ถ้าหากว่ารักมันทำให้ใจต้องเจ็บ ก็ทิ้งมันไปตามหารักใหม่ แค่อีกแผลที่ตรงหัวใจ ไม่เป็นไรเจ็บเท่าไรเท่ากัน ฝืนและทนไปเพื่ออะไร ชีวิตต้องไม่จมแค่นั้น และสักวันคงได้เจอกับหลุมรักที่สร้างมาเพื่อเราเท่านั้น
CR. หลุมรัก Instinct
เราอยากให้กระทู้นี้เป็นกระทู้แห่งความทรงจำ ตลอด 3 เดือนที่ผ่านมา อยากเก็บความสุข ความรู้สึกดีๆแบบนี้ไว้ เป็นความทรงจำภายในลมหายใจ
.......มาเริ่มกันเลยดีกว่าเน๊อะ.....
แนะนำตัวละครกันซักนิด
เราขอแทนตัวเองว่า ผมฟู
แล้วพี่ที่เราจะกล่าวถึง คือ พี่ T.A. (ุผู้ช่วยสอน)
....START....
เราเป็นนักศึกษา ปี 2 เรียนวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยที่ราบสูง คือเด็กสายที่เราเรียนหน่ะ จะประกอบด้วย 5 สาขาวิชาที่ต้องเรียนวิชานี้ ซึ่งมีรหัสวิชา 535201 ฮ่าๆ พอจะเดาออกหละสิ เราจะเรียนที่ไหน เอาเป็นว่าใครรู้ก็เงียบไว้ละกันน๊าาา คือด้วยความที่วิชาเขียนแบบเราผ่านมันมา ด้วย D ก็เลยค่อนข้าง มีปัญหาในการมองภาพ แล้วยิ่งต้องมาใช้โปรแกรมเขียนแบบนี้แหละ ปัญหาเกิดค่ะ เราก็ตามไม่ค่อยทันที่อาจารย์สอนหรอก แต่โชคดีที่มีพี่ T.A. คอยช่วยเหลือ พี่แกกำลังเรียน ป.โท หน่ะ คือแบบตลอด 3 เดือนที่ผ่านมา เวลาเรามีปัญหา แค่มองหน้าพี่แก พี่แกก็เดินมาหาหละ ตอนแรกเป็นวิชาที่ขี้เกียจตื่นไปเรียนมาก ตอนนี้อยากไปเรียน อยากเจอพี่แกบ่อยๆ พออาจารย์สอนเสร็จ พี่แกก็เข้ามาถามว่า เป็นไงบ้าง ทำทันไหม หรือไม่บางที พี่แกก็เดินผ่าน บริเวณที่เรานั่ง มาดูว่าเราทำได้ไหม บางทีแกก็ทำให้ ฮ่าๆ จนวันนึงคือแบบเราขาดเรียน ครั้งนึง แล้ววันอาทิตย์มีเรียน แล้วเป็นวันที่ต้องส่งรายชื่อทำโปรเจกส์กลุ่ม พี่แกก็เข้ามาถามว่า มีกลุ่มยัง เราบอกมีแล้ว พี่แกก็ถามต่อว่า "แปลกเน๊อะคนที่มาเรียนไม่มีกลุ่ม คนที่ไม่มาดันมกลุ่ม" เราก็เลยถามพี่ว่า พี่ว่างวันไหน เราจะให้พี่สอน ASSEMBLY พี่แกก็บอกว่าว่าง......ที่ห้องสาขา ห้องที่.......วันนั้นก็เลยมีการ แลก Facebook กัน เพราะพี่บอกว่า ถ้าพี่ไม่ว่าง พีจะได้ทักแชทบอก พี่แกก็เอาโทรศัพท์เรา ค้นหาเฟสแก เราก็แอดไป แล้วพี่แกก็รับแอดเฟสเรา โดนที่เราส่งสติ๊กเก้อหมาขู่ไป เดี๋ยวลืมว่าเฟสนี้เฟสพี่แก หลังจากนั้นก็หายไป 1 อาทิตย์ อาทิตย์ต่อมา พี่แกก็เดินมาคุยกะเรา ตอนเรียนเสร็จ บอกว่าแต่ก่อนพี่แกผอมนะ พยายามหารูปตอนเรียนให้ดู แต่ก็ไม่มี เราก็เลยบอกว่า งั้นเดี๋ยวหนูไปขุดรูปในเฟสพี่นะคะ พี่แกก็บอกว่า แล้วแต่.....
เมื่อนาทีทองมาถึง เราก็ขุดสิคะ รออะไรหละ5555 จนพี่แกทักมาหาเราแบบนี้....
หลังจากนั้นก็เริ่มบทสนทนากันต่อไปเรื่อยๆ....
คุยกันทุกวัน แล้วก็ทั้งวัน ตั้งแต่พี่แกทักมา จนกระทั่งวันนี้ มีความฟิน 5555
คือตอนเช้า เราก็บอกมอนิ่งพี่แกปกติ แทรกรูปสนทนาดีกว่า 5555
คือเราต้อง present project งานกลุ่ม กลุ่มเราก็ได้ present เป็นกลุ่มที่ 2
พี่แกก็มานั่งฟังพวกเรา present ที่โต๊ะคอมข้างๆเรา พอถึงรอบกลุ่มเรา เราก็ออกไป present แต่การ present ของกลุ่มเราไม่ค่อยดีเท่าไหร่
พี่แกก็ถามว่า การทำงานของชิ้นงานที่เราทำเป็นยังไง ใช้ความรู้ทางด้านวิศวกรรมอะไร มาเกี่ยวข้อง....เมื่อเพื่อนเงียบเราก็ต้องเป็นคนตอบ
โดนตำหนินิดหน่อย 5555 แล้วเราก็กลับมานั่งที่ ก็นั่งเปิดเว็บดูอะไรไปทั่ว พี่แกก็หันมามองสิ ฮ่าๆ จนแบบ พี่แกถามเพื่อนว่า แบบรายงานที่ ASSEMBLY มีดรออิ้งค์ไหม เพื่อนบอกว่าไม่มี แต่เราว่าแบบรายงานตัวอย่างมี เราก็เข้าไปโหลดให้พี่แกดู หลังจากนั้นเราก็นั่งเล่น พอพี่แกเห็นเราเล่นเฟส คุยกะ คนอื่น พี่แกก็เริ่มเอ็ดเรา เราก็ปิด แล้วมาเล่นโทรศัพท์แทน เราก็ได้ช่วยพี่แกดูงานของเพื่อนๆด้วย แต่สำหรับเราพี่แกมีความเป็นผู้ใหญ่สูงมาก ให้ช่วยทำงานเขียนแบบยังไม่ช่วย แต่ได้บอกว่าสู้ บางทีก็แอบดุเรา ขนาดตอนเรียนก็ยังมีดุ แต่พอในแชท คนละคน ฮ่าๆ
ถามว่าโอกาสมีการพัฒนาไหม..ตอบไม่ได้...แต่สำหรับเราแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว....ขอบคุณนะคะที่ทักมา...ขอบคุณที่คอยรับฟัง....ขอบคุณที่คอยคุย...ขอบคุณที่เวลาถามว่าทำอะไร จะถ่ายรูปส่งมาตลอด ไม่ว่าจะตอนสอน ตอนทำงาน ตอนไปสังสรรค์ ขอบคุณโชคชะตาที่ได้ลงวิชานี้ในเทอมนี้แล้วมีพี่คอยดูแล แล้วมีอาจารย์เป็นผู้สอน....
หลุมรัก lap com 6
.......มาเริ่มกันเลยดีกว่าเน๊อะ.....
แนะนำตัวละครกันซักนิด
....START....
เราเป็นนักศึกษา ปี 2 เรียนวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยที่ราบสูง คือเด็กสายที่เราเรียนหน่ะ จะประกอบด้วย 5 สาขาวิชาที่ต้องเรียนวิชานี้ ซึ่งมีรหัสวิชา 535201 ฮ่าๆ พอจะเดาออกหละสิ เราจะเรียนที่ไหน เอาเป็นว่าใครรู้ก็เงียบไว้ละกันน๊าาา คือด้วยความที่วิชาเขียนแบบเราผ่านมันมา ด้วย D ก็เลยค่อนข้าง มีปัญหาในการมองภาพ แล้วยิ่งต้องมาใช้โปรแกรมเขียนแบบนี้แหละ ปัญหาเกิดค่ะ เราก็ตามไม่ค่อยทันที่อาจารย์สอนหรอก แต่โชคดีที่มีพี่ T.A. คอยช่วยเหลือ พี่แกกำลังเรียน ป.โท หน่ะ คือแบบตลอด 3 เดือนที่ผ่านมา เวลาเรามีปัญหา แค่มองหน้าพี่แก พี่แกก็เดินมาหาหละ ตอนแรกเป็นวิชาที่ขี้เกียจตื่นไปเรียนมาก ตอนนี้อยากไปเรียน อยากเจอพี่แกบ่อยๆ พออาจารย์สอนเสร็จ พี่แกก็เข้ามาถามว่า เป็นไงบ้าง ทำทันไหม หรือไม่บางที พี่แกก็เดินผ่าน บริเวณที่เรานั่ง มาดูว่าเราทำได้ไหม บางทีแกก็ทำให้ ฮ่าๆ จนวันนึงคือแบบเราขาดเรียน ครั้งนึง แล้ววันอาทิตย์มีเรียน แล้วเป็นวันที่ต้องส่งรายชื่อทำโปรเจกส์กลุ่ม พี่แกก็เข้ามาถามว่า มีกลุ่มยัง เราบอกมีแล้ว พี่แกก็ถามต่อว่า "แปลกเน๊อะคนที่มาเรียนไม่มีกลุ่ม คนที่ไม่มาดันมกลุ่ม" เราก็เลยถามพี่ว่า พี่ว่างวันไหน เราจะให้พี่สอน ASSEMBLY พี่แกก็บอกว่าว่าง......ที่ห้องสาขา ห้องที่.......วันนั้นก็เลยมีการ แลก Facebook กัน เพราะพี่บอกว่า ถ้าพี่ไม่ว่าง พีจะได้ทักแชทบอก พี่แกก็เอาโทรศัพท์เรา ค้นหาเฟสแก เราก็แอดไป แล้วพี่แกก็รับแอดเฟสเรา โดนที่เราส่งสติ๊กเก้อหมาขู่ไป เดี๋ยวลืมว่าเฟสนี้เฟสพี่แก หลังจากนั้นก็หายไป 1 อาทิตย์ อาทิตย์ต่อมา พี่แกก็เดินมาคุยกะเรา ตอนเรียนเสร็จ บอกว่าแต่ก่อนพี่แกผอมนะ พยายามหารูปตอนเรียนให้ดู แต่ก็ไม่มี เราก็เลยบอกว่า งั้นเดี๋ยวหนูไปขุดรูปในเฟสพี่นะคะ พี่แกก็บอกว่า แล้วแต่.....
เมื่อนาทีทองมาถึง เราก็ขุดสิคะ รออะไรหละ5555 จนพี่แกทักมาหาเราแบบนี้....
หลังจากนั้นก็เริ่มบทสนทนากันต่อไปเรื่อยๆ....
คุยกันทุกวัน แล้วก็ทั้งวัน ตั้งแต่พี่แกทักมา จนกระทั่งวันนี้ มีความฟิน 5555
คือตอนเช้า เราก็บอกมอนิ่งพี่แกปกติ แทรกรูปสนทนาดีกว่า 5555
คือเราต้อง present project งานกลุ่ม กลุ่มเราก็ได้ present เป็นกลุ่มที่ 2
พี่แกก็มานั่งฟังพวกเรา present ที่โต๊ะคอมข้างๆเรา พอถึงรอบกลุ่มเรา เราก็ออกไป present แต่การ present ของกลุ่มเราไม่ค่อยดีเท่าไหร่
พี่แกก็ถามว่า การทำงานของชิ้นงานที่เราทำเป็นยังไง ใช้ความรู้ทางด้านวิศวกรรมอะไร มาเกี่ยวข้อง....เมื่อเพื่อนเงียบเราก็ต้องเป็นคนตอบ
โดนตำหนินิดหน่อย 5555 แล้วเราก็กลับมานั่งที่ ก็นั่งเปิดเว็บดูอะไรไปทั่ว พี่แกก็หันมามองสิ ฮ่าๆ จนแบบ พี่แกถามเพื่อนว่า แบบรายงานที่ ASSEMBLY มีดรออิ้งค์ไหม เพื่อนบอกว่าไม่มี แต่เราว่าแบบรายงานตัวอย่างมี เราก็เข้าไปโหลดให้พี่แกดู หลังจากนั้นเราก็นั่งเล่น พอพี่แกเห็นเราเล่นเฟส คุยกะ คนอื่น พี่แกก็เริ่มเอ็ดเรา เราก็ปิด แล้วมาเล่นโทรศัพท์แทน เราก็ได้ช่วยพี่แกดูงานของเพื่อนๆด้วย แต่สำหรับเราพี่แกมีความเป็นผู้ใหญ่สูงมาก ให้ช่วยทำงานเขียนแบบยังไม่ช่วย แต่ได้บอกว่าสู้ บางทีก็แอบดุเรา ขนาดตอนเรียนก็ยังมีดุ แต่พอในแชท คนละคน ฮ่าๆ
ถามว่าโอกาสมีการพัฒนาไหม..ตอบไม่ได้...แต่สำหรับเราแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว....ขอบคุณนะคะที่ทักมา...ขอบคุณที่คอยรับฟัง....ขอบคุณที่คอยคุย...ขอบคุณที่เวลาถามว่าทำอะไร จะถ่ายรูปส่งมาตลอด ไม่ว่าจะตอนสอน ตอนทำงาน ตอนไปสังสรรค์ ขอบคุณโชคชะตาที่ได้ลงวิชานี้ในเทอมนี้แล้วมีพี่คอยดูแล แล้วมีอาจารย์เป็นผู้สอน....