่ให้เราไปไหนค่ะ ดูแล เอาใจใส่ พาเราไปฝากท้อง นู่น นี่นั่น เอาใจจากหน้ามือ เป็น หลังทีนนน อ่อนมั้ยล่ะคะ ทำขนาดนี้ไม่รักก็ไม่รู่ว่าไงแล้ว 555 ถึงยามคลอดนางดูแลเราดีมมากค่ะ เช็ดตัว เปลี่ยนผ้าอนามัย คือเราผ่า ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ซักผ้าให้ลูก ดูแล เฝ้าเราและลูกไม่ห่าง คือนางดีเนาะ ตอนนั้นเราคิดจิงๆ ว่านางดีแสนดี จนลืมไปว่าแม่เราทำให้มากกว่านี้อีก จนตัวเล็กได้ 6 เดือนนางมีกิ๊กค่ะะ เรานี่แทบทรุดน้ำหนักลงยังกะเค้าคลอส คุนแม่หลังคลอด มีคนเป็นคนที่ เรารู้จัก จุกมั้ยล่ะ เราเลี้ยงลูกอยู่บ้าน แต่มันไปลัลล้ากัน โอ้วชีวิต เราเอาลูกเรากลับบ้านเรยค่ะ ตรูจะไม่ทนอีกต่อไป จบบ แค่นี้ แต่ผ่านไป1อาทิตย์ เราสงสารนางค่ะ นางคิดถึงลูกกนาง นางโทรมาสารภาพความผิด เราก็เรยอ่อนอีก ใจอ่อน ตลอดๆๆๆ ส่วน ผญ คนนั้นเหรอ เราก็ตามจิกค่ะ ในระดับนึง พอนางมีผ เป็นตัวเป็นตน เราก็เริ่มเฉยๆ หลังจากนั้นเหตุการ ก็ปกติ เรื่อยมา นางก็ ดีบ้าง เพี้ยนบ้าง จนปีที่ 7 นางป่วย แล้วนางก็ไม่ค่อยติดเพื่อน คือหันมาติดเรา เราก็ดีใจมากกก คือปกตินางไม่ค่อยติดเราไง ติดเพื่อน กินเหล้า  นู่น นี่ นั่น แต่หลังๆ นางก็ มาติดเราแทน  เราก็ว่าเราโอเคดีมีความสุขแล้วแล้วน่ะ แต่ๆๆๆ  มาถึงปีที่ 8 จนตอนนี้เข้าปีที่ 9 เราเริ่มสงสัยตัวเองว่าๆๆๆ เราเปลี่ยนไป คือ  เราเริ่ม ไม่สนใจนาง เราเบื่อลูก ไม่รู้เป็นเพราะลูกติดพ่อหรือเปล่า เราเริ่มมอง ผช คนอื่น (เลวมากก) เรามองแล้วลืมตัว เราเริ่มเบื่อการอยู่บ้าน คือเมื่อก่อนหนังเข้าแฟนเราก็เป็นฝ่ายชวนเราไปดูทุกเรื่อง เราก็เบื่อ อยากทำงานมากกว่า แต่เราก็ไป คือเราทำธุรกิจส่วนตัว นางชอบชวนไปเที่ยว นู่นนี่นั่น ที่ไร้สาระ ่เสียเวลา แต่ทุกวันนี้เป็นเราที่ต้องชวนนางไป กลายเปป็นนางที่ไม่อยากไปไหน อยากอยู่แต่บ้าน แต่เป็นเราที่เบื่อๆๆๆ บ้าน ่เบื่อคนในบ้าน ขี้เกียจ หงุดหงิด เราเริ่มดูรูปผช ในเฟสบุ๊ค เริ่มส่องเฟสคนที่เคยแอบชอบบ้างไรบ้าง แต่พอเห็นหน้าลูก ก็เรียกสติกลับมาได้ เราไม่เคยคิดว่าต่อไปจากนาง เราจะไปรักใครได้อีก แต่ทุกวันนี้มันเริ่มคิดว่ะ มีคนมาจีบ แต่ไม่เคยเล่นด้วยยก็จิง แต่ก็แอบคิดว่ะ ว่าเมื่อไหร่ ่นางจะทิ้งๆ เราไปเหมือนแต่ก่อนซะที  หรือเราจะทิ้งนาง แล้ว ไปหาทำไรที่อยากทำ ไปเที่ยว ไปปาร์ตี้บ้าง คือมันเป็นความคิดที่เราคิดว่า กุจะไม่ทำ ไม่มีวันทำ ไม่อยากจะทำ ไม่ทำตัวแย่ๆ อย่าง คนบางคน ที่ ทิ้งลูกไปหาคนอื่นได้  ตอนนี้คิดว่าตัวเองเริ่มไม่ปรกติ แล้ว แล้วแฟนก็ไม่ให้คววามร่วมมือเรยชวนไปเท่วก้ไม่ค่อยไป แบบ รู้สึกถถึงความสัมพันธ์ที่ หนืดๆ หน่วง ๆ ทำไงดี ผ่านจุดนี้ไปไงดี หรือว้าเป็นปรกติ ที่เราจะมอง ผช คนอื่นบ้าง แล้วมโนไปต่างๆนาๆ5555
ปล. ขอบคุณพื้นที่ระบายความในใจ