วันนี้ขอมาเล่าประสบการณ์ครั้งแรกกับการใช้บริการ เวียดนามแอร์ไลน์นะคะ
จุดหมายของเราคือ สนามบินนาโงย่าค่ะ
กระทู้นี้ไม่มีรูปนะคะ ขอออกตัวก่อน เราไม่ค่อยชอบถ่ายรูปเท่าไหร่
สำหรับขาออกจากสุวรรณภูมิไปแวะเปลี่ยนเครื่องที่ฮานอย
เครื่องไม่เก่านะคะในความรู้สึกของเรา PTV ไม่มีค่ะ
(เราเคยแอบอ่านกระทู้ก่อนๆว่าเค้าไม่มี PTV เราเลยมีหนังสือติดไปอ่านหนึ่งเล่ม และโหลดหนังไว้ในเครื่องสองเรื่อง)
ส่วนการบริการอื่นๆโดยรวมคือดี เครื่องออกตรงเวลา แอร์บนเครื่องถึงจะไม่ค่อยยิ้มอะไรมากมาย แต่ขออะไรได้หมดค่ะ
อาหารขาไปเราเป็นเมนูปลาค่ะ รสชาติกลางๆ ของหวานเป็นขนมออกไทยนิดๆ เราให้ผ่านค่ะ
เราใช้เวลาต่อเครื่องที่ฮานอยสามชั่วโมงค่ะ
ขั้นตอนก็ง่ายๆค่ะ เดินตามเค้าไปเรื่องๆ จะเจอป้าย transfer ก็เดินไปเรื่อยๆ
แล้วจะมีเคาเตอร์ไว้ให้เช๊คว่าเราต้องไปที่Gateไหน
หันไปทางซ้ายของเคาเตอร์ จะเจอโต๊ะหนึ่งตัว เจ้าหน้าที่ใส่ชุดเขียวขี้ม้าหนึ่งคน รอตรวจพาสปอร์ตและตั๋วบอร์ดดิ่งพาสของเรา
แล้วเราก็ขึ้นบันไดเลื่อนเพื่อไปชั้นบน เพื่อตรวจกระเป๋าที่เราติดตัวไป
พ้นจากตรงนี้ไปก็ชิลแล้วค่ะ จะมี duty free เล็กๆ ราคาจะแพงกว่า duty free ของไทยเราค่ะ มีร้านรวงขายของเยอะพอตัวเลยทีเดียว
เราเลยลองสั่งเฝอเนื้อและกาแฟโบราณของเวียดนาม รสชาติคือพอฝืนกินได้ค่ะเพราะค่อนข้างคาว กาแฟนี้เราว่ากาแฟโบราณของชาตรามืออร่อยกว่าหนะค่ะ ปกติเราก็ทานเนื้อนะคะ แต่แปลกๆเหมือนกันวันนั้นได้แต่ซดน้ำซุป
เราจ่ายเป็นเงินเยน พนักงานทอนเราเป็นเงินเวียดนามค่ะ (เราก็เก็บไว้เพราะขากลับเราก็ต้องแวะมาเปลี่ยนเครื่องที่ฮานอย)
เครื่องออกจากฮานอยก็ตรงเวลานะคะ และเช่นเคยค่ะ ไม่มี PTV เราถึงนาโงย่าประมาณหกโมงเช้าของที่นั้น
แอร์ปลุกมากินข้าวตอนตีห้า ก็กินค่ะ เพราะที่สนามบินอาหารมันแพง ฮ้าๆๆ
ขากลับจากนาโงย่า เครื่องเลตไปเกือบหนึ่งชั่วโมงค่ะ เพราะสภาพอากาศ
อาหารที่เสิร์ฟวันนั้นคือ ข้าวหน้าปลาไหล กรี้ดสุดขีด
เพราะแอร์บอกมีอาหารสองแบบคือ ปลาและหมู เราเลือกเมนูปลา พอเปิดกล่องมา ดีใจน้ำตาจะไหล
เลยขอไวน์ขาวไปสองรอบ (อันนี้เพราะอยากจะหลับค่ะ
)
จริงๆ เรามีเวลารอเปลี่ยนเครื่องที่ฮานอย 2.30 ชั่วโมง แต่พอเครื่องเลต เลยรอเครื่องแค่ชั่วโมงกว่าๆ
เครื่องออกช้าไปครึ่งชั่วโมง ถึงไทยโดยสวัสดิภาพค่ะ
ครั้งแรก กับ เวียดนามแอร์ไลน์
จุดหมายของเราคือ สนามบินนาโงย่าค่ะ
กระทู้นี้ไม่มีรูปนะคะ ขอออกตัวก่อน เราไม่ค่อยชอบถ่ายรูปเท่าไหร่
สำหรับขาออกจากสุวรรณภูมิไปแวะเปลี่ยนเครื่องที่ฮานอย
เครื่องไม่เก่านะคะในความรู้สึกของเรา PTV ไม่มีค่ะ
(เราเคยแอบอ่านกระทู้ก่อนๆว่าเค้าไม่มี PTV เราเลยมีหนังสือติดไปอ่านหนึ่งเล่ม และโหลดหนังไว้ในเครื่องสองเรื่อง)
ส่วนการบริการอื่นๆโดยรวมคือดี เครื่องออกตรงเวลา แอร์บนเครื่องถึงจะไม่ค่อยยิ้มอะไรมากมาย แต่ขออะไรได้หมดค่ะ
อาหารขาไปเราเป็นเมนูปลาค่ะ รสชาติกลางๆ ของหวานเป็นขนมออกไทยนิดๆ เราให้ผ่านค่ะ
เราใช้เวลาต่อเครื่องที่ฮานอยสามชั่วโมงค่ะ
ขั้นตอนก็ง่ายๆค่ะ เดินตามเค้าไปเรื่องๆ จะเจอป้าย transfer ก็เดินไปเรื่อยๆ
แล้วจะมีเคาเตอร์ไว้ให้เช๊คว่าเราต้องไปที่Gateไหน
หันไปทางซ้ายของเคาเตอร์ จะเจอโต๊ะหนึ่งตัว เจ้าหน้าที่ใส่ชุดเขียวขี้ม้าหนึ่งคน รอตรวจพาสปอร์ตและตั๋วบอร์ดดิ่งพาสของเรา
แล้วเราก็ขึ้นบันไดเลื่อนเพื่อไปชั้นบน เพื่อตรวจกระเป๋าที่เราติดตัวไป
พ้นจากตรงนี้ไปก็ชิลแล้วค่ะ จะมี duty free เล็กๆ ราคาจะแพงกว่า duty free ของไทยเราค่ะ มีร้านรวงขายของเยอะพอตัวเลยทีเดียว
เราเลยลองสั่งเฝอเนื้อและกาแฟโบราณของเวียดนาม รสชาติคือพอฝืนกินได้ค่ะเพราะค่อนข้างคาว กาแฟนี้เราว่ากาแฟโบราณของชาตรามืออร่อยกว่าหนะค่ะ ปกติเราก็ทานเนื้อนะคะ แต่แปลกๆเหมือนกันวันนั้นได้แต่ซดน้ำซุป
เราจ่ายเป็นเงินเยน พนักงานทอนเราเป็นเงินเวียดนามค่ะ (เราก็เก็บไว้เพราะขากลับเราก็ต้องแวะมาเปลี่ยนเครื่องที่ฮานอย)
เครื่องออกจากฮานอยก็ตรงเวลานะคะ และเช่นเคยค่ะ ไม่มี PTV เราถึงนาโงย่าประมาณหกโมงเช้าของที่นั้น
แอร์ปลุกมากินข้าวตอนตีห้า ก็กินค่ะ เพราะที่สนามบินอาหารมันแพง ฮ้าๆๆ
ขากลับจากนาโงย่า เครื่องเลตไปเกือบหนึ่งชั่วโมงค่ะ เพราะสภาพอากาศ
อาหารที่เสิร์ฟวันนั้นคือ ข้าวหน้าปลาไหล กรี้ดสุดขีด
เพราะแอร์บอกมีอาหารสองแบบคือ ปลาและหมู เราเลือกเมนูปลา พอเปิดกล่องมา ดีใจน้ำตาจะไหล
เลยขอไวน์ขาวไปสองรอบ (อันนี้เพราะอยากจะหลับค่ะ
จริงๆ เรามีเวลารอเปลี่ยนเครื่องที่ฮานอย 2.30 ชั่วโมง แต่พอเครื่องเลต เลยรอเครื่องแค่ชั่วโมงกว่าๆ
เครื่องออกช้าไปครึ่งชั่วโมง ถึงไทยโดยสวัสดิภาพค่ะ