สวัสดีค่ะ
เรามีเรื่องมาแชร์และเป็นอุทาหรสำหรับหลายๆคน โดยเรารู้จักผู้ชายคนนึงมานานมาก....ไม่ได้เป็นไรกัน....ไม่เคยเจอหน้ากัน....คุยกันแค่ผ่านทางข้อความเป็นพี่น้องหรือเรียกว่าคนรู้จัก
สมัยก่อนไม่มี facebook ไม่มี Line ช่วงนั้นจะเป็นการคุยกันผ่าน MSN เรารู้จักผู้ชายคนนี้ตั้งแต่เรายังอยู่ ม2 ตอนนี้เราเรียนจบ ป.ตรีแล้ว แต่มันไม่ใช่ประเด็นสำคัญอะไรถ้าคนที่เราไว้ใจจะไม่ทำกับเราแบบนี้ ก็อย่างที่ได้บอกไปนั้นแหละค่ะรู้จักกันมาร่วมๆ8-9ปีได้ มีปัญหาคุยกันได้ทุกเรื่อง แต่มาช่วงประมาณกลางเดือน พฤษภา ที่ผ่านมานั้นเราเดือดร้อนเรื่องเงินจริงๆ ก็เลยลองทักไปหาพี่เขาว่าขอยืมตัง (ในใจก็คิดว่าถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร) แต่เขาให้ เราก็แบบซึ้งในความมีน้ำใจของพี่เขาพี่เขาก็ถามเอาเท่าไหร่ เราก็คิดตอนนั้นว่า 500 ก็คงพอ เขาก็ขอเลขบันชีเราไปและรีบโอนให้ คือ ณ เวลานั้นก็แบบพี่เขาดีว่ะ แต่เราก็บอกพี่เขานะว่าเงินออกจะโอนคืนให้เลย(คือเราเป็นคนไม่ได้ชอบยืมเงินและเวลายืมพูดคำไหนคำนั้นบอกคืนวันไหนก็คือต้องคืนวันนั้นไม่เคยเบี้ยว) พอเงินออกเราก็โอนให้พี่เขาก่อนเลย ..... แต่มันไม่จบแค่นั้นพอวันที่ 31 พ.ค เขาบอกมีเรื่องต้องรบกวนเราบ้างแล้ว ขอยืมเงินไปไถ่ทอง!!! วันพรุ่งนี้ก่อน 6 โมงเย็นคืนให้ ไอเราก็ปฎิเสทไม่ได้เพราะตอนเรายืมเขาเขาก้รีบโอนให้ เขาบอกขอยืมก่อน 1200 เราก็อึดอัดใจนะเพราะเหลือเงินที่ตัวตอนนี้ 3000 เพราะมีภาระที่ต้องจ่ายเยอะ หลังจากวันนั้นที่โอนให้พอมาวันที่ 1 เขาก็เงียบหาย เราทักไปตอนบ่ายๆ เขาก็บอกออกมาทำงานข้างนอก ยังไม่ได้ไปร้านจำนำเลย เราก็โอเค รอ....เพราะยังไม่ถึง 6โมงเย็น พอ6 โมงก็ยังเงียบ มาตอบอีกที คือ เกือบ 1 ทุ่ม บอกเพิ่งถึงบ้านเด๋วจะอาบน้ำแล้วจะออกไปหาร้านก่อน หลังจากนั้นก้เงียบ.....หายยาว เราทักไปรัวๆๆๆ ตั้งแต่ทุ่มกว่า 2ทุม 3 ทุ่ม 4 ทุ่ม ....... จนเที่ยงคืน ไม่ตอบ ไม่อ่าน เรามีความรุ้สึกเริ่มชักยังไงๆล่ะ ร้องไห้แบบเสียความรุ้สึกมากโทไปก็ไม่รับเลย แถมบล๊อกเบอร์เราอีก เราเลยเอาเบอร์คนที่บ้านโทไป ก็ไม่รับ โทยัน ตี1 ซักพักบล๊อกเบอร์ที่โทไปอีก....
ความรู้สึกมันโกรธ มันเสียใจ มันทุกๆอย่าง มันแบบรู้สึกได้ว่าตัวเราโง่มาก...ที่ไว้ใจและเชื่อใจเขา
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าต่อให้รู้จักกันมานานแค่จะกี่วันกี่เดือนกี่ปี.....
ไม่ได้สำคัญเลยเพราะคนมันจะไม่ซื่อสัตย์ทำยังไงมันก็ไม่ซื่อสัตย์(เสียดายเป็นถึงทหาร มีเกียรติ มียศ มีตำแหน่ง กับเงิน แค่ 1200 ทำไมคืนไม่ได้ ทำไมผิดคำพูด ทำไมทำกันได้ 8-9 ปีที่รู้จักมาขอเอาตีนเหยียบเลยค่ะ ไม่มีความหมายค่ะ คิดว่าทำบุญละกัน)ในใจก็อยากแจ้งความ แต่ตำรวจจะตามให้มั้ย เพราะเรามีหลักฐานที่คุยทุกอย่าง !!! ฝากไว้ให้เป็นข้อคิดนะค่ะว่าอย่าเชื่อใจและไว้ใจใครง่ายๆ
ขอบคุณค่ะ
8-9 ปี ไม่ได้สำคัญ ปัจจุบันมันเอาเงินเราไปแล้ว เสียโง่ให้:)ไป!!!
เรามีเรื่องมาแชร์และเป็นอุทาหรสำหรับหลายๆคน โดยเรารู้จักผู้ชายคนนึงมานานมาก....ไม่ได้เป็นไรกัน....ไม่เคยเจอหน้ากัน....คุยกันแค่ผ่านทางข้อความเป็นพี่น้องหรือเรียกว่าคนรู้จัก
สมัยก่อนไม่มี facebook ไม่มี Line ช่วงนั้นจะเป็นการคุยกันผ่าน MSN เรารู้จักผู้ชายคนนี้ตั้งแต่เรายังอยู่ ม2 ตอนนี้เราเรียนจบ ป.ตรีแล้ว แต่มันไม่ใช่ประเด็นสำคัญอะไรถ้าคนที่เราไว้ใจจะไม่ทำกับเราแบบนี้ ก็อย่างที่ได้บอกไปนั้นแหละค่ะรู้จักกันมาร่วมๆ8-9ปีได้ มีปัญหาคุยกันได้ทุกเรื่อง แต่มาช่วงประมาณกลางเดือน พฤษภา ที่ผ่านมานั้นเราเดือดร้อนเรื่องเงินจริงๆ ก็เลยลองทักไปหาพี่เขาว่าขอยืมตัง (ในใจก็คิดว่าถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร) แต่เขาให้ เราก็แบบซึ้งในความมีน้ำใจของพี่เขาพี่เขาก็ถามเอาเท่าไหร่ เราก็คิดตอนนั้นว่า 500 ก็คงพอ เขาก็ขอเลขบันชีเราไปและรีบโอนให้ คือ ณ เวลานั้นก็แบบพี่เขาดีว่ะ แต่เราก็บอกพี่เขานะว่าเงินออกจะโอนคืนให้เลย(คือเราเป็นคนไม่ได้ชอบยืมเงินและเวลายืมพูดคำไหนคำนั้นบอกคืนวันไหนก็คือต้องคืนวันนั้นไม่เคยเบี้ยว) พอเงินออกเราก็โอนให้พี่เขาก่อนเลย ..... แต่มันไม่จบแค่นั้นพอวันที่ 31 พ.ค เขาบอกมีเรื่องต้องรบกวนเราบ้างแล้ว ขอยืมเงินไปไถ่ทอง!!! วันพรุ่งนี้ก่อน 6 โมงเย็นคืนให้ ไอเราก็ปฎิเสทไม่ได้เพราะตอนเรายืมเขาเขาก้รีบโอนให้ เขาบอกขอยืมก่อน 1200 เราก็อึดอัดใจนะเพราะเหลือเงินที่ตัวตอนนี้ 3000 เพราะมีภาระที่ต้องจ่ายเยอะ หลังจากวันนั้นที่โอนให้พอมาวันที่ 1 เขาก็เงียบหาย เราทักไปตอนบ่ายๆ เขาก็บอกออกมาทำงานข้างนอก ยังไม่ได้ไปร้านจำนำเลย เราก็โอเค รอ....เพราะยังไม่ถึง 6โมงเย็น พอ6 โมงก็ยังเงียบ มาตอบอีกที คือ เกือบ 1 ทุ่ม บอกเพิ่งถึงบ้านเด๋วจะอาบน้ำแล้วจะออกไปหาร้านก่อน หลังจากนั้นก้เงียบ.....หายยาว เราทักไปรัวๆๆๆ ตั้งแต่ทุ่มกว่า 2ทุม 3 ทุ่ม 4 ทุ่ม ....... จนเที่ยงคืน ไม่ตอบ ไม่อ่าน เรามีความรุ้สึกเริ่มชักยังไงๆล่ะ ร้องไห้แบบเสียความรุ้สึกมากโทไปก็ไม่รับเลย แถมบล๊อกเบอร์เราอีก เราเลยเอาเบอร์คนที่บ้านโทไป ก็ไม่รับ โทยัน ตี1 ซักพักบล๊อกเบอร์ที่โทไปอีก....
ความรู้สึกมันโกรธ มันเสียใจ มันทุกๆอย่าง มันแบบรู้สึกได้ว่าตัวเราโง่มาก...ที่ไว้ใจและเชื่อใจเขา
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าต่อให้รู้จักกันมานานแค่จะกี่วันกี่เดือนกี่ปี.....
ขอบคุณค่ะ