เราเคยคิดว่าจะไม่ชอบใครเป็นตัวเป็นตนเพราะเป็นคนที่ไม่ค่อยปิ๊งใครง่ายๆอ่ะ อยู่มาจนเรียนจบทำงานพักนึงนี่ล่ะ แฟนก็ไม่เคยมีได้แค่แอบชอบแต่ก็ไม่เท่ากับครั้งนี้ เราพอย้ายที่ทำงานเลยแบบมาตั้งคำถามกะตัวเองเพราะได้เจอใครบางคนนี่ล่ะ ใครบางคนที่เราไม่คิดว่าจะสามารถน่ารักกับเราได้มากขนาดนี้ เพียงแค่ไม่ถึงอาทิตย์ใจเราก็รู้สึกชอบพี่เค้ามากขึ้นๆ
ทีแรกเราก็เกือบย้ายกลับที่เดิมล่ะ แต่พอเรารู้สึกที่นี่ใกล้บ้านกว่าแล้วก็คงทำใจไม่ไหวที่จะหายไปจากพี่เค้าไม่ได้เจอเลยตกลงใจทำงานเปลี่ยนหน้าที่
แล้วเราก็ได้ทำงานกับพี่เค้า ยอมรับว่างานเหนื่อยมากแต่ทุกๆวันพี่เค้าจะถามเสมอว่าเหนื่อยมั้ย ไหวมั้ยแค่นี้เราก็รู้สึกดีมากๆ เราไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้เรียกว่าอะไรกันแน่ แต่เรากลับไม่แสดงอาการห่วงใยพี่เค้าเลย ดูเราใจร้ายไปมั้ยคะถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงคะถึงจะทำให้พี่เค้ารู้สึกว่าเราก็เป็นห่วงเค้าเหมือนกัน
ทั้งที่ในใจเราอยากบอกว่าพี่ล่ะคะเหนื่อยมั้ย เราจะทำไงดีอ่ะ บางทีก็ไม่กล้าเพราะเค้าเป็นหัวหน้านี่ล่ะค่ะ
เคยตกหลุมรักคนที่นิสัยมั้ยคะ คนที่ไม่นึกว่าจะพบเจอแบบนี้เค้าเรียกโชคชะตาหรือเปล่ามีใครเชื่อเรื่องแบบนี้บ้างมั้ย
ทีแรกเราก็เกือบย้ายกลับที่เดิมล่ะ แต่พอเรารู้สึกที่นี่ใกล้บ้านกว่าแล้วก็คงทำใจไม่ไหวที่จะหายไปจากพี่เค้าไม่ได้เจอเลยตกลงใจทำงานเปลี่ยนหน้าที่
แล้วเราก็ได้ทำงานกับพี่เค้า ยอมรับว่างานเหนื่อยมากแต่ทุกๆวันพี่เค้าจะถามเสมอว่าเหนื่อยมั้ย ไหวมั้ยแค่นี้เราก็รู้สึกดีมากๆ เราไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้เรียกว่าอะไรกันแน่ แต่เรากลับไม่แสดงอาการห่วงใยพี่เค้าเลย ดูเราใจร้ายไปมั้ยคะถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงคะถึงจะทำให้พี่เค้ารู้สึกว่าเราก็เป็นห่วงเค้าเหมือนกัน
ทั้งที่ในใจเราอยากบอกว่าพี่ล่ะคะเหนื่อยมั้ย เราจะทำไงดีอ่ะ บางทีก็ไม่กล้าเพราะเค้าเป็นหัวหน้านี่ล่ะค่ะ