สวัสดีคะ อันนี้เป็นกระทู้แรกเลยนะคะที่เขียน พิมพ์ผิดยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ
คืออยากจะเล่าเรื่องปัญหาที่ตอนนี้กำลังเจออยู่ ไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆ มันน่าอายมาก เริ่มเลยละกัน
คือเรามีนิสัยแปลกๆอย่างหนึ่ง คือชอบดึงผมตัวเอง ชอบดึงที่ละเส้นๆ ดึงผมที่มัยหยิกๆ หนาๆ คือดึงแล้วเพลินมาก ยิ่งถ้าดึงได้ถึงรากนี่คือฟินเลย 5555 คือเป็นแบบนี้มาตั้งแต่สมัยประถม ตอนนั้นก้อไม่ได้คิดอะไรมาก จนตอนขึ้นมัธยมผมเริ่มบางลง คือเราจะดึงจุดหนึ่งซ้ำๆจนเบื่อ แล้วก้อเริ่มดึงส่วนอื่นจนเบื่อยังงี้เรื่อยๆ ผมก้อเลยบางเป็นจุดๆ โดยเฉพาะตรงหน้าผาก เพราะชอบดึงตรงนั้นมากที่สุด ที่บ้านก้อเริ่มเปนห่วงเพราะผมบาง เขาคิดว่าผมร่วง ก้อพาไปหาหมอหลายๆที่ เราไม่กล้าบอกว่าเราดึงเอง จนตอนขึ้นมอปลาย เรานอนคนเดียวเราก้อดึงหนักขึ้นๆ แล้วเราก้อเริ่มดึงขนตรงส่วนต่างของร่างกาย เช่น ขนคิ้ว ขนจักแร้ 555 ขนขา แล้วตอนมอหกเราก้อเกิดกลัวขึ้นมาเพราะผมบางมาก เลยลองเสิชกูเกิ้ลดู เลยพบว่ามันเป็นอาการชนิดหนึ่งเรียกว่าtrichotillomania เป็นอาการย้ำคิดย้ำทำชนิดหนึ่งที่คนอื่นๆก้อเป็น แต่น้อย คนไม่ค่อยรู้จัก เราก้อเลยลองเล่าให้พี่ๆดู พี่ก้อเลยบอกพ่อให้ พ่อก้อไม่ค่อยเชื่อ เขาด่าเราว่าเราเรียกร้องความสนใจ เค้าบอกว่าถ้าเราอยากหยุดจริงๆเราก้อต้องหยุดได้ เราพยายามๆนะแต่มันหยุดไม่ได้จริงๆ มันหงุดหงิด บางทีมือก้อเผลอไปดึงผมแบบไม่รู้ตัว หันมาอีกทีผมกองเต็มพื้น เราก้อเปนอย่างนี้เรื่อยๆ จนขึ้นปีนึงแล้วอยู่หอ ก้อดึงน้อยลง เพราะอายเพื่อน เราก้อพยายามไม่ดึงผมให้มากสุดเพราะผมบางน่าเกลียดมาก หันมาใช้แหนบดึงขนขา จนขนคุดขึ้นเต็มขาเลย ขาลายมากๆ ดึงจนจิกเข้าเนื้อเลย ดึงขนรักแร้จนเปนแผล เปนหนังไก่ แล้วในที่สุดดึงขนตรงน้องสาว (น่ารังเกียจมากเลยใช่มั้ย เรารู้) เราดึงผมน้อยลงมากๆ แต่ดึงตรงน้องสาวหนักมาก คือย้ายไปอยู่หอคนเดียวตอนปีสอง คือนั่งดึงเปนชั่วโมงๆ ดึงเสร็จก้อโมโหตัวเอง ร้องไห้ เอาแหนบไปทิ้ง แต่สุดท้ายก้อยังหาทางดึงให้ได้ คือปัญหานี้ไม่รู้จะบอกใครจริงๆ ไม่อยากรบกวนที่บ้าน จริงๆตอนนี้ที่บ้านเชื่อเรื่องที่เราบอกว่ามันเป็นอาการชยิดหนึ่ง คนอื่นก้อเป็น แต่เพราะตอนนี้ไม่ค่อยได้ดึงผม ผมเริ่มหนาแล้ว เขาเลยคิดว่าเราหายแล้ว แต่จริงๆตอนนี้เปนหนักกว่าเดิมมาก สามเดือนที่ผ่านมา เราดึงน้อยลงมาก เพราะเราคิดไว้ว่าเราจะต้องหายจากอาการนี้ให้ได้ เราตั้งใจมากๆเลย แต่ตอนนี้เรามีปัญาคือผิวตรงจักแร้กับน้องสาวน่าเกลียดมากๆๆๆไ มันเป็นหนังไก่ ดำมาก แห้ง แข็ง เป็นรอยน่าเกลียดมาก แล้วเวลาขนขึ้นมันจะขึ้นไต้ผิว คือเครียดมาก อยากรักษา ตลอดสามปีที่เรียนมหาลัยคบใครนานๆไม่ได้ เพราะเราอายเรื่องนี้ ตอนนี้อยากหาวิธีรักษาผิวให้ได้ มีใครมีวิธีแนะนำมั้ยคะ ขอบคุณที่เสียเวลามาอ่านนะคะ เราอาจพิมผิดไปเยอะ พอดีพิมพ์ในโทรศัพท์ พิมไปร้องไห้ไป อยากย้อนไปตอนเด็กๆ จะไม่เริ่มดึงเลย T^T
ปัญหาผู้หญิงที่น่าอาย
คืออยากจะเล่าเรื่องปัญหาที่ตอนนี้กำลังเจออยู่ ไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆ มันน่าอายมาก เริ่มเลยละกัน
คือเรามีนิสัยแปลกๆอย่างหนึ่ง คือชอบดึงผมตัวเอง ชอบดึงที่ละเส้นๆ ดึงผมที่มัยหยิกๆ หนาๆ คือดึงแล้วเพลินมาก ยิ่งถ้าดึงได้ถึงรากนี่คือฟินเลย 5555 คือเป็นแบบนี้มาตั้งแต่สมัยประถม ตอนนั้นก้อไม่ได้คิดอะไรมาก จนตอนขึ้นมัธยมผมเริ่มบางลง คือเราจะดึงจุดหนึ่งซ้ำๆจนเบื่อ แล้วก้อเริ่มดึงส่วนอื่นจนเบื่อยังงี้เรื่อยๆ ผมก้อเลยบางเป็นจุดๆ โดยเฉพาะตรงหน้าผาก เพราะชอบดึงตรงนั้นมากที่สุด ที่บ้านก้อเริ่มเปนห่วงเพราะผมบาง เขาคิดว่าผมร่วง ก้อพาไปหาหมอหลายๆที่ เราไม่กล้าบอกว่าเราดึงเอง จนตอนขึ้นมอปลาย เรานอนคนเดียวเราก้อดึงหนักขึ้นๆ แล้วเราก้อเริ่มดึงขนตรงส่วนต่างของร่างกาย เช่น ขนคิ้ว ขนจักแร้ 555 ขนขา แล้วตอนมอหกเราก้อเกิดกลัวขึ้นมาเพราะผมบางมาก เลยลองเสิชกูเกิ้ลดู เลยพบว่ามันเป็นอาการชนิดหนึ่งเรียกว่าtrichotillomania เป็นอาการย้ำคิดย้ำทำชนิดหนึ่งที่คนอื่นๆก้อเป็น แต่น้อย คนไม่ค่อยรู้จัก เราก้อเลยลองเล่าให้พี่ๆดู พี่ก้อเลยบอกพ่อให้ พ่อก้อไม่ค่อยเชื่อ เขาด่าเราว่าเราเรียกร้องความสนใจ เค้าบอกว่าถ้าเราอยากหยุดจริงๆเราก้อต้องหยุดได้ เราพยายามๆนะแต่มันหยุดไม่ได้จริงๆ มันหงุดหงิด บางทีมือก้อเผลอไปดึงผมแบบไม่รู้ตัว หันมาอีกทีผมกองเต็มพื้น เราก้อเปนอย่างนี้เรื่อยๆ จนขึ้นปีนึงแล้วอยู่หอ ก้อดึงน้อยลง เพราะอายเพื่อน เราก้อพยายามไม่ดึงผมให้มากสุดเพราะผมบางน่าเกลียดมาก หันมาใช้แหนบดึงขนขา จนขนคุดขึ้นเต็มขาเลย ขาลายมากๆ ดึงจนจิกเข้าเนื้อเลย ดึงขนรักแร้จนเปนแผล เปนหนังไก่ แล้วในที่สุดดึงขนตรงน้องสาว (น่ารังเกียจมากเลยใช่มั้ย เรารู้) เราดึงผมน้อยลงมากๆ แต่ดึงตรงน้องสาวหนักมาก คือย้ายไปอยู่หอคนเดียวตอนปีสอง คือนั่งดึงเปนชั่วโมงๆ ดึงเสร็จก้อโมโหตัวเอง ร้องไห้ เอาแหนบไปทิ้ง แต่สุดท้ายก้อยังหาทางดึงให้ได้ คือปัญหานี้ไม่รู้จะบอกใครจริงๆ ไม่อยากรบกวนที่บ้าน จริงๆตอนนี้ที่บ้านเชื่อเรื่องที่เราบอกว่ามันเป็นอาการชยิดหนึ่ง คนอื่นก้อเป็น แต่เพราะตอนนี้ไม่ค่อยได้ดึงผม ผมเริ่มหนาแล้ว เขาเลยคิดว่าเราหายแล้ว แต่จริงๆตอนนี้เปนหนักกว่าเดิมมาก สามเดือนที่ผ่านมา เราดึงน้อยลงมาก เพราะเราคิดไว้ว่าเราจะต้องหายจากอาการนี้ให้ได้ เราตั้งใจมากๆเลย แต่ตอนนี้เรามีปัญาคือผิวตรงจักแร้กับน้องสาวน่าเกลียดมากๆๆๆไ มันเป็นหนังไก่ ดำมาก แห้ง แข็ง เป็นรอยน่าเกลียดมาก แล้วเวลาขนขึ้นมันจะขึ้นไต้ผิว คือเครียดมาก อยากรักษา ตลอดสามปีที่เรียนมหาลัยคบใครนานๆไม่ได้ เพราะเราอายเรื่องนี้ ตอนนี้อยากหาวิธีรักษาผิวให้ได้ มีใครมีวิธีแนะนำมั้ยคะ ขอบคุณที่เสียเวลามาอ่านนะคะ เราอาจพิมผิดไปเยอะ พอดีพิมพ์ในโทรศัพท์ พิมไปร้องไห้ไป อยากย้อนไปตอนเด็กๆ จะไม่เริ่มดึงเลย T^T