นั่นแหล่ะค่ะ เรารู้สึกว่าเราหลอกตัวเองมาตลอดคือเราเจ็บมากๆแล้วไม่กล้าเปิดใจเลยตั้งกำแพงขึ้นมากั้นตัวเอง เพื่อนบอกว่าเราโกหกตัวเองว่าเข้มแข็งแล้ว ชิลๆอ่ะ จะไม่ให้ใครทำร้ายได้ หาคำมาปลอบตัวเองสารพัด แต่ลึกๆแล้วเรารู้สึกว่าเราเหงามากต้องการคนที่เข้าใจ แต่เวลาเห็นเพื่อนมีแฟนแล้วทะเลาะกันเราก็กลัวอ่ะ กลัวว่าจะเสียใจ กลัวจะผิดหวังเหมือนครั้งที่แล้วที่โดนทำร้าย แต่เวลามีคนมาจีบหรือถามว่าทำไมไม่ยอมมรแฟนเราก็จะบอกว่า อยู่แบบนร้ก็ดีแล้วเราแฮ้ปปี้ดี ชีวิตไม่จำเป้นต้องพึ่งคนรัก ถึงจะบอกทุกคนไปแบบนั้น ลึกๆในใจมันก็รู้สึกเคว้างคว้างโดดเดี่ยวยังไงไม่รู้ค่ะ เหมือนเสียใจครั้งก่อนมันเป้นแผลเป้นกลัวครั้งใหม่จะไปกรีดรอยแผลเดิม  อยากถามว่าเราควรทำไงดีคะ เราอยากหลุด