กาลครั้งหนึ่ง เราเคยรักกัน

ด้วยความซุกซน ก็ไปซื้อ สาย  USB to SATA cable มาเสียบโน็ตบุ๊ค เพื่อมาดูข้อมูลในฮาร์ดดิส PC ที่ทิ้งล้างมาสองปีกว่าไม่ต้องสงสัย มันพัง!!! เสียบเข้ามาแร้วก็ดูกันทุกโฟล์เดอร์กันเลยที่เดียวเชียว ทันใดนั้นเอง ก็เปิดเข้ามาเจอกับ รูปจำนวนมาก เหยียบพันรูปกันเลยทีเดียว ไม่ต้องสงสัย มันเป็นรูปผมกับแฟน ก็เป็นที่แน่นอน เราได้เลิกกันมาสองปีกว่าแร้ว ..แต่ทำไมเมื่อดูแร้วมันเกิดความรู้สึกแปลกๆ ไม่รู้ทำไม?? ..แต่ก็นะ ทุกรูปเราดูมีความสุขกันมาก เราเที่ยวด้วยกัน ก็ถ่าย กินด้วยกันก็ถ่าย ไปไหน ทำอะไรก็ถ่าย ถ่ายทุกเหตุการณ์ ทุกความทรงจำ คือแบบถ่ายหมด แต่มาถึงวันนี้ผมเชื่อเหลือเกิน เชื่อว่าเขาไม่มีรูปพวกนั้นแร้ว เพราะมันเป้นรูปที่ผมถ่าย มันมีแต่ในเครื่องผม จนมาวันนี้ผม กลับมานั่งดูรูปพวกนี้คนเดียว (มีเธอมานั่งดูข้างๆในวันนี้คงดี) ..เหตุผลที่ยังรู้สึก ในวันนี้ เพราะเธอคนนั้น เป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้ผม รู้จักคำว่า" รัก "ได้มากกว่าผู้หญิงคนอื่น เราร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาก เห็นใจ เข้าใจกัน คือแบบมันดีงามมาก เราทำอะไรหลายๆอย่างด้วยกัน  เป็นเหมือนพี่ ...(เธออายุมากกว่าผม) เป็นเหมือนเพื่อน...(ผมกวน ปีนเกลียวเธอ) เป็นเหมือนแม่...(เธอชอบโอ้ผม) ชีวิตตอนนั้นมีความสุข คือเราไม่ค่อยห่างกันเท่าไร  คือดูรูปวันนี้มัน นึกถึงความรู้สึกนั้นเลย รู้สึกถึงความรัก มันสดใสมาก ....แต่ แต่ แต่ มาถึงวันที่เราเลิกกัน ปิดเทมอพอดี เธอเรียนจบ เราค่อยข้างห่างกัน มีอยู่วันหนึ่งเธอได้ไปงานบวชเพื่อน หลังจากนั้นเทอก็หายไปเลย เธอบอกว่าไปเจอคนที่เคยแอบปลื้มมานาน ผมตามหาเธออยู่สองวัน จนผมคิดว่า เราต้องจบกันแล้วจริงๆ ผมเสียใจมาก ใช้ชีวิตแบบหดหู่มาเกือบครึ่งปี ก็เปิดใจมีคนใหม่ (ปัจจุบันเลิกแล้ว) ....ไม่อยากเชื่อเลยว่าแค่ดูรูปเมื่อเกือบสามปีที่แล้ว ก็ทำให้ความรู้สึก เมื่อเกือบสามปีที่แล้วกลับ ....อย่าเที่ยวไปขุดรูปมาดูเชียว ..USB to SATA เป็นเหตุจริงๆ

.....นี้หรือ ความรัก สับสน วุ่นวาย เวียนวน      ....รูปเก็บความทรงจำ...    

ปล.สร้างมาจากเหตุการณ์จริงล้วนๆ