เขียนข่าวน่ะหมู แต่เขียนนิยายสวยงามหรูๆระดับ bestseller น่ะเป็นไปไม่ได้หรอก ไม่ว่าจะเรียนมหาลัยไทยชั้นนำมหาลัยไหนก็ตาม เวลา 4 ปีในมหาลัยเรียนได้ไม่เยอะหรอก อย่างมากก็แค่ระดับพื้นฐาน

ประวัติคนไทยเขียนนิยายภาษาอังกฤษได้สวยๆหรูๆระดับ native speaker แล้วขายได้เงินนี่ เท่าที่เห็นมาส่วนใหญ่ไปใช้ชีวิตในประเทศที่พูดภาษาอังกฤษตั้งแต่เด็กๆ ถ้าไปเรียนเมืองนอกตอนโตแล้ว (แบบจบปริญญาตรีเมืองไทยแล้วต่อปริญญาโทเมืองนอกแค่ปีสองปี) ส่วนใหญ่เขียนอังกฤษพอได้ แต่ก็เขียนผิดธรรมชาติเยอะแบบยังมี non-native speaker's errors เยอะ ถ้าจะเขียนอังกฤษสวยๆหรูๆระดับ native speaker ได้นี่ ก็ต้องออกแรงเรียนรู้ด้วยตัวเองหลายปี และทำงานเขียนภาษาอังกฤษหลายปี...เน้นว่า "หลายปี" เผลอๆ 10 ปีจะไม่พอ  แถมยังต้องมีพรสวรรค์สูงมากๆ

^
เราตอบจากประสบการณ์ที่ตัวเองไปอยู่ประเทศอังกฤษมา 20 ปี กลับมาเมืองไทย ทำงานเป็นครูสอนภาษาอังกฤษ 5 ปี ทำงานแปลเอกสารและล่าม (ส่วนใหญ่แปลไทยเป็นอังกฤษ) อีก 25 ปี ในการทำงานอาชีพนี้เราพบปะคนไทยที่ใช้ภาษาอังกฤษประกอบอาชีพมาตั้งมากมาย (เราทำงานกับพวกเค้า) ตั้งแต่คนไทยที่เรียนจบเอกอังกฤษในมหาลัยไทยหรือมหาลัยต่างประเทศชั้นนำ  แต่ยังไม่พบคนไทยคนไหนที่เขียนภาษาอังกฤษได้เก่งพอที่จะเขียนนิยายภาษาอังกฤษได้สวยหรูระดับ native speaker

โดยเฉพาะอย่างยิ่งมนุษย์อิ้งราม นี่อังกฤษอ่อนมากๆ ในการทำงานด้านภาษาอังกฤษมา 30 ปี เราพบคนจบมนุษย์อิ้งรามส่วนใหญ่เขียนภาษาอังกฤษได้แย่กว่าคนจบเอกอังกฤษมหาลัยชั้นนำ แย่แบบแพ้ชนะกันขาดลอยเลยหละ! ขนาดบัณฑิตอักษรศาสตร์จุฬาเอกอังกฤษที่เพิ่งจบใหม่ๆ ถ้าไม่ได้จบระดับเกียรตินิยมนะ ก็ยังเขียนภาษาอังกฤษแบบผิดธรรมชาติ แบบมี non-native speaker's errors อยู่บ้างเหมือนกัน แต่พอพวกเค้าทำงานเขียนภาษาอังกฤษไปได้สักระยะหนึ่งให้มีประสบการณ์พวกเค้าก็จะเก่งมากๆ

เราเคย edit (ตรวจแก้) งานแปลไทยเป็นอังกฤษของคนจบอักษรศาสตร์จุฬาเอกอังกฤษเกียรตินิยมอันดับ 2 ตรวจๆไปพบว่าหาข้อผิดพลาดแบบเขียนผิดธรรมชาติแบบ non-native speaker's errors หาไม่เจอ! เค้าเก่งสุดๆเลยอะ ที่เราแก้ภาษาอังกฤษเค้าได้ก็เพราะว่าอายุตัวจริงและอายุการทำงานของเราเรามากกว่าเค้าถึง 2 เท่า แต่เราไม่ได้แก้ grammar เค้านะ แค่แก้ให้สวยงามขึ้นเท่านั้น ถ้าอายุเราเท่าๆเค้านะ เราเก่งสู้เค้าไม่ได้หรอก  แต่ถ้าเรา edit ตรวจแก้ภาษาอังกฤษของบัณฑิตมนุษย์อิ้งรามนะ (ถ้าไม่ใช่ช้างเผือกแบบ 1 ในล้านนะ) มีความเป็นไปได้สูงมากๆว่าเราจะเห็นข้อผิดพลาดตั้งมากมายจนต้องแก้ข้อผิดพลาดกันเกือบทุกบรรทัดเลย!

มนุษย์อิ้งรามทาบรัศมีอักษรศาสตร์จุฬาเอกอังกฤษไม่ติดหรอกเพราะว่า
1 จุฬามีเกณฑ์การรับสมัครนักศึกษาที่สูงกว่า
2 เนื้อหาที่สอนระดับสูงกว่า
3 เกณฑ์การสอบผ่านสูงกว่า
4 ที่สำคัญที่สุดที่ทำให้จุฬาชนะรามแบบขาดลอย ก็คือ เค้าซอยนักศึกษาออกเป็นกลุ่มเล็กๆ หลายๆกลุ่ม ยกตัวอย่างเช่นเวลาฝึก writing อาจารย์หนึ่งคนดูแลให้ความช่วยเหลือนักศึกษาแค่ไม่กี่สิบคนเอง แต่ที่รามอาจารย์คนเดียวดูแลให้ความช่วยเหลือนักศึกษาตั้งเป็นแสนๆคน
^
ทุกอย่างมันต่างกันหมด ราวกับฟ้ากับดินบัณฑิตที่จบมาจึงคุณภาพต่างกันมากๆ!

มหาลัยรามก่อตั้งเมื่อปี 2514 ถึงปีนี้ 2559  เป็นเวลา 45 ปีแล้ว ผลิตบัณฑิตเอกอังกฤษออกมาน่าจะเป็นล้านๆคนแล้วนะ แต่มีช้างเผือกแค่ไม่กี่คนเอง รู้สึกเมื่อ 10 ปีที่แล้วจะมีคนจบมนุษย์อิ้งรามคนหนึ่งเก่งระดับไปเรียนต่อที่เมกาถึงระดับปริญญาเอก แล้วก็ทำงานเป็นอาจารย์สอนภาษาอังกฤษในมหาลัยเมกา  แต่เก่งแบบนี้นี่ 1 ในล้านนะ!
^
แต่ช้างเผือกคนนั้น ไม่ใช่ระดับแบบเอ็นไม่ติดแล้วไปเรียนรามนะ เค้าเรียนจบสาขาอื่นจากมหาลัยปิดชั้นนำมาก่อน (รู้สึกจะจุฬา) เรียนสาขาที่ตัวเองไม่ชอบเพราะโดนพ่อแม่บังคับให้เรียน พอจบมา ไอ้ความที่รักภาษาอังกฤษมากๆเค้าก็เลยไปเรียนมนุษย์อิ้งราม จบรามมา แล้วก็กลายเป็น ช้างเผือก ของราม เค้าเคยเล่น pantip เมื่อประมาณ 10 ปีมาแล้ว แต่ตอนนี้ไม่เล่นแล้ว