อ่านนิยายทำมือเรื่องหนึ่ง เจอหลายประโยคที่ดูเหมือนจะคัดลอกมาจากนิยายของวลัย นวาระค่ะ

ขออนุญาตแก้ไขอีกครั้ง

ได้ทราบว่าเจ้าของนิยายทำมือเรื่องดังกล่าวออกมาแก้ไขข้อข้องใจเเล้วถึงสองครั้ง จึงเกรงว่าจะเป็นการไม่ยุติธรรมต่อตัวนักเขียนที่นำรูปมาเทียบ ถ้าคนที่เข้ามาดูกระทู้จะเห็นแค่ข้อความของ จขกท.ฝ่ายเดียว ดังนั้นจึงได้นำรูปเทียบมาลงอีกครั้งพร้อมกับคำชี้เเจงของนักเขียนทั้งสองครั้ง และนำข้อความข้างล่างของเราที่ดูเหมือนจะใส่ร้ายเจ้าของเรื่องชัดเจนออกไป ส่วนหัวกระทู้มีคำว่า 'เหมือนจะ' อยู่ คาดว่าไม่เป็นไร ^^


++++++++++++++

จขกท.ไมได้อ่านนิยายเยอะเท่าไหร่ นิยายของวลัย นวาระในตู้ก็มีอยู่แค่ 5-6 เล่ม แต่อ่านจบจริงๆ จังๆ มีอยู่เพียงแค่เล่มเดียว ชื่อเรื่อง 'รักแฝงใจ' พระเอกเป็นหมอนางเอกเป็นพยาบาล นอกจากเรื่องนี้เเล้วเรื่องอื่นๆ เริ่มอ่านแบบแตะๆ ยังไม่จบจริงสักเรื่อง หลังจากนั้นได้ไปอ่านนิยายทำมือเล่มหนึ่งของนักเขียนคนหนึ่ง (ขออนุญาตไม่ลงชื่อเรื่องและชื่อคนเขียนนะคะ เอาชื่อพระนางไปเสิร์ชในเนตน่าจะพอรู้ว่าเรื่องไหน)

ขณะที่อ่านก็รู้สึกว่าได้กลิ่นอายภาษาของวลัย นวาระตงิด มีบางอย่างที่คล้ายกัน เช่น นางเอกเป็นพยาบาลเวรกลางคืนเหมือนกันการใช้ชีวิตตอนกลางวันกลางคืนก็เลยคล้ายๆ กัน อันนี้น่าจะเรียกว่าบังเอิญได้ ถ้า...ไม่บังเอิญเหมือนกันที่ จขกท.ไม่พลิกไปเจอฉากหนึ่ง เป็นฉากที่พระเอกต้องเข้าห้องผ่าตัดเพื่อตัดก้อนเนื้องอกในสมองออก อ่านไปเจอข้อความแรกที่คุ้นมาก เลยหยิบรักแฝงใจมาเทียบเลย คือข้อความนี้





จากนั้นอ่านจนจบซีน เจออีกเป็นระลอก ตามนี้ค่ะ (ในเรื่องรักแฝงใจพระเอกผ่าตัดเเยกเด็กแฝดออกจากกันโดยมีนางเอกเป็นหนึ่งในผู้ช่วย ในนิยายอีกเรื่องนางเอกก็เข้าไปเป็นผู้ช่วยเหมือนกัน หน้าที่เดียวกันเลย)




คำชี้เเจงของเจ้าของเรื่องค่ะ
ครั้งที่ 1


ครั้งที่ 2





นักเขียนชี้แจงว่าขอให้ทุกท่านอ่านเเล้วไตร่ตรองให้มาก เราเองก็เห็นตามนั้นค่ะ