ถึงเดือนเจ็ดมิถุนาเข้าหน้าฝน
พิรุณหล่นฉ่ำพื้นดินทุกถิ่นที่
ค่อยหายร้อนผ่อนคลายสบายดี
มาเดือนนี้ไร้ทุกข์สุขสำราญ
กรกฎาเดือนแปดเข้าพรรษา
ถึงเวลาบวชเรียนรีบเขียนอ่าน
เพียงสามเดือนลูกผู้ชายใช่ช้านาน
ศึกษาธรรมจากอาจารย์ช่วยกล่อมเกลา
สิงหาคมเดือนเก้าเข้าวันแม่
พระคุณท่านปกแผ่ทั่วทุกเหล่า
ทำดีให้แผ่นดินมานานเนาว์
ควรที่เราระลึกไว้ให้มั่นคง
ถึงเดือนสิบกันยายนรีบขวนขวาย
ทั้งหญิงชายสาวหนุ่มอย่าลุ่มหลง
วันคืนล่วงลับไปใช่นั่งปลง
เร่งดำรงหน้าที่ไว้ไม่ผันแปร
เดือนสิบเอ็ดเข้าตุลาหน้าเกษียณ
ความหมุนเวียนเปลี่ยนเห็นเป็นของแน่
เหมือนต้นไม้ผลัดใบไม่เชือนแช
ที่เก่าแก่ร่วงไปใหม่งอกงาม
เดือนสิบสองพฤศจิกาคราน้ำนอง
ท่วมตลิ่งคูคลองแลล้นหลาม
ทอดกฐินและผ้าป่าทุกอาราม
ลอยกระทงทั่วเขตคามทั้งภารา
ถึงเดือนธันวาคมไม่ตรมเศร้า
เป็นปีเก่าจะลาไปไกลแล้วหนา
ไม่กี่วันพลันขึ้นเดือนมกรา
ต่างเฮฮาชื่นบานสำราญใจ
แต่น่าแปลกไทยเราเรียกเดือนอ้าย
เป็นเดือนแรกไม่กลับกลายมาแต่ไหน
มกราเป็นเดือนยี่รี่มาไว
กุมภาพันธ์นั้นไซร้เป็นเดือนสาม
สิบห้าค่ำวันมาฆะบูชา
ถือกันมาช้านานในสยาม
เพิ่งจะเปลี่ยนแปรไปให้คนตาม
เป็นวันความรักหนุ่มสาวไม่เข้าที
ดอกกุหลาบสีแดงแทนความรัก
หามาแลกให้คึกคักที่สิบสี่
เลยเห็นงามตามกันไปทุกปี
เชิญน้องพี่ในถนนทุกคนคิด
เดือนที่สี่มีนาคมมีลมว่าว
เพราะย่างเข้าหน้าร้อนนอนหงุดหงิด
ไม่มีแอร์เก่าใหม่ที่ใกล้ชิด
ปล่อยชีวิตเลื่อนไหลไปตามกรรม
ถึงเดือนห้าเมษาคราสงกรานต์
สนุกสนานสาดน้ำให้ใจชุ่มฉ่ำ
ทั้งข้าวสาร ข้าวเจ้า เป็นประจำ
อย่าให้เลยเส้นศีลธรรมกำหนดมา
พฤษภาเดือนหกฝนตกแล้ว
วิสาขะผ่องแผ้วพุทธศาสนา
ทั้งประสูติตรัสรู้คู่โลกา
จนนิพพานผ่านมาตั้งนานเนาว์
สิบสองเดือนผ่านพ้นวนที่เดิม
ปีผ่านไปหาสุขเติมไม่หมองเศร้า
ทำความดีทิ้งไว้ให้โลกเรา
ไม่เป็นคนโง่เขลาน่ารักเอย.....
ถึงเดือนเจ็ดมิถุนาเข้าหน้าฝน ๘ มิ.ย.๕๙
พิรุณหล่นฉ่ำพื้นดินทุกถิ่นที่
ค่อยหายร้อนผ่อนคลายสบายดี
มาเดือนนี้ไร้ทุกข์สุขสำราญ
กรกฎาเดือนแปดเข้าพรรษา
ถึงเวลาบวชเรียนรีบเขียนอ่าน
เพียงสามเดือนลูกผู้ชายใช่ช้านาน
ศึกษาธรรมจากอาจารย์ช่วยกล่อมเกลา
สิงหาคมเดือนเก้าเข้าวันแม่
พระคุณท่านปกแผ่ทั่วทุกเหล่า
ทำดีให้แผ่นดินมานานเนาว์
ควรที่เราระลึกไว้ให้มั่นคง
ถึงเดือนสิบกันยายนรีบขวนขวาย
ทั้งหญิงชายสาวหนุ่มอย่าลุ่มหลง
วันคืนล่วงลับไปใช่นั่งปลง
เร่งดำรงหน้าที่ไว้ไม่ผันแปร
เดือนสิบเอ็ดเข้าตุลาหน้าเกษียณ
ความหมุนเวียนเปลี่ยนเห็นเป็นของแน่
เหมือนต้นไม้ผลัดใบไม่เชือนแช
ที่เก่าแก่ร่วงไปใหม่งอกงาม
เดือนสิบสองพฤศจิกาคราน้ำนอง
ท่วมตลิ่งคูคลองแลล้นหลาม
ทอดกฐินและผ้าป่าทุกอาราม
ลอยกระทงทั่วเขตคามทั้งภารา
ถึงเดือนธันวาคมไม่ตรมเศร้า
เป็นปีเก่าจะลาไปไกลแล้วหนา
ไม่กี่วันพลันขึ้นเดือนมกรา
ต่างเฮฮาชื่นบานสำราญใจ
แต่น่าแปลกไทยเราเรียกเดือนอ้าย
เป็นเดือนแรกไม่กลับกลายมาแต่ไหน
มกราเป็นเดือนยี่รี่มาไว
กุมภาพันธ์นั้นไซร้เป็นเดือนสาม
สิบห้าค่ำวันมาฆะบูชา
ถือกันมาช้านานในสยาม
เพิ่งจะเปลี่ยนแปรไปให้คนตาม
เป็นวันความรักหนุ่มสาวไม่เข้าที
ดอกกุหลาบสีแดงแทนความรัก
หามาแลกให้คึกคักที่สิบสี่
เลยเห็นงามตามกันไปทุกปี
เชิญน้องพี่ในถนนทุกคนคิด
เดือนที่สี่มีนาคมมีลมว่าว
เพราะย่างเข้าหน้าร้อนนอนหงุดหงิด
ไม่มีแอร์เก่าใหม่ที่ใกล้ชิด
ปล่อยชีวิตเลื่อนไหลไปตามกรรม
ถึงเดือนห้าเมษาคราสงกรานต์
สนุกสนานสาดน้ำให้ใจชุ่มฉ่ำ
ทั้งข้าวสาร ข้าวเจ้า เป็นประจำ
อย่าให้เลยเส้นศีลธรรมกำหนดมา
พฤษภาเดือนหกฝนตกแล้ว
วิสาขะผ่องแผ้วพุทธศาสนา
ทั้งประสูติตรัสรู้คู่โลกา
จนนิพพานผ่านมาตั้งนานเนาว์
สิบสองเดือนผ่านพ้นวนที่เดิม
ปีผ่านไปหาสุขเติมไม่หมองเศร้า
ทำความดีทิ้งไว้ให้โลกเรา
ไม่เป็นคนโง่เขลาน่ารักเอย.....