ว่าด้วยเรื่องแฟนเราค้ะ?

สวัสดีเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ด้วยนะค้ะ เรามีเรื่องจะมาระบาย ว่าด้วยเรื่องแฟน เริ่มเลย ตอนแรกที่เเฟนคนนี้เค้าเข้ามาจีบเข้ามาคุยกับเรา เราก็รู้สึกเฉยๆมากกับผช.คนนั คุยได้สักพักเค้ามาขอรับเราที่วิลัย อะ!!เราก็โอเคไม่ได้ปฎิเสธ เค้าพาเราไปกินนู้นกินนี่ แดดร้อนแคีไหนไม่เคยบ่นสักคำค้ะ มีแต่เราที่บ่นร้อน555555 คืออยากกินไรได้กินอยรกไปไหนไป เปให้หมดค้ะ. เราเริ่มรู้สึกดีกับเค้าเรื่อยๆ เราคบกัน ตอนนั้นก็คือดี คบไปคบมาเราก็ได้เสียกัน55555555 เค้าก็ยังปกตินะ แต่เริ่มเหิมเกริมใช้เราทำนู้นนี้ อะ!!เราก็ไม่อะไรนะ นานไปๆ มันเริ่มล้ะ เริ่มเปลี่ยนไปแบบแง่ลบบบบบบ. โอ้ย!!!เราอยากไปกินอะไรสักอย่าง มันสวนเราขึ้นมาว่าแดดร้อนนน คือเริ่มพูดอะไรที่ทำร้ายจิตใจเราอะ แต่เราก็นิ่งนะ อยากให้มันคิดบ้างเวลาพูด หลายๆอย่างที่เรายอมมันทั้งๆที่ไม่เคยยอมใคร มีหลายอย่างที่เราไม่เคยทำกับใครแต่เราทำกับแฟนเรา มีหลายย่างที่เราทำให้แต่มันไม่เคยเห็นค่า เรารักเค้านะ ถึงเค้าจะปากเสีย ขอดีของเค้าก็มีแหละคือมันไม่เคยมีใครให้เราเห็นหรือจับได้  บางทีเราก็น้อยใจที่มันไม่มีเวลาให้เหมือนตอนแรกๆ มันไม่ค่อยสนใจ มันมีอีกหลายอย่างที่ไม่เหมือนเดิมแต่มันคงยังไม่รู้ตัว ถ้าถึงจุดๆนึงจริงๆ ถึงรักมากแค่ไหนก็ต้องถอยออกมา เมื่อเราให้แล้วเค้าเหมินพยายามที่จะผลักออกตลอด รักมากขนาดไหนมันคงไมีมีประโยชน์ถ้าอีกฝ่ายมันไม่รู้สึก คำว่า"รักมาก"ที่บอกทุกวันนี้ทำไมเราไม่รู้สึก บางที่ก็รู้สึกไม่ดีนะเวลาเข้าไปยุ่งกับเค้ามากเกินไปเมือนจะทำให้เค้าหงุดหงิด ขอโทษนะที่ทำตัวน่าลำคาน ขอโทษนะที่แถบไม่เคยร้องไห้ให้ใครแต่ต้องมาร้องให้ เกลียดตัวเองที่ไม่ถอยมาซักที