เริ่มเรื่องเลยแล้วกันนะครับ
เขาเป็นแฟนเก่าที่ทำงาน เทคนิคการแพทย์ ในรพ. เราทะเลาะกันเรื่องที่ผมไประแวงเขา
เขาพิมพ์คุยกับเพื่อนว่า "ไม่มีแฟน อยากมีแฟนเป็นหมอ" กับเพื่อนผู้หญิงกันอยู่
แล้วผมไปเห็นจึงไปถามเขาว่า" ผมไม่ใช่แฟนเขาหรอ" เขาตอบผมว่า "คุยกันเล่นๆคิดมากทำไม"
ก่อนหน้าที่ผมจะเป็นแฟนกับเขา 4 ปี ผมแอบชอบเขามาตลอด เขามีไรจะมาปรึกษาผม เดือดร้อนอะไรจะมาให้ผมช่วยเหลือ
มาบ่นว่า เหนื่อย เครียด หลังจากเลิกงานในรพ. ผมก็ยังอยู่กับเขาเสมอ
ผมเองก็ไม่มีใครมาตลอด 4 ปี จนผมได้เข้าไปช่วยเหลือเขาจากผู้ชายที่คิดจะหลอกเขาแล้วผมก็ช่วยเขาได้สำเร็จ เขาก็รู้ความรู้สึกของผมที่มีให้เขา
ในวันนั้น เขายังไม่ตกลงคบกันผม หลังจากนั้นก็มีแฟนเก่าอีกคนที่เป็นนักบินพยายามจะเข้ามาขอคืนดี
แต่นักบินคนนั้นขอเขาคืนดีไม่สำเร็จจึงไปขอผู้หญิงคนอื่นแทนซึ่งเป็นเพื่อนของแฟนเก่า ทั้งๆที่กำลังพยายามขอคืนดีกับแฟนเก่าผม
ผ่านมา 4เดือน ผมคุยกับเขาสม่ำเสมอ เขาตกลงคบเป็นแฟนผม เราดูแลกัน เอาใจใส่ แฟร์ๆกันมาตลอด เวลาออกค่าใช้จ่ายอะไรผมออกให้
งานปริญญาผมได้ไปร่วมแสดงความยินดี ถือของให้เขา เขาอยากได้อะไรจะให้ผมไปดูให้เสมอและซื้อฝากส่งไปรษณีย์ไปให้
ครอบครัวเขาต้องการให้ผมหาเครื่องรถยนต์ให้ (ผมทำธุรกิจเกี่ยวกับเครื่องยนต์และรถนำเข้า) ผมก็หาให้เขาจนเจอ
ซึ่งมันหายากมากในสมัยนี้
มีอยู่วันหนึ่งเขาโทรมาให้ผมหามือถือให้เขา ซึ่งผมมีความรู้ทางด้านไอทีมากพอสมควร ผมตามหามาคืนให้เขาได้สำเร็จ
เราไม่เคยทะเลาะกันเรื่องใดๆเลย จนถึงวันที่ผมไปเห็นเขาพิมพ์กับเพื่อนว่า "ไม่มีแฟน อยากมีแฟนเป็นหมอ" ทำให้ผมถามเขาว่า "ผมไม่ใช่แฟนเขาหรอ"
เขาตอบผมว่า "คิดมากทำไม แค่คุยกันเล่นๆ" เขาเหนื่อยนะที่ผมไประแวงเขา กลับมาเป็นเพื่อนกันดีกว่า ซึ่งผมระแวงเขาแค่ครั้งเดียว
ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผู้หญิงเขาคุยกันเล่นๆ
ส่วนอีกเรื่องที่ผมเคยทำให้เขาไม่ชอบคือ ไปติดต่อคนรอบข้างเขา ซึ่งคนรอบข้างเขา ผมเคยเจอและรู้จักกัน
แต่เขาไม่ชอบให้ผมไปถามเรื่องของเขากับคนรอบข้างที่เขารู้จัก ที่ผมไปถามเพราะ ผมติดต่อเขาไม่ได้ เลยถามด้วยความเป็นห่วง
ว่าเขาทำงานหนักไหมช่วงนี้ ติดต่อก็ไม่ได้ คนที่ผมติดต่อเขามีตำแหน่งเป็นหัวหน้า เขาบอกกับผมว่า ช่วงนี้น้องเขาทำงานหนักนะ
คอยให้กำลังใจเขาเยอะๆ เพราะเขามาทำหน้าที่หัวหน้าแทนอยู่ ผมก็เลยเข้าใจและไม่ได้ติดต่อคนรอบข้างเขาอีก
ผมก็รู้ว่าการไปยุ่งกับคนรอบข้าง มันไม่ดี แต่ผมเป็นห่วงเขาจริงๆที่ติดต่อไม่ได้
คนรอบข้างเขารู้ว่าผมเป็นห่วง และถูกแฟนตำหนิเรื่องนี้แต่เขาบอกผมว่า
สักวันแฟนต้องเห็นความจริงใจ ความเป็นห่วงแน่ อย่าถอดใจง่ายๆ
กว่าจะรักกัน กว่าจะเจอกัน ดูแลกันมา ใช้เวลานะ
ผมไม่ทราบจริงๆว่าในตอนนี้ผมจะทำยังไงให้เขาเห็นความจริงใจ ความรักที่ผมมีให้
เขาบอกผมว่ารักคนอื่นมากเกินไป ระแวง เขาบอกเหนื่อยกลับมาเป็นเพื่อนดีกว่า
ซึ่งตัวผมก็อยู่ในสถานะเพื่อนแต่ความรู้สึกมัน.... เขาไม่ให้โอกาสผมได้ปรับเลยหรอ
ผมไม่ได้มีนิสัยระแวงคน หรือวุ่นวายอะไรถ้าไม่มีใครทำให้ผมรู้สึก
ความผิดเขาเล็กสำหรับผม แต่ความผิดผมใหญ่สำหรับเขา
ตอนนี้เรายังคุยกันอยู่แต่ไม่แน่นแฟ้นเท่าตอนเป็นแฟนกัน
ใจผมถ้าเขาไม่ให้คืนดี ผมก็ไม่เพื่อนกับเขาไม่ได้....
ผมควรทำยังไงให้เขาเห็นว่า และยอมคืนดีให้โอกาสเป็นแฟนกันอีกครั้ง.....
ตอนนี้ผมทำดีกับเขาอยู่เหมือนเดิม อย่างที่ตอนเป็นแฟนกัน แต่แสดงออกมากไม่ได้
เขาก็ยังไม่มีคนใหม่ เพราะสถานที่ทำงานเขาไม่ค่อยพบเจอผู้คน
เขาเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมาก กว่าผมจะเข้าไปได้ก็ยากพอสมควร ใช้ความอดทนสูง
ขอแฟนคืนดี จะต้องทำยังไง
เขาเป็นแฟนเก่าที่ทำงาน เทคนิคการแพทย์ ในรพ. เราทะเลาะกันเรื่องที่ผมไประแวงเขา
เขาพิมพ์คุยกับเพื่อนว่า "ไม่มีแฟน อยากมีแฟนเป็นหมอ" กับเพื่อนผู้หญิงกันอยู่
แล้วผมไปเห็นจึงไปถามเขาว่า" ผมไม่ใช่แฟนเขาหรอ" เขาตอบผมว่า "คุยกันเล่นๆคิดมากทำไม"
ก่อนหน้าที่ผมจะเป็นแฟนกับเขา 4 ปี ผมแอบชอบเขามาตลอด เขามีไรจะมาปรึกษาผม เดือดร้อนอะไรจะมาให้ผมช่วยเหลือ
มาบ่นว่า เหนื่อย เครียด หลังจากเลิกงานในรพ. ผมก็ยังอยู่กับเขาเสมอ
ผมเองก็ไม่มีใครมาตลอด 4 ปี จนผมได้เข้าไปช่วยเหลือเขาจากผู้ชายที่คิดจะหลอกเขาแล้วผมก็ช่วยเขาได้สำเร็จ เขาก็รู้ความรู้สึกของผมที่มีให้เขา
ในวันนั้น เขายังไม่ตกลงคบกันผม หลังจากนั้นก็มีแฟนเก่าอีกคนที่เป็นนักบินพยายามจะเข้ามาขอคืนดี
แต่นักบินคนนั้นขอเขาคืนดีไม่สำเร็จจึงไปขอผู้หญิงคนอื่นแทนซึ่งเป็นเพื่อนของแฟนเก่า ทั้งๆที่กำลังพยายามขอคืนดีกับแฟนเก่าผม
ผ่านมา 4เดือน ผมคุยกับเขาสม่ำเสมอ เขาตกลงคบเป็นแฟนผม เราดูแลกัน เอาใจใส่ แฟร์ๆกันมาตลอด เวลาออกค่าใช้จ่ายอะไรผมออกให้
งานปริญญาผมได้ไปร่วมแสดงความยินดี ถือของให้เขา เขาอยากได้อะไรจะให้ผมไปดูให้เสมอและซื้อฝากส่งไปรษณีย์ไปให้
ครอบครัวเขาต้องการให้ผมหาเครื่องรถยนต์ให้ (ผมทำธุรกิจเกี่ยวกับเครื่องยนต์และรถนำเข้า) ผมก็หาให้เขาจนเจอ
ซึ่งมันหายากมากในสมัยนี้
มีอยู่วันหนึ่งเขาโทรมาให้ผมหามือถือให้เขา ซึ่งผมมีความรู้ทางด้านไอทีมากพอสมควร ผมตามหามาคืนให้เขาได้สำเร็จ
เราไม่เคยทะเลาะกันเรื่องใดๆเลย จนถึงวันที่ผมไปเห็นเขาพิมพ์กับเพื่อนว่า "ไม่มีแฟน อยากมีแฟนเป็นหมอ" ทำให้ผมถามเขาว่า "ผมไม่ใช่แฟนเขาหรอ"
เขาตอบผมว่า "คิดมากทำไม แค่คุยกันเล่นๆ" เขาเหนื่อยนะที่ผมไประแวงเขา กลับมาเป็นเพื่อนกันดีกว่า ซึ่งผมระแวงเขาแค่ครั้งเดียว
ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผู้หญิงเขาคุยกันเล่นๆ
ส่วนอีกเรื่องที่ผมเคยทำให้เขาไม่ชอบคือ ไปติดต่อคนรอบข้างเขา ซึ่งคนรอบข้างเขา ผมเคยเจอและรู้จักกัน
แต่เขาไม่ชอบให้ผมไปถามเรื่องของเขากับคนรอบข้างที่เขารู้จัก ที่ผมไปถามเพราะ ผมติดต่อเขาไม่ได้ เลยถามด้วยความเป็นห่วง
ว่าเขาทำงานหนักไหมช่วงนี้ ติดต่อก็ไม่ได้ คนที่ผมติดต่อเขามีตำแหน่งเป็นหัวหน้า เขาบอกกับผมว่า ช่วงนี้น้องเขาทำงานหนักนะ
คอยให้กำลังใจเขาเยอะๆ เพราะเขามาทำหน้าที่หัวหน้าแทนอยู่ ผมก็เลยเข้าใจและไม่ได้ติดต่อคนรอบข้างเขาอีก
ผมก็รู้ว่าการไปยุ่งกับคนรอบข้าง มันไม่ดี แต่ผมเป็นห่วงเขาจริงๆที่ติดต่อไม่ได้
คนรอบข้างเขารู้ว่าผมเป็นห่วง และถูกแฟนตำหนิเรื่องนี้แต่เขาบอกผมว่า
สักวันแฟนต้องเห็นความจริงใจ ความเป็นห่วงแน่ อย่าถอดใจง่ายๆ
กว่าจะรักกัน กว่าจะเจอกัน ดูแลกันมา ใช้เวลานะ
ผมไม่ทราบจริงๆว่าในตอนนี้ผมจะทำยังไงให้เขาเห็นความจริงใจ ความรักที่ผมมีให้
เขาบอกผมว่ารักคนอื่นมากเกินไป ระแวง เขาบอกเหนื่อยกลับมาเป็นเพื่อนดีกว่า
ซึ่งตัวผมก็อยู่ในสถานะเพื่อนแต่ความรู้สึกมัน.... เขาไม่ให้โอกาสผมได้ปรับเลยหรอ
ผมไม่ได้มีนิสัยระแวงคน หรือวุ่นวายอะไรถ้าไม่มีใครทำให้ผมรู้สึก
ความผิดเขาเล็กสำหรับผม แต่ความผิดผมใหญ่สำหรับเขา
ตอนนี้เรายังคุยกันอยู่แต่ไม่แน่นแฟ้นเท่าตอนเป็นแฟนกัน
ใจผมถ้าเขาไม่ให้คืนดี ผมก็ไม่เพื่อนกับเขาไม่ได้....
ผมควรทำยังไงให้เขาเห็นว่า และยอมคืนดีให้โอกาสเป็นแฟนกันอีกครั้ง.....
ตอนนี้ผมทำดีกับเขาอยู่เหมือนเดิม อย่างที่ตอนเป็นแฟนกัน แต่แสดงออกมากไม่ได้
เขาก็ยังไม่มีคนใหม่ เพราะสถานที่ทำงานเขาไม่ค่อยพบเจอผู้คน
เขาเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมาก กว่าผมจะเข้าไปได้ก็ยากพอสมควร ใช้ความอดทนสูง