เรื่องมีอยู่แว่ เฮ้ยว่า
Facepalm ผมเป็นผู้ชายแท้ครับมีแฟนเป็นผู้หญิ่งโดยตลอด ตอนนี้ผมอายุ20ปี อยู่ปี2จะขึ้นปี3 แล้วครับ
ย้อนไปที่ผมอยู่ปี 1 ต้นเรื่องที่ทำให้ผมเปลียน
ผมได้สำผัสกับคำว่าเด็กมหาลัยครั้งแรก เข้ามหาลัยทุกที่ ก็ต้องมีการรับน้องมหาลัยทุกคนครับ เหตุการก็เกิดจากนั้นแหละครับหลังกลับจากการรับน้อง ก็มีการหาเฟสรุ่นพี่ รุ่นพี่ก็หาเฟสรุ่นน้อง จนผมได้ได้เจอกับรุ่นพี่ผชหรือเกย์ คนหนึ่งครับ ในเฟส ทักไปคุยไป ติดคอ เป็นพี่เป็นน้องกัน จนกระทั้งนัดเจอกันที่ร้านอาหาร มานั้งคุยกัน แยงกันจะเลี่ยงเเต่สุดท้ายพี่เขาเลี้บงให้ จะเรียกว่าเลี้ยงก็ไม่ได้ เพราะผมไม่ได้กินอะไรเลยสักคำ วันสองวันจากเหตุการณืที่ผมกินข้าว อาการไม่สบายที่แพ้พริกของผมก็มา ทำให้ผมตัวร้อน แต่ พี่เขาก็มาเยียมผมที่หอกับเพื่อนเขา มาเอาน้ำให้ผมแล้ว ก็กลับไป แล้วมาทักบอกเฟสผมว่า หายใวๆ นะครับน้อง ผมก็เหตุภึงน้ำใจของพี่เขาดี จนผมได้พูดคุยกับพี่เขามาตลอด คุยเป็นพี่เป็นน้องกัน และผมก็ได้มีโอกาสนอนหอพี่เขา ยามเพื่อนผมกลับบ้าน จนผมได้นอนนั้น ก่อนนอนพูดคุยกับพี่เขา ดูหนังก่อนนอน 2-3 วันนั้น ผมก็ได้ มีอะไรกัน ใจผตอนนั้น ผมเเค่อยากลอง เพราะก่อนนั้นได้อกหักจากเเฟนสาว แล้วผมก็ใช่ชีวิตกับพี่เขา แต่ไม่ได้ใช่ว่าแฟน เพราะผมเป็นผู้ชายแมน ไม่เคยมีเพศสำพันธ์กับผู้ชายเหลือสักนิด ไม่เคยมีความรู้สึกด้วยซ่ำ พี่เขาอยู่น่าเอ็นดู ช่วยทำการบ้าน อยู่ข้างกันตลอด ตอนนั้นผมผิดเองแหละ ที่ไม่ให้ความสนใจกับความรู้สึกเขาที่รักเรา ตามใจผมทุกอย่าง มา1ปี แต่จากนั้นความรู้สึกของผมก็เปลียนกลับมีความรักให้พี่เขา อาจเป็นเพราะเขาทำดีกับเรามาก จนผมหึงเขาที่เขาคุยกับผช คนอื่น และผมก็บอกรักเขา เเต่เขาก็กลับมาบอกว่าเป็นพี่น้องก็ดีแล้ว จากนั้นผมก็ได้อยู่กับพี่เขาเป็นพี่น้องกัน แต่ความสำพันธ์ คือเเฟน จนวันนั้นเป็นวันที่พี่เขาต้องฝึกงานและผมต้องขึ้นปีสอง เทอมสอง ทำให้ผมต้องเสียใจ เหงา เป็นอย่างมาก เเรกที่พี่เขาฝึกงานผมกับพี่เขาพูดคุยตลอด แต่ไม่นาน พี่เขาไม่เคยที่จะทัก บอกวำไม่ว่างทั้งๆที่ตัวเองเช็คอิ้นทุกที่ ที่ฝึกงานของเขา ผมก็ทนจนวันที่เขาฝึกเสร็จ และเป็นวันที่ผมรอที่จะเจอพี่เขา ในระยะเวลา4 เดือน ทุกอย่างพี่เขาเปลี่ยนหมด ทั้งๆที่เขาค่อยบอกว่า ถึงเเม้พี่จะอยู่ที่อื่น เเต่พี่ก็ยังเหมือนเดิมนะ คำพูดที่เราจำไว้ กลับไม่เป็นอย่างที่พูดเหมือนเขาทำใจตัดใจกับเราเรียบร้อยเเล้ว แต่เรานี้สิยังรักยังเอ็นดู ยังห่วงเขาเสมอ จนวันนี้ ผมได้โทรหาพี่เขาที่ทำงาน เขา เขาก็ตอบว่า ไม่ว่าง ทั้งๆที่เขาบอกว่าจะไปเทียวเกาะในเช็คอิ้นเฟส ผมก็เลยอยากที่จะเคลียร์เลยโทรเฟส แต่แกก็ไม่รับ โทรหลายรอบ เเกก็ปิด จนวินาที่สุดท้ายเเกบอกกับเราว่า แกเบื่อแกอยากอยู่คนเดียว ผมได้ยินแบบนี้ผมไม่รู้ว่าผมจะทำตัวยังไง ตัดใจให้เร็วต้องทำยังไง อกหัเเล้วต้องทำยัง นี้คือกระทู้แระของผม ที่จะหาความช่วยเหลื่อจากเพื่อนๆ ครับ
ช่วยด้วยใครเคยอกหัก แล้วเคยเกิดแบบนี้มั่ง ช่วยผมด้วย
Facepalm ผมเป็นผู้ชายแท้ครับมีแฟนเป็นผู้หญิ่งโดยตลอด ตอนนี้ผมอายุ20ปี อยู่ปี2จะขึ้นปี3 แล้วครับ
ย้อนไปที่ผมอยู่ปี 1 ต้นเรื่องที่ทำให้ผมเปลียน
ผมได้สำผัสกับคำว่าเด็กมหาลัยครั้งแรก เข้ามหาลัยทุกที่ ก็ต้องมีการรับน้องมหาลัยทุกคนครับ เหตุการก็เกิดจากนั้นแหละครับหลังกลับจากการรับน้อง ก็มีการหาเฟสรุ่นพี่ รุ่นพี่ก็หาเฟสรุ่นน้อง จนผมได้ได้เจอกับรุ่นพี่ผชหรือเกย์ คนหนึ่งครับ ในเฟส ทักไปคุยไป ติดคอ เป็นพี่เป็นน้องกัน จนกระทั้งนัดเจอกันที่ร้านอาหาร มานั้งคุยกัน แยงกันจะเลี่ยงเเต่สุดท้ายพี่เขาเลี้บงให้ จะเรียกว่าเลี้ยงก็ไม่ได้ เพราะผมไม่ได้กินอะไรเลยสักคำ วันสองวันจากเหตุการณืที่ผมกินข้าว อาการไม่สบายที่แพ้พริกของผมก็มา ทำให้ผมตัวร้อน แต่ พี่เขาก็มาเยียมผมที่หอกับเพื่อนเขา มาเอาน้ำให้ผมแล้ว ก็กลับไป แล้วมาทักบอกเฟสผมว่า หายใวๆ นะครับน้อง ผมก็เหตุภึงน้ำใจของพี่เขาดี จนผมได้พูดคุยกับพี่เขามาตลอด คุยเป็นพี่เป็นน้องกัน และผมก็ได้มีโอกาสนอนหอพี่เขา ยามเพื่อนผมกลับบ้าน จนผมได้นอนนั้น ก่อนนอนพูดคุยกับพี่เขา ดูหนังก่อนนอน 2-3 วันนั้น ผมก็ได้ มีอะไรกัน ใจผตอนนั้น ผมเเค่อยากลอง เพราะก่อนนั้นได้อกหักจากเเฟนสาว แล้วผมก็ใช่ชีวิตกับพี่เขา แต่ไม่ได้ใช่ว่าแฟน เพราะผมเป็นผู้ชายแมน ไม่เคยมีเพศสำพันธ์กับผู้ชายเหลือสักนิด ไม่เคยมีความรู้สึกด้วยซ่ำ พี่เขาอยู่น่าเอ็นดู ช่วยทำการบ้าน อยู่ข้างกันตลอด ตอนนั้นผมผิดเองแหละ ที่ไม่ให้ความสนใจกับความรู้สึกเขาที่รักเรา ตามใจผมทุกอย่าง มา1ปี แต่จากนั้นความรู้สึกของผมก็เปลียนกลับมีความรักให้พี่เขา อาจเป็นเพราะเขาทำดีกับเรามาก จนผมหึงเขาที่เขาคุยกับผช คนอื่น และผมก็บอกรักเขา เเต่เขาก็กลับมาบอกว่าเป็นพี่น้องก็ดีแล้ว จากนั้นผมก็ได้อยู่กับพี่เขาเป็นพี่น้องกัน แต่ความสำพันธ์ คือเเฟน จนวันนั้นเป็นวันที่พี่เขาต้องฝึกงานและผมต้องขึ้นปีสอง เทอมสอง ทำให้ผมต้องเสียใจ เหงา เป็นอย่างมาก เเรกที่พี่เขาฝึกงานผมกับพี่เขาพูดคุยตลอด แต่ไม่นาน พี่เขาไม่เคยที่จะทัก บอกวำไม่ว่างทั้งๆที่ตัวเองเช็คอิ้นทุกที่ ที่ฝึกงานของเขา ผมก็ทนจนวันที่เขาฝึกเสร็จ และเป็นวันที่ผมรอที่จะเจอพี่เขา ในระยะเวลา4 เดือน ทุกอย่างพี่เขาเปลี่ยนหมด ทั้งๆที่เขาค่อยบอกว่า ถึงเเม้พี่จะอยู่ที่อื่น เเต่พี่ก็ยังเหมือนเดิมนะ คำพูดที่เราจำไว้ กลับไม่เป็นอย่างที่พูดเหมือนเขาทำใจตัดใจกับเราเรียบร้อยเเล้ว แต่เรานี้สิยังรักยังเอ็นดู ยังห่วงเขาเสมอ จนวันนี้ ผมได้โทรหาพี่เขาที่ทำงาน เขา เขาก็ตอบว่า ไม่ว่าง ทั้งๆที่เขาบอกว่าจะไปเทียวเกาะในเช็คอิ้นเฟส ผมก็เลยอยากที่จะเคลียร์เลยโทรเฟส แต่แกก็ไม่รับ โทรหลายรอบ เเกก็ปิด จนวินาที่สุดท้ายเเกบอกกับเราว่า แกเบื่อแกอยากอยู่คนเดียว ผมได้ยินแบบนี้ผมไม่รู้ว่าผมจะทำตัวยังไง ตัดใจให้เร็วต้องทำยังไง อกหัเเล้วต้องทำยัง นี้คือกระทู้แระของผม ที่จะหาความช่วยเหลื่อจากเพื่อนๆ ครับ