เรามีแฟนคบกันมาก็อเกือบจะ3 ปีแล้ว ปกติเราจะคุยกันทุกวัน แบบสมัครโทรฟรีเบอร์เเียวแล้วก็คุยกันจนหลับคาโทรสัพท์ทุกคืน วันไหนไม่ได้คุยกันถึงขั้นนอนไม่หลับ
เป็นแบบนี้มาตลอด2ปี จนมาหลังปีใหม่นี้เราทะเลาะกัน ต้องบอกก่อนว่าเราคบกันเราไว้ใจเขามากๆ เรามีรหัสเฟสบุ๊คของกันและกัน แต่พอทะเลาะกันเราก็เป็นฝ่าบเปลี่ยนรหัสเฟสบุ๊คก่อนแต่ทุกครั้งก็จะเป็นเราที่เปลี่ยนรหัสคนเดียว แต่ครั้งนี้เขากลับเปลี่ยนรหัสด้วยเราเลยเลิกกันไปสักพักนึง แต่เรามั่นใจนะว่าเราเป็นแฟนที่ดีมาตลอดวันเกิดเขาวันคบรอบวันวาเลนไทวันปีใหม่
เรามีของขวัญให้เขาตลอดเราแคร์ความรู้สึกกับวันสำคัญๆตลอด แต่กับเขาเราไม่เคยได้อะไรเลยแม้กระทั่งวันเกิดเรา ก็ไม่ได้อะไรเลยเช่นกัน วันวาเลนไทดอกหญ้าสักดอกเรายังไม่เคยได้
เรารู้ว่าครอบครัวเขาไม่ได้มีเท่าเราแต่ไม่ใช่ว่าบ้านเรารวยนะแต่แค่พอมีพอกินมากกว่าเขา ไปไหนส่วนมากเราจะชอบพาเขาไปกินข้าวกินขนม เราไปเที่ยวไหนเราจะมีของฝาก ฝากเขาตลอด
จนเลิกกับเขาตอนช่วงหลังปีใหม่เราพูดทุกอย่าพูดความรู้สึก เราเป็นคนที่อะไรปล่อยได้เราก็ปล่อย แต่ถ้าเราได้พูดออกมาทีเราจะพูดแรงมาก พูดใส่จนเขาบอกเราว่าเราเป็นขนาดนี้เลยหรอ
เราพูดแรงเอาจากความรู้สึกล้วนๆ เราพูดใส่เขาว่ามีใครรักให้ได้เท่ากูไม๊ถ้าคิดว่าหาได้ดีหาคนที่ให้รักได้มากกว่ากูก็ดีใจด้วย เขาก็เงียบไปเลยแต่ก็ไลน์มาทุกวันนะถามนู่นนี่นั่น
จนวันวาเลยไทจากที่เราไม่เคยได้อะไรเลยแม้กระทั่งดอกหญ้าข้างถนน เขากลับหิ้วตุ๊กตากับช่อดอกไม้มาให้เราก็ใจอ่อนกลับไป พอกลับมาคบกันเราให้รหัสเฟสบุ๊คของเราให้เขาไป
แต่พอเราขอรหัสเขา เขาตอบเราว่าเขาลืมรหัสเพราะเปลี่ยนตอนเลิกกันเอาเปลี่ยนใหม่แล้วลืม แต่ทุกวันนี้เขาก็ยังเล่นเฟสอยู่นะ ในหัวอ่ะมันก็มีแว๊บนึงแหละว่า
โกหกกูแน่ๆ
แต่ในใจคิดว่ามันไม่ทำหลอกคงลืมจริงๆ ลองปรึกษาเพื่อนนะ เพื่อนบอกว่าลืมห่าอะไรตั้งใจไม่ให้หรือป่าว แต่เราก็ไม่สนใจนะ คิดว่าเขาคงลืมจนคบกันมาเรื่อยๆจนปลายเมษา
เราเริ่มคุยกันน้อยลง ไม่ใช่เพราะเขานะเพราะเราเองที่ไม่ค่อยคุย เรารู้สึกไม่อยากคุยแต่ไม่ได้อยากเลิกนะ เหมือนเรามีปัญหาหลายอย่าง แล้วพอคุยทีเรารู้สึกหงุดหงิดเวลาเขามางุ้งงิ้งใส่
แบบอารมไม่ดีแต่ก็ไม่พูดนะไม่อยากทำร้ายความรู้สึกเขา บางอารมณ์
แบบเราคิดถึงเขามากเลยแต่พอคุยได้ยินเสียงกลับเป็นหงุดหงิด แต่ย้ำนะว่าเราไม่ได้อยากเลิกแล้วก็ไม่ได้มีใคร
ไม่มีใครมาคุยมาอะไรเลย จากปกติไม่คุยกันคืนไหนจะนอนไม่หลับตอนนี้กลับเป็นอาทิตย์นึงคุยกันที เขาทักไลน์มาเราก้อตอบบ้างไม่ตอบบ้าง โทรมาเห็นเบอร์เขาเราไม่อยากรับ
เราเป็นแบบนี้มาจนถึงตอนนี้วันนี้ เราไม่เข้าใจจริงๆว่าเราเป็นอะไร😪
ตัวเราเองเป็นอะไร?
เป็นแบบนี้มาตลอด2ปี จนมาหลังปีใหม่นี้เราทะเลาะกัน ต้องบอกก่อนว่าเราคบกันเราไว้ใจเขามากๆ เรามีรหัสเฟสบุ๊คของกันและกัน แต่พอทะเลาะกันเราก็เป็นฝ่าบเปลี่ยนรหัสเฟสบุ๊คก่อนแต่ทุกครั้งก็จะเป็นเราที่เปลี่ยนรหัสคนเดียว แต่ครั้งนี้เขากลับเปลี่ยนรหัสด้วยเราเลยเลิกกันไปสักพักนึง แต่เรามั่นใจนะว่าเราเป็นแฟนที่ดีมาตลอดวันเกิดเขาวันคบรอบวันวาเลนไทวันปีใหม่
เรามีของขวัญให้เขาตลอดเราแคร์ความรู้สึกกับวันสำคัญๆตลอด แต่กับเขาเราไม่เคยได้อะไรเลยแม้กระทั่งวันเกิดเรา ก็ไม่ได้อะไรเลยเช่นกัน วันวาเลนไทดอกหญ้าสักดอกเรายังไม่เคยได้
เรารู้ว่าครอบครัวเขาไม่ได้มีเท่าเราแต่ไม่ใช่ว่าบ้านเรารวยนะแต่แค่พอมีพอกินมากกว่าเขา ไปไหนส่วนมากเราจะชอบพาเขาไปกินข้าวกินขนม เราไปเที่ยวไหนเราจะมีของฝาก ฝากเขาตลอด
จนเลิกกับเขาตอนช่วงหลังปีใหม่เราพูดทุกอย่าพูดความรู้สึก เราเป็นคนที่อะไรปล่อยได้เราก็ปล่อย แต่ถ้าเราได้พูดออกมาทีเราจะพูดแรงมาก พูดใส่จนเขาบอกเราว่าเราเป็นขนาดนี้เลยหรอ
เราพูดแรงเอาจากความรู้สึกล้วนๆ เราพูดใส่เขาว่ามีใครรักให้ได้เท่ากูไม๊ถ้าคิดว่าหาได้ดีหาคนที่ให้รักได้มากกว่ากูก็ดีใจด้วย เขาก็เงียบไปเลยแต่ก็ไลน์มาทุกวันนะถามนู่นนี่นั่น
จนวันวาเลยไทจากที่เราไม่เคยได้อะไรเลยแม้กระทั่งดอกหญ้าข้างถนน เขากลับหิ้วตุ๊กตากับช่อดอกไม้มาให้เราก็ใจอ่อนกลับไป พอกลับมาคบกันเราให้รหัสเฟสบุ๊คของเราให้เขาไป
แต่พอเราขอรหัสเขา เขาตอบเราว่าเขาลืมรหัสเพราะเปลี่ยนตอนเลิกกันเอาเปลี่ยนใหม่แล้วลืม แต่ทุกวันนี้เขาก็ยังเล่นเฟสอยู่นะ ในหัวอ่ะมันก็มีแว๊บนึงแหละว่า
แต่ในใจคิดว่ามันไม่ทำหลอกคงลืมจริงๆ ลองปรึกษาเพื่อนนะ เพื่อนบอกว่าลืมห่าอะไรตั้งใจไม่ให้หรือป่าว แต่เราก็ไม่สนใจนะ คิดว่าเขาคงลืมจนคบกันมาเรื่อยๆจนปลายเมษา
เราเริ่มคุยกันน้อยลง ไม่ใช่เพราะเขานะเพราะเราเองที่ไม่ค่อยคุย เรารู้สึกไม่อยากคุยแต่ไม่ได้อยากเลิกนะ เหมือนเรามีปัญหาหลายอย่าง แล้วพอคุยทีเรารู้สึกหงุดหงิดเวลาเขามางุ้งงิ้งใส่
แบบอารมไม่ดีแต่ก็ไม่พูดนะไม่อยากทำร้ายความรู้สึกเขา บางอารมณ์
ไม่มีใครมาคุยมาอะไรเลย จากปกติไม่คุยกันคืนไหนจะนอนไม่หลับตอนนี้กลับเป็นอาทิตย์นึงคุยกันที เขาทักไลน์มาเราก้อตอบบ้างไม่ตอบบ้าง โทรมาเห็นเบอร์เขาเราไม่อยากรับ
เราเป็นแบบนี้มาจนถึงตอนนี้วันนี้ เราไม่เข้าใจจริงๆว่าเราเป็นอะไร😪