ไดอารี่หมอดู โดย คุณหมอพีร์ ค่ะ  

จาก หนังสือธรรมะใกล้ตัว ฉบับที่ 218 ค่ะ


กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘

สวัสดีค่ะทุกคนที่อ่านไดอารี่หมอดู

อาทิตย์ผ่านมาทำอาหารไปถวายวัด มีแกงจืดฟักหมูสับ ยำปลาหมึก และผัดผักน้ำมันหอย ส่วนผลไม้เป็นแตงโม อนุโมทนากันนะคะ ส่วนอาทิตย์นี้ไม่ได้ทำอาหารไปถวายเพราะที่วัดจัดงานมีการออกโรงทานค่ะ

มีรุ่นพี่คนหนึ่งเธอไปทำบุญถวายผ้าไตรหลายวัด เลยมาเล่าให้อนุโมทนาร่วมกันค่ะ ก่อนหน้านี้พี่คนนี้มีจิตอ่อนแอคอยแต่จะพึ่งพาคนอื่น อยากให้คนอื่นเข้าใจตัวเอง เหงา เศร้าง่าย ทำให้มีปัญหาในการเข้าสังคมค่อนข้างมาก แนะนำไปว่าให้พยายามให้อภัยทุกคนที่ร้ายกับเธอ ไม่ผูกพยาบาท เพราะการไม่ผูกโกรธคนอื่นทำให้มีเสน่ห์มากขึ้น อยู่ใกล้แล้วไม่รู้สึกอึดอัดน่ารำคาญ และให้คิดทำบุญเอง เธอพยายามและสามารถทำได้เรื่อยๆ ล่าสุดเธอโทรมาบอกว่า “รู้สึกมีความสุขจากตัวเองมาก ไม่เหงาเท่าเดิมแล้วค่ะ”

เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมาไปเจอน้องผู้ชายคนหนึ่ง เป็นพ่อค้าขายของตลาดนัดค่ะ มีโอกาสดูดวงให้เขา พื้นฐานเป็นคนโมโหร้าย ชีวิตจะเดือดร้อนเพราะอารมณ์ตัวเอง ลักษณะดวงเป็นดวงสังคมมรณะหายนะ ประมาณว่าเวลาเจอคนนิสัยไม่ดีจะเจอแบบไม่ดีมากกว่าที่คนอื่นเจอมากๆ จะเจอคนแรงๆ หรือคนที่มีลูกบ้ายั่วโมโหได้ดีเยี่ยม ดวงชะตาทำให้เจอคนบ้าอำนาจเอาแต่ใจตัวเองอีก พอเจอแล้วจะทำให้หลุดถึงขั้นมีเรื่องชกต่อยกันได้ง่ายๆเลย เตือนสติน้องเขาว่าให้ฝึกใจเย็น อดทนอดกลั้นต่อแรงยั่วยุให้ได้ ล่าสุดที่เจอ น้องบอกว่า “พี่พีร์รู้ไหมถ้าไม่ได้ดูดวงไว้ก่อน วันนี้ผมนอนอยู่ในคุกแล้ว ต้องขอบคุณพี่มากที่เตือนผมเรื่องอารมณ์ร้าย ให้ฝึกให้ใจเย็น วันก่อนไปนอนบ้านแม่ ปกติที่จอดรถจะหายาก เลยไปขอข้างบ้านจอดในที่ว่าง แต่พอตกเย็นกำลังกินข้าวอยู่ มีผู้ชายคนหนึ่งมาตะโกนเรียก บอกว่าน้องๆจอดรถยังไงเนี่ย ผมลุกขึ้นไปทันที ทุกคนในบ้านได้ยินผมลุกออกไปไม่มีใครพูดอะไรอึ้งกันหมด ประมาณว่าเตรียมมีเรื่องไปโรงพักกันแน่ๆ ผมตรงดิ่งไปหาเขาพร้อมยกมือไหว้ ขอโทษครับพี่ ที่บ้านไม่มีที่จอดรถจริงๆ มาจอดแค่คืนนี้คืนเดียว ไม่ได้จอดแช่ ยังไงรบกวนหน่อยได้ไหม ผมยอมทั้งที่ไม่ใช่หน้าบ้านของผู้ชายคนที่มาเรียกนะพี่ ถ้าผมไม่นึกถึงคำที่เตือนไว้คงจัดการไปเรียบร้อย กลับมาในบ้านกินข้าวต่อ จากเสียงเงียบกลายเป็นเสียงหัวเราะกันแทน ทุกคนไม่คิดว่าผมจะทำได้ เขาบอกว่าต้องขอบคุณพี่พีร์มากๆที่เตือนผมไว้ ผมนึกถึงคำเตือนทุกครั้งที่มีเหตุการณ์ยั่วโมโห แม้กระทั่งตอนขับรถแล้วเกือบจะมีเรื่อง แฟนจะคอยเตือนว่าพี่พีร์บอกว่าอย่าใจร้อนมากดวงกำลังตกอยู่ รอดมาได้หลายครั้งแล้ว ต้องขอบคุณมาก” เขาพร่ำคำขอบคุณซ้ำแล้วซ้ำอีก ทำให้หมอดูมีกำลังใจในการเป็นหมอดูเพื่อช่วยเหลือผู้คนต่อไปค่ะ

ตอนเขาเล่าจบก็อนุโมทนากับสิ่งที่เขาทำได้ เลยแนะนำต่อว่าทุกครั้งที่เจอเหตุการณ์กระตุ้นโทสะแล้วเรายับยั้งชั่งใจได้ก็เหมือนเราทำข้อสอบผ่าน ต่อไปเราจะเจอคนยั่วโทสะน้อยลงเรื่อยๆ และถ้าเราสามารถยับยั้งชั่งใจได้อย่างต่อเนื่อง ต่อไปเวลาเจอเหตุการณ์ร้ายแรงแค่ไหน เราก็จะให้อภัยได้ง่ายๆ ถึงบางครั้งอาจจะดูโง่ในสายตาคนอื่นบ้างก็ไม่เป็นไรค่ะ เพราะเราเลือกที่จะฉลาดให้อภัยและไม่ก่อเวรกรรมเพิ่ม

ทุกเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเป็นเหมือนบททดสอบให้เราข้ามผ่านไปให้ได้ แต่สิ่งที่จะช่วยให้เราข้ามผ่านแต่ละสิ่งได้อย่างถูกต้องและไม่มีภัยเวร ต้องเริ่มจากการรักษาศีลห้าไว้ให้ได้ ต้องไม่ให้ศีลขาดหรือพลาดทำบาปซ้ำลงไปอีก การฝึกรักษาศีลห้าให้ครบเป็นเรื่องสำคัญค่ะ