ถ้ามีความตั้งใจจะอยู่เป็นโสด ในความเชื่อศาสนาพุทธจะเป็นการสร้างบาปต่อคนที่เป็นเนื้อคู่หรือเปล่าคะ

จขกท เชื่อว่าคนส่วนมากเกิดมาย่อมมีเนื้อคู่ของตัวเอง...แต่จะเป็นคู่แท้/คู่บุญ/คู่เวรคู่กรรรมหรือเปล่า ก็ขึ้นอยู่กับวาระกรรมและกุศลที่ทำร่วมกันมา...บางครั้ง จขกท ก็แอบมีความคิดอยากอยู่เป็นโสดแบบนี้ไปตลอด ไม่อยากวุ่นวายเรื่องรักๆใคร่ๆวนเวียนอยู่ในวังวนไม่จบสิ้น เป็นความสุขที่ไม่จีรังไปตลอด ...หากตกลงใจจะอยู่เป็นโสดจริงๆแล้ว ในทางศาสนาพุทธจะถือเป็นการสร้างบาปกับคนที่เป็นเนื้อคู่ของเราหรือเปล่าคะ? ...ถึงแม้อีกฝ่ายจะเป็นคนดีเคารพในการตัดสินของเราก็เถอะ  เพราะต่างคนต่างรู้สึกดีมีความเสน่หาปารถนาต่อกันมาก แต่ จขกท คงต้องระงับอารมณ์เหล่านั้นไว้ อีกฝ่ายคงต้องระงับไว้เช่นกัน และคงทำให้เค้าเกิดทุกข์อยู่บ้างเพราะไม่สมหวังในรักเชิงชู้สาวแบบสามีภรรยา แต่จะเป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อกันแทนอ่ะค่ะ