ไม่มี

ความไม่มี นั้นหนา คือสิ่งประเสริฐ
ที่เลอเลิศ เพริศพริ้งพราย ฉายแสงฝัน
เพียงผู้ไร้ตัวกู สู่วัน ที่เปลี่ยนวัน
สืบสร้างสรรค์ เกิดได้ ด้วยปัญญา
แลจึ่งดับ ด้วยปัญญา อีกคราครั้ง
จากภวังค์ ฟังธรรม แล้วสรรหา
นำซึ่งด้วย สำเร็จสิ่ง ที่กล่าวมา
ซึ่งดวงตา เห็นธรรม คำ"ไม่มี"
________________________________