เต็มใจแต่ทรมาน ควรทำไงดี

คือถ้าหากย้อนดูกระทู้เก่าของ จขกท ก็จะรู้นะคะว่าเคยเพ้อเรื่องผู้ชายคนหนึ่ง ว่าเขาคิดยังไงกับเรากันแน่
ตอนนี้ จขกท.มีภาคต่อมาให้ได้อ่านกันค่ะ พร้อมคำถามเดิมๆ 555

หลังจากตั้งกระทู้ไป เราก็ได้ฝากเพื่อนไปถามค่ะ ว่าเขาคิดอะไรรึเปล่า
ผลก็คือไม่ค่ะ5555555 นกไปอีก ตอนนั้นก็เข้าสู่ภาวะเฮิร์ตเลยค่ะ เป็นหนักถึงขึ้นผอมลงเป็น10กิโล (จนอยากตั้งกระทู้รีวิวเลยค่ะ เพื่อนหลายคนก็ยุ แต่มันก็ไม่รู้จะรีวิวยังไง แนะนำให้อกหักก็โหดร้ายไป 5555)
แล้วเราเองก็สตรองขึ้นค่ะ สวยขึ้นด้วย(มั่นไปอี้กก) ใช้ชีวิตให้เต็มที่แล้วก็รักตัวเองดีที่สุดค่ะ
แต่ประเด็นคือ นางก็ยังทักมาอยู่ค่ะ 55555
ที่ร้ายกว่านั้นคือ เราตอบค่ะ5555 เพราะคิดว่าไม่เป็นไร เป็นเพื่อนกันก็ได้ ตามสไตล์คนมั่นใจว่าคุมตัวเองอยู่
แล้วเราก็ยังรักเขาอยู่เป็นเวลา 2 ปีแล้วค่ะ (หูยย นานเนอะ55555)
แต่ที่จะเล่าคืออ
นางเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ
เหตุผลเพราะนางแอบรักเพื่อน(ผู้ชาย)ของตัวเอง
...ช๊อคไหมให้ทายย555555
แต่เราไม่คิดจะเลิกคุยค่ะ เพราะเราเองนิสัยไม่ทิ้งเพื่อนยามลำบากอยู่แล้ว เลยพยายามคุยและให้กำลังใจตลอด
(คนเป็นโรคซึมเศร้าหายได้เพราะกำลังใจจริงๆนะคะ)
แล้วนางเองก็เคยบอกว่าให้เรารอด้วยค่ะ เพราะนางก็เริ่มชอบเราแล้ว
(แต่เอาจริงเราไม่โง่นะคะ555 รู้ตัวว่าโดนยื้อแบบไม่น่าจะได้พัฒนาความสัมพันธ์)
เราเองก็เต็มใจ เพราะว่ารักไปแล้ว (อะหู้ ดูสวยแต่โง่)
แถมอยากเป็นกำลังใจให้เขาด้วย
เราคุยกับเขาทุกวันมาสามเดือนแล้วค่ะ จนเขาเริ่มหายจากอาการซึมเศร้า
แต่เขาเองก็เพ้อถึงเพื่อนผู้ชายที่เขาแอบชอบนะคะ ซึ่งเป็นส่วนที่แอบทรมานแต่ฟินค่ะ (เราเป็นสาววาย5555)
แต่พอนานๆไปเริ่มรู้สึกท้อค่ะ
รู้ว่าไม่ควรทำแบบนี้ เราเต็มใจแต่ทรมาน บางทีก็มีความสุข แต่ก็เหมือนหลอกตัวเอง
อยากถามว่าเราควรทำยังไงดีคะ
เรารักเขาไปหมดทั้งใจแล้วค่ะ TT