โตแล้วอยากมีแฟนที่มองอนาคต

ไม่พูดพร่ามทำเพลวอะไรเลยละกันเนอะ จะว่ามาระบาย มาหาทางออกรึมาเล่าสู่กันฟังก็ได้นี่เป็นการตั้งกระทู้เกี่ยวกับความอึดอัดใจนี่เป็นครั้งแรก ตอนแรกก็คิดว่าจะตั้งไปทำไม เพราะเค้าคนนั้นคงไม่เห็นและไม่รู้หรอก เราก็คงไม่ได้รับการเปลี่ยนแปลงอะไร แต่สุดท้ายเราก็คิดว่าอย่างน้อยก็ได้ระบายออกมา ได้มุมมองจากคนอ่านคนอื่นๆที่ไม่รู้จักทั้งเราและเค้าจะได้ไม่เข้าข้างกัน เริ่มเลยละกัน เราเคยมีแฟนมาหลายคนแล้วตั้งแต่เรียนเรื่อยมาแต่จะนับเฉพาะที่เป็นปีขึ้นนะแบบหลักเดือนรึเกือบปีไม่นับ คนแรกคบกัน2ปี เค้าแก่กว่าเรา3ปีตอนนั้นเราม.ต้นเด็กมาก ก็ไม่อะไรมากเล่นสนุกไปวันๆเลิกกันเพราะเปลี่ยนโรงเรียนเลยอยากเจอคนใหม่ คนต่อมานี่หลังจากเราสนุกกับ รร ใหม่ได้เกือบปีก็มาคบกันจนถึงปี3ก็4ปีคนนี้อายุเท่ากันต่างคนต่างมีโมเม้นแบบติดเพื่อนนิดๆ เลิกกันเพราะเราแอบคบกับอีกคนอยู่เป็นปีละ เพราะเราอยู่คนละ มหาลัยกับแฟน แต่อีกคนรับได้ที่เรามีแฟน แต่เราเองที่อึดอัดแล้วก็สงสารแฟนเราที่ต้องมาเจอเรา รู้สึกว่าปล่อยเค้าไปเจอคนที่ดีกว่าเราดีกว่าเลยบอกเลิกเค้าทั้งที่ยังรัก สุดท้ายก็คบกับคนที่อยู่มหาลัยเดียวกันที่ยอมเป็นกิ๊กเราเป็นปี อายุมากกว่าเรา2ปี ก็คบกันมาเรื่อยๆเราก็อารมแบบขี้เกียจเปลี่ยน แต่ก็มีบ้างที่นอกใจนิดๆหน่อยๆ แต่คนนี้ไม่มีเลยแล้วสุดท้ายเค้าก็แอบมีอะไรกับคนที่ทำงานเดียวกัน เรารู้ทีหลังเพระแฟนคนนั้นมาโวยใส่เรา ตอนแรกว่าจะเลิกแต่ก็สงสารที่คบกันมานานก็อยู่กันมาเรื่อยๆแต่ใจเราก็บอมรับนะว่าเราไม่เหมือนเดิมหรอก เริ่มรักตัวเองมากขึ้น เริ่มอยากทำอะไรก็ทำตามใจมากขึ้น แต่ก็รู้สึกเบื่อหน่ายที่เราต้องดูแลเค้าด้วย น้องเค้าอีกมีเรื่องเงินทีก็เรา ทั้งที่เราก็ไม่ได้มีมากแค่ทำงานปกติ จนเราได้มาเจอกับคนๆนี้ที่เป็นเด็กอายุน้อยกว่าเราเกือบ10ปี เจอกันโดยบังเอิญถ้าเล่าจะยาวมาก เราบอกเลยว่าชอบคนนี้เลยอยากจีบมากแต่ติดที่เรามีแฟนแล้วแต่เราก็ลองคุยไปเรื่อยๆ จนตัดสินใจจะเลิกกับแฟนเพราะเค้าจะไม่คุยกับเราแล้วตอนรู้ว่าเรามีแฟน เราเลยเริ่มเคลียตัวเองเพื่อสจะได้เริ่มจีบคนนี้ได้ ปล.อย่าด่าเราที่ทิ้งแฟนไปจีบคนอื่นเพราะมารู้ทีหลังว่าพอเราเลิกปุปไม่ถึงสัปดาห์เค้ามีแฟนเลยซึ่งตอนนี้ก็คบอยู่ไม่ได้มีเพรัะประชดเราแน่   มาต่อกับคนนี้เป็นน้องเรามากเค้าทำให้เราสดใสอีกครั้งเหมือนเจอโลกใหม่ที่เราไม่เคยเจอเพราะนี่เป็นแฟนคนแรกที่เด็กกว่าเรา แต่เค้าเกเรพ่อมีฐานะประมาหนึ่งค่อนไปทางดีเลย
แต่เราก็พยายามดึงเค้ามาจากสังคมเดิมๆให้สอบเข้ามหาลัยของรัฐที่มีชื่อได้อาจไม่ใช่จุฬาธรรมศาส แต่ด้วยการเรียนเค้าตอนมปลายเข้านี่ได้ก็เยี่ยมมาก เค้าก็เปลี่ยนตัวเองไปเลยพอมาเรียนที่นี่ตั้งใจเรียนอยากทำอะไรเพื่อพ่อแม่บ้าง เพราะเปลี่ยนสังคมมาเลยได้เกรดดีเลยเพราะเป็นคนกัวดีอยู่แล้วแค่ทำตัวผิดไปหน่อย เหล้าก็ไม่ไปกิน เพื่อนชวนก็ไม่เอา เป็นคนที่หน้าตาดีสวยเลยแต่เรื่องนอกใจสบายใจได้คนนี้ไม่มี แต่พอคบกันมาได้2ปีนี่สิ เค้าเริ่มอยากไปกินเหล้ากับเพื่อนอย่กไปทำอะไรกับเพื่อนมากขึ้น แต่ไปในที่ดีๆเราจะไม่ว่าเลยเพื่อนเค้าแต่ละคนเราเป็นครูเราดูเด็กออกว่าเลือกคบเพราะอะไร ประเด็นคือตอนนี้เริ่มจะกลับไปอยู่กับสังคมเดิม แล้วก็จะทำเหมือนเดิมซึ่งเราก็คิดว่าอุตส่ามาได้ไกลแบบนี้แล้วนี่ก็เรื่องนึง อีกเรื่องคือใช้เงินได้เก่งมา ถึงจะสรรหาของขายแต่ก็ใช้เก่งกว่าหาถึงพ่อเค้าจะให้ลูกใช้ได้เต็มที่ เราก็ตามใจด้วยแต่เราแค่อยากจะบอกว่าเราอยากมาองอนาคต เราโตแล้วอยากเก็บมากกว่าใช้แต่เค้ารู้ว่าเดี๋ยวก็มีๆเราสอนเค้าตลอดว่าเราต้องเก็บบ้างอยาคตไม่แน่นอน เราต้องมีสำรองบ้าง แต่อยู่กับเราก็ฟังดีหรอก ออกแนวงกด้วยแต่ไปกัยเพื่อนเมื่อไรเต็มที่เดี๋ยวเสียชื่อ เพราะเพื่อนรู้ว่าแฟนเรามีตังแม้แต่ไปร้านเหล้าหลายคนยังให้แฟนเราออกไปก่อน บอกไม่ได้เอาตังมาแล้วชวนเองปะว่ะ อีกพวกก็อยากไปไหนก็โทหาเพราะแฟนเรามีรถ บางทีเค้าบอกเค้ารู้ว่าเพื่อนเป็นไง แต่แค่อยากมีเพื่อนเราเลยอึดอัดเราอยากมองอนาคตถ้าวันนี้เรยังเก็บออมไม่ได้วันหน้าเราจะทำเค้าสบายได้ไงนอกจากงานประจำ5วัน เสา อาทิตเราก็ขายของด้วยขายแบบคลองถม ถนนคนเดิน แฟนเราเป็นคนคิดแต่เราทำทั้งหมดก็ไม่ว่าอะไรก็เรารักก็อยากให้เค้าสบาย แต่บางทีเราก็เริ่มอยากหยุดดีมั้ย เพราะคุยกันหลายรอบแล้วเรื่องนี้ เราห่างกันก่อนดีมั้ย? เราโตแล้วอยากคิดถึงอนาคตแต่คิดคนเดียวไม่พอมันต้องทั้งคู่ เราจะหยุดรึว่าจะไปต่อดี หรือว่าวัยเราห่างเกินไป แต่เราก็แค่คิดว่ารุ่นราวคร่าวเดียวกันบางคนเค้าคิดถึงอนาคตจัง เห้ออออขอถอนหายใจยาวๆสัก5กิโล  ปล2อาจจะยืดยาวไปหน่อยต้องขออภัยจ้าาาา (เราเป็นทอมนะ)