เคยไหม.....
เวลาที่เรารู้สึกแย่ นึกถึงอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้ นึกถึงอะไรที่ทำให้ใจเราหมดแรง ท้อ เหนื่อย ความผิดหวัง ความเสียใจ อนาคตที่มันจะไม่มีสิ่งที่เราเคยมี อนาคตที่เราจะต้องจากกัน อนาคตที่มันเป็นไปไม่ได้ ตัวเราจะอยากร้องให้ แต่คงไม่ใช่ตัวเราหรอกคงเป็นความรู้สึกมากกว่า ใจเรามากว่าที่อยากร้องให้ อยากระบาย แต่เคยไหม...... ที่ทุกครั้งที่เป็นแบบนี้สมองเราจะสั่งว่า "ห้ามร้องให้นะ เธอต้องเข้มแข็งสิ เธอต้องไม่มีน้ำตาอีกนะ ห้ามร้องนะ"
เวลานั้นแทนที่มันจะหยุดตามสมองสั่ง แต่มันกลับล้นทะลักออกมา มันกลับทำให้ร้องหนักกว่าปกติด้วยซ้ำ ร้องจนไม่มีอะไรมาหยุดได้ ร้องจนหลับไปเอง ร้องจนตาบวมไปเป็นวันๆ
ขอบคุณพันทิบที่มีที่ให้เราระบาย ไม่มีใครหรืออะไรเลยที่เราจะพูดกับเขาได้
**ขอโทษถ้านี้เป็นกระทู้เพ้อเจ้อนะ
เมื่อเราสั่งห้ามไม่ให้ร้องให้....ในเวลานั้นตัวเราจะร้องให้หนักมาก
เวลาที่เรารู้สึกแย่ นึกถึงอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้ นึกถึงอะไรที่ทำให้ใจเราหมดแรง ท้อ เหนื่อย ความผิดหวัง ความเสียใจ อนาคตที่มันจะไม่มีสิ่งที่เราเคยมี อนาคตที่เราจะต้องจากกัน อนาคตที่มันเป็นไปไม่ได้ ตัวเราจะอยากร้องให้ แต่คงไม่ใช่ตัวเราหรอกคงเป็นความรู้สึกมากกว่า ใจเรามากว่าที่อยากร้องให้ อยากระบาย แต่เคยไหม...... ที่ทุกครั้งที่เป็นแบบนี้สมองเราจะสั่งว่า "ห้ามร้องให้นะ เธอต้องเข้มแข็งสิ เธอต้องไม่มีน้ำตาอีกนะ ห้ามร้องนะ"
เวลานั้นแทนที่มันจะหยุดตามสมองสั่ง แต่มันกลับล้นทะลักออกมา มันกลับทำให้ร้องหนักกว่าปกติด้วยซ้ำ ร้องจนไม่มีอะไรมาหยุดได้ ร้องจนหลับไปเอง ร้องจนตาบวมไปเป็นวันๆ
ขอบคุณพันทิบที่มีที่ให้เราระบาย ไม่มีใครหรืออะไรเลยที่เราจะพูดกับเขาได้
**ขอโทษถ้านี้เป็นกระทู้เพ้อเจ้อนะ