เราคบหากับแฟนได้สองปีกว่าๆ ตลอดเวลาที่คบกันมาก็มีเรื่องทะเลาะกันบ่อยทางบ้านเราก่อไม่ชอบแฟนเรา
แม่เราเคยสั่งให้เลิกคบเพราะเพราะแฟนเคยมาทำร้ายข้าวของพี่บ้านเราและเขาติดกัญชา
ปันหาใหญ่ๆที่เราไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดีคือ เวลาไม่ทะเลาะกันเขาก็เป็นคนดีคนนึงคอยเทคแคร์ดูแลเอาใจใส่เรา
แต่เวลาทะเลาะกันมันคนละคนกันเลย เวลาทะเลาะกันเขาชอบทำร้ายข้าว แหกปากโวยวาย พูดจาแรงๆกับเราตลอด
ไล่เราออกจากบ้านเขา เก็บเสื้อผ้าเราปาใส่หน้าไล่ให้ออกไป ตะโกนไล่สาระพัด พูดจาเหมือนไม่เคยแคร์อะไรกันเลย
แต่พอดีกันเขาก็ให้เหตุผลกับเรามาว่าเขาก็ไม่ได้อยากทำแบบนี้มันเปนอารมของเขา เขาก็ตามง้อเราน่ะ
จนหลังๆมามีบางครั้งที่เรารุสึกกลัว กลัวการทะเลาะ เวลาเราน้อยใจอะไรเราก็ไม่กล้าพูดกับเขา เพราะกลัวเขาจะเลิกกับเรา
กลัวเขาไม่ง้อเรามันเลยทำให้เรารุสึกอึดอัดที่มีแฟนแล้วน้อยใจอะไรไม่ค่อยได้
และอีกอย่างคือเขาติดกัญชาเขาดูดมาตั้งแต่อายุ 15 จนตอนนี้ 20 กว่าแล้ว ก็ยังไม่เลิก เคยทะเลาะกันหลายรอบเรื่องนี้
เราห้ามจนเราไม่ห้ามแล้วเราปล่อยแล้วเรารุสึกว่ากัญชาสำคัญกว่าเรา เราเคยบอกเลิกเขาเพราะเขาไม่ยอมเลิกกัญชา
เขาก็บอกไม่อยากเลิกกับเรา แต่เราก็ยืนยันจะเลิกให้ได้ เขาก็ยอมเลิกกับเราเพราะว่าเขาเลิกกัญชาไม่ได้ ไปๆมาๆ
เราก็คิดว่าเออช่างมันเถอะไม่เปนไร และอีกอย่างนึงคือเขาเปนคนไม่ค่อยเอาไหนทำตัวลอยไปลอยมา
ในขณะที่เราหางานทำไปด้วยเรียนไปด้วย แต่เขาเรียนอย่างเดียววันๆก็นอนอยู่บ้าน ออกไปหาเพื่อนดูดกัญชา
คือเขาไม่ซัพพอร์ตเราเรื่องเงินเลยเวลาเขามีปันหาเรื่องเงินเราก็จะช่วยเขาเท่าที่ช่วยได้
แต่เวลาเขามีเงินเขาไม่เคยงกกับเราเลย มีเท่าไหร่ก็ให้เรา เลี้ยงเราเราก็เลยไม่คิดอะไร
เจอคนแบบนี้เราควรจะเลิกมั้ยค่ะ มันคิดได้หลายทางจริงๆค่ะ