จำได้ไหม ตอนเด็กๆ อยากเจอเนื้อคู่แบบใด ?

เมื่อตอนเยาว์วัย(ไร้เดียงสา) เราหวังจะพบใครสักคน (เนื้อคู่)

ที่มีจังหวะเก้าเดินพร้อมๆ กับเรา

แต่เมื่อผ่านการใช้ชีวิตมากขึ้น

เรากับบอกกับตัวเองว่า ‘เนื้อคู่’

คือเรื่องของ คนที่จังหวะ ‘ชีวิต’ จังหวะ ‘เวลา’ ตรงกัน

เราต้องเลือกคนที่มี ‘ฐานะ’ หรือ ‘สังคม’ เหมาะสมกับเรา

จะเป็นไปได้ไหม ที่คนเป็นเนื้อคู่กับเรา

จังหวะเวลา กับ จังหวะชีวิต ไม่ต้องตรงกับเราทั้งหมด

แต่มีแค่สักเศษเสี้ยวจังหวะเวลาจังหวะชีวิต

สักไม่กี่ช่วงเวลา ที่จังหวะเก้าเดินไปพร้อมกันกับเรา

เป็นใครสักคน ที่ตัดกันกับเราบนทางแยกบ่อยๆ

ใครสักคนที่เพียงไม่กี่นาทีสวนกัน อาจมองไม่เห็นกันอย่างชัดเจน (ในแบบทั้งหมดที่เป็นเรา)

แต่ได้ยินเสียงจังหวะหัวใจที่เต้นๆ เหมือนกันกับเรา

ใครสักคนที่หน้าตาคล้ายกันกับเรา

หรือใครสักคนที่ขณะอยู่ประเทศที่เวลาห่างกัน 2 ชั่วโมง

แต่ยังทำท่าถ่ายๆ รูปเหมือนกันกับเรา (โดยไม่นัดหมาย)

ผมแทบลืมไปหมดแล้ว เมื่อชีวิตเดินทางมาได้ระดับหนึ่ง

ว่าคนที่มีจังหวะเดินๆ พร้อมกันกับเราสำคัญขนาดไหน

อาจเพราะชีวิตเดินมาตามระเบียบแบบแผนมาโดยตลอด

จนเดินหลงทางที่ญี่ปุ่น

การได้ถามทางและมีคนพาเราเดินไปส่งยังจุดหมาย

กลับพบคนที่จังหวะเดินพร้อมๆ กันกับเราสำคัญขนาดไหน

บางคนจากกันหลังจากส่งเราถึงจุดหมายหนึ่งแล้ว (เพราะดูเหมือนจะถูกกำหนดระยะทางที่เราจะเดินด้วยกันเท่านี้) ผมดึงกล้องขึ้นมาเพื่อขอถ่ายรูปด้วย

บางคนผมก็ไม่ถ่ายรูปด้วย เหตุผลเพียงเพราะ ‘ไม่กล้า’ ขอถ่ายรูป

ทั้งที่เธอคือคนที่มีจังหวะเดินพร้อมกันกับเรา

ผมเริ่มสงสัยจริงๆ ในวันที่ผ่านการเดินทางมาพอสมควร เป็นไปได้ไหม

ถ้าใครสักคน จะเป็นเนื้อคู่ของเรา โดยไม่ต้องมีจังหวะชีวิต จังหวะเวลาตรงกันทั้งหมด

แค่บางเสี้ยวเวลา เขาคนนั้นมีจังหวะก้าว

ที่จะก้าวไปพร้อมๆ กันกับเรา

"อย่าลืมนะที่ตอนเด็ก ๆ คุณเคยตั้งมาตรฐาน
ความหวังกับคนรักไว้เช่นไร
พรหมลิขิตใช้ไม่ได้ทุกครั้งหรอก
ถ้าคุณเจอคนที่ใช่ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน
รีบหิ้วเขาใส่ถุงกลับบ้านด้วย
เพราะในชีวิตคุณจะไม่เจอคนอย่างนี้บ่อยนัก"

++จากหนัง 'When Harry met Sally’++

บางส่วนจาก https://www.facebook.com/latitudethai/