เค้ายุ่งหรือแท้จริงแล้วเค้าหมดใจ？

สวัสดีค่ะ แค่อยากเข้ามาขอคำปรึกษาเพื่อนๆ เรื่องมันมีอยู่ว่า เราทำงานอยู่ต่างประเทศ และได้เจอผชคนนี้เพราะเค้ามาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ระยะสั้น เราตัดสินใจคบกัน ตอนเค้าอยู่ที่นี่เค้าดีมากๆเลยค่ะ จนเค้ากลับไทยไทยสองสามเดือนก้อยังโอเครอยู่ค่ะ เราอยู่ไกลกันเลยได้แต่วิดิโอคอล ส่งข้อความหากันเค้าเสมอต้นเสมอปลายมาก จนเรารู้สึกว่าคนนี้ใช่แล้วแหละที่เราจะเปิดใจรักจริงจังอีกครั้ง หลังจากที่เข็ดความรักจากผชไทยมานาน 55 เราเริ่มมีการวางแผนอนาคตมากขึ้น เอาจริงๆเราเป็นคนจริงจังกับทุกความรักที่เข้ามา เราคิดว่าเราจะเก็บเงินจากที่นี่สักก้อนแล้วก้อลาออกกลับไทย ทำธุรกิจเล็กๆด้วยกัน ซื้อบ้านด้วยกัน เแต่พอเมื่อต้นเดือนที่แล้ว เค้าเริ่มไม่โทรหาเรา ข้อความตอบน้อยลงถามคำตอบคำ เค้าบอกเค้ายุ่ง เค้าเครียดเรื่องงาน แต่เค้าก้อไม่บอกนะเครียดอะไร แล้วก้อหายจากการคอลไปเกือบหนึ่งเดือนกว่า แต่ข้อความยังตอบกลับบ้าง แต่เปนแนวถามคำตอบคำมากกว่า  คือแบบละเลยสุดๆ ต่เค้าก้อยังบอกว่าคิดถึง บอกรักเรา เราก้องงๆนะ เราพยายามจะไม่คิดไปอย่างอื่นเพราะเราเชื่อว่าเมื่อเราเลือกเค้าแล้วก้อต้องเคารพในคำพูดของเค้า เชื่อใจเค้า เค้าคงยุ่งงานจริงๆ แต่แค่เรารับไม่ได้ตรงที่ว่า เค้ายุ่งงานแค่ไหนก้อน่าจะหาเวลาใส่ใจความรู้สึกกันบ้าง ยิ่งอยู่ไกลกันการใส่ใจกัน ไม่ขาดหายจากการติดต่อเราถือว่าเป็นเรื่องสำคัญนะ

      สุดท้ายวันนี้เราก้อเป็นฝ่ายบอกเลิกเค้า ทั้งที่เราโคตรรักเค้าเลย เค้าก้อบอกรักเรา โคตรไม่อยากเลิกเลย เราไม่รุ้คิดถูกหรือคิดผิด ในใจก้อคิดว่าเราควรจะเข้าใจเค้าให้มากกว่านี้หรือเปล่า แต่อีกใจมันก้อสวนกลับมาแล้วเค้าล่ะทำไมไม่คิดถึงความรู้สึกเราบ้างเลย เรารอโทรศัพทุกวันเป็นเดือน โทรไปเค้าไม่รับเค้าบอกเหนื่อย เค้าบอกมีเรื่องให้คิดเยอะ ทุกวันนั่งรถไปทำงานเราร้องไห้ตลอด จนบางทีกระทบกับงานเพราะงานที่ตปทกดดันกว่าที่ไทยมาก พอเราแสดงผลงานออกมาไม่ดีก้อโดนบอสด่า  แต่เราเลือกไม่บอกเค้า กลัวเค้ายิ่งเครียด

      ตอนนี้ความฝันกลับไทยไปสร้างเนื้อสร้างตัวสลายไปกับตา คิดแพลนอย่างดี กลับไปเราคงอยุ่ด้วยกัน เราจะทำอาหารที่เค้าชอบให้เค้ากิน ดูบอลเป็นเพื่อนเค้า ชดเชยทุกอย่างที่เราไม่มีเวลาให้ สลายค่ะสลายไปกับตา ตอนนี้เรารู้สึกแย่กับตัวเองมาก รู้สึกเหมือนตัวเองไร้ค่ายังไงไม่รุ้  เพื่อนๆคิดว่าเราควรทำไงดี เราว่าเค้าต้องรุ้แหละว่าเราเลิกเพราะเรานอย เราแค่อยากให้เค้ารู้สึกว่าเราตอนนี้เราแย่จิงๆอยากให้เค้าใส่ใจกันบ้าง เพราะเราพร้อมจะเข้าใจเค้าทุกอย่าง รับในสิ่งที่เค้าเป็นได้ แต่ขอแค่อย่าละเลยกัน เราแค่คิดว่าถ้าเค้ารักเราจริงเค้าจะกลับมาหาเรา เพราะเค้ารู้ว่าเราแคร์เค้ามากแค่ไหน แต่ถ้าเค้าไม่ได้รักเราเหมือนที่เค้าพูด เค้าคงไม่กลับมาแล้วแหละ แล้วเค้าก้อจะไม่รู้สึกผิดด้วย เพราะเค้าไม่ได้เปนคนบอกก่อน เผื่อมีคนใหม่เค้าก้อจะได้พูดว่า โดนแฟนบอกเลิก ดูเท่ ดูน่าสงสารจะตาย แต่ความจริง เหอะๆ........คนบอกเลิกก่อน = คนผิดเสมอ


       อย่าว่าเรานะเราเขียนเยอะ เราก้อแค่มาบ่นๆ เพราะเราอยุตปทคนเดว เหงาๆก้อเหงา แต่กลับไทยตอนนี้คงเหงาก่า  ปล...หวังว่าเค้าจะไม่เห็นกระทู้นี้นะ เพราะเค้าไม่ชอบอะไรแบบนี้