กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของดิฉันคะ ดิฉันอยากมาเล่าเรื่องราวของดิฉันที่มันหนักมากในชีวิตที่เคยเจอมา บอกก่อนคะดิฉันไม่เคยเที่ยว ไม่เคยดื่ม ไม่เคยมั่ว ไม่เคยแต่งตัวโป๊ คืออยู่ในกรอบตลอด จนจบปริญญาตรี ถึงจบแล้วก็ยังเหมือนเดิม
เรื่องนี้ เพิ่งเกิดขึ้นกับดิฉันเมื่อเดือนกันยายนปีที่ผ่านมา คือ ดิฉันได้รู้จักผู้ชายคนหนึ่งผ่านโลกออนไลน์ ซึ่งขณะนั้นเขาเป็นทหารค่ะ ประจำการอยู่ที่ จ.ลพบุรี เขาบอกว่าเป็นนายสิบค่ะ เขาเป็นฝ่ายเริ่มต้นคุยกับเราก่อน ขอไลน์ ขอเบอร์โทรศัพท์ แต่เราให้ไลน์ไปก่อนนะ ยังไม่ให้เบอร์ ก็คุยกันมาเรื่อยๆ เขาพูดจาดีมากคะ เราก็ถามเขาเกี่ยวกับเรื่องแฟน เขาบอกว่าเคยมี แต่เลิกนานแล้ว ไม่เคยผ่านการแต่งงาน เราก็เชื่อนะ เพราะในไลน์ ในเฟสเขาไม่มีรูปผู้หญิงอะไรเลย แถมเขายังกล้าลงรูปเราอีก ทำให้เชื่อใจขึ้นมานิดนึง จนเราใจอ่อนให้เบอร์เขาไป เขาก็พยายามโทรหาเราตลอด รายงานว่าทำอะไรอยู่ ไปไหน กับใคร พูดได้ว่าถ้าไม่เข้าเวรก็โทรทั้งวันทั้งคืน เป็นแบบนี้มาตลอด เสมอต้นเสมอปลาย จนคุยมาได้ครบเดือนกว่าๆ ก็นัดเจอกันคะ ความจริงเราต้องไปรับปริญญาวันนั้น แต่เราโกหกพ่อ เรากลับไปเที่ยวด้วยกันที่ เชียงคาน จ.เลย พอดีตรงกับวันที่เขาลาพักพอดี ไปอยุด้วยกันเกือบ 8วัน ขอบอกก่อนเลยนะ ตั้งแต่มีแฟนมาเราไม่เคยไปไหนมาไหนกับแฟนเลยสักคน คนนี้คนแรกและคิดว่าจะจริงจังกับคนนี้ เพราะเขาก็พูดว่าจริงจังกับเรามาก พูดเรื่องอนาคตแต่งงานทุกวัน บอกเราเสมอว่าอยากมีลูกด้วย ยอมรับคะเรารักเขามาก เขาก็รักเรามากเช่นกัน
หลังจากกลับจากเที่ยว เขาก็พามาส่งบ้านนะคะ แต่ไม่ได้เข้าไป เขาก็ยังโทรติดต่อหาตลอดทั้งวันทั้งคืน ยังเสมอต้นเสมอปลายคะ จนประมาณปลายเดือน ธันวาคมที่ผ่านมา เรารู้สึกแปลกๆ มึนหัว อาเจียนตลอด ประจำเดือนขาดเกือบเดือน จนเราแปลกใจ แต่ก็ยังไม่ตกใจอะไรเพราะคิดว่าเราอาจจะเครียด จนที่บ้านเราเริ่มสงสัย เลยพาเราไปหาหมอ เท่านั้นแหละค่ะ เราช๊อค หมอบอกเราท้องได้ 13 สัปดาห์ ตอนนั้นก็ดีใจปนเสียใจ เราเลยไปบอกแฟนว่าเราท้อง เขาตกใจค่ะ บอกว่าท้องได้ยังไง เขาปล่อยนอกนะ เราก็บอกว่าเราท้องจริงๆท้องกับเขา เพราะเราไม่เคยมีอะไรกับใคร เขาทะเลาะกับเรา แล้วบอกให้เราไปเอาเด็กออก แล้วเขาก็ยังอยู่เหมือนเดิม แต่ตอนนี้ยังไม่พร้อมจริงๆ วันนั้นทั้งวันทั้งคืน เราร้องไห้เหมือนคนบ้า เราไม่เอาออกเด็ดขาด คนที่บ้านเราก็เข้าใจคอยปลอบ อยุตลอดเวลา แต่มีอยู่คนนึงในบ้านเราที่ไม่รู้เรื่องนี้ คือ ปู่เราคะ เขาเป็นคนที่โหดพอสมควร เพราะเขาหวังกับเราไว้มากคือเขาเลี้ยงเรามาแต่เด็กคะ จึงบอกไม่ได้
พอเช้ารุ่งขึ้น เขาก็โทรมาว่าโทรไปบอกพ่อเขาแล้ว พ่อก็ด่าเขาว่าห้ามเอาเด็กออกเด็ดขาด แล้วเขาจะพาพ่อมาคุยกับพ่อเรา เขาจะรับผิดชอบเอง เราเลยโล่งใจคะ คนที่บ้านเราก็ยินดีรอวันที่เขาจะพาพ่อแม่มาคุย หลังๆเขาก็โอนเงินมาให้ใช้ ให้ไปหาหมอ อยากกินอะไรให้บอกเขา อยากซื้อเครื่องสำอางก็บอกเขา ยังคุยกันเหมือนเดิม บอกรักลูกทุกวัน จนมาถึงวันนี้.. ปลายเดือนมกรา
เรื่องที่ผ่านมาทั้งหมดเราผิดหรอ? เราต้องรับกรรมทั้งหมดหรอ? ทั้งๆที่เราไม่ได้ตั้งใจจะทำ
เรื่องนี้ เพิ่งเกิดขึ้นกับดิฉันเมื่อเดือนกันยายนปีที่ผ่านมา คือ ดิฉันได้รู้จักผู้ชายคนหนึ่งผ่านโลกออนไลน์ ซึ่งขณะนั้นเขาเป็นทหารค่ะ ประจำการอยู่ที่ จ.ลพบุรี เขาบอกว่าเป็นนายสิบค่ะ เขาเป็นฝ่ายเริ่มต้นคุยกับเราก่อน ขอไลน์ ขอเบอร์โทรศัพท์ แต่เราให้ไลน์ไปก่อนนะ ยังไม่ให้เบอร์ ก็คุยกันมาเรื่อยๆ เขาพูดจาดีมากคะ เราก็ถามเขาเกี่ยวกับเรื่องแฟน เขาบอกว่าเคยมี แต่เลิกนานแล้ว ไม่เคยผ่านการแต่งงาน เราก็เชื่อนะ เพราะในไลน์ ในเฟสเขาไม่มีรูปผู้หญิงอะไรเลย แถมเขายังกล้าลงรูปเราอีก ทำให้เชื่อใจขึ้นมานิดนึง จนเราใจอ่อนให้เบอร์เขาไป เขาก็พยายามโทรหาเราตลอด รายงานว่าทำอะไรอยู่ ไปไหน กับใคร พูดได้ว่าถ้าไม่เข้าเวรก็โทรทั้งวันทั้งคืน เป็นแบบนี้มาตลอด เสมอต้นเสมอปลาย จนคุยมาได้ครบเดือนกว่าๆ ก็นัดเจอกันคะ ความจริงเราต้องไปรับปริญญาวันนั้น แต่เราโกหกพ่อ เรากลับไปเที่ยวด้วยกันที่ เชียงคาน จ.เลย พอดีตรงกับวันที่เขาลาพักพอดี ไปอยุด้วยกันเกือบ 8วัน ขอบอกก่อนเลยนะ ตั้งแต่มีแฟนมาเราไม่เคยไปไหนมาไหนกับแฟนเลยสักคน คนนี้คนแรกและคิดว่าจะจริงจังกับคนนี้ เพราะเขาก็พูดว่าจริงจังกับเรามาก พูดเรื่องอนาคตแต่งงานทุกวัน บอกเราเสมอว่าอยากมีลูกด้วย ยอมรับคะเรารักเขามาก เขาก็รักเรามากเช่นกัน
หลังจากกลับจากเที่ยว เขาก็พามาส่งบ้านนะคะ แต่ไม่ได้เข้าไป เขาก็ยังโทรติดต่อหาตลอดทั้งวันทั้งคืน ยังเสมอต้นเสมอปลายคะ จนประมาณปลายเดือน ธันวาคมที่ผ่านมา เรารู้สึกแปลกๆ มึนหัว อาเจียนตลอด ประจำเดือนขาดเกือบเดือน จนเราแปลกใจ แต่ก็ยังไม่ตกใจอะไรเพราะคิดว่าเราอาจจะเครียด จนที่บ้านเราเริ่มสงสัย เลยพาเราไปหาหมอ เท่านั้นแหละค่ะ เราช๊อค หมอบอกเราท้องได้ 13 สัปดาห์ ตอนนั้นก็ดีใจปนเสียใจ เราเลยไปบอกแฟนว่าเราท้อง เขาตกใจค่ะ บอกว่าท้องได้ยังไง เขาปล่อยนอกนะ เราก็บอกว่าเราท้องจริงๆท้องกับเขา เพราะเราไม่เคยมีอะไรกับใคร เขาทะเลาะกับเรา แล้วบอกให้เราไปเอาเด็กออก แล้วเขาก็ยังอยู่เหมือนเดิม แต่ตอนนี้ยังไม่พร้อมจริงๆ วันนั้นทั้งวันทั้งคืน เราร้องไห้เหมือนคนบ้า เราไม่เอาออกเด็ดขาด คนที่บ้านเราก็เข้าใจคอยปลอบ อยุตลอดเวลา แต่มีอยู่คนนึงในบ้านเราที่ไม่รู้เรื่องนี้ คือ ปู่เราคะ เขาเป็นคนที่โหดพอสมควร เพราะเขาหวังกับเราไว้มากคือเขาเลี้ยงเรามาแต่เด็กคะ จึงบอกไม่ได้
พอเช้ารุ่งขึ้น เขาก็โทรมาว่าโทรไปบอกพ่อเขาแล้ว พ่อก็ด่าเขาว่าห้ามเอาเด็กออกเด็ดขาด แล้วเขาจะพาพ่อมาคุยกับพ่อเรา เขาจะรับผิดชอบเอง เราเลยโล่งใจคะ คนที่บ้านเราก็ยินดีรอวันที่เขาจะพาพ่อแม่มาคุย หลังๆเขาก็โอนเงินมาให้ใช้ ให้ไปหาหมอ อยากกินอะไรให้บอกเขา อยากซื้อเครื่องสำอางก็บอกเขา ยังคุยกันเหมือนเดิม บอกรักลูกทุกวัน จนมาถึงวันนี้.. ปลายเดือนมกรา