เราอยู่กินกับสามีมา1ปีค่ะ เขาดีมากเป็นครใจเย็น เรามัลูกด้วยกัน1คนค่ะ. กำลังน่ารัก
เราจับได้หลายครั้งว่าสามีโกหกในหลายๆเรื่อง. ถ้าไม่จนมุมเขาจะไม่ยอมรับเลยค่ะ
จนวันนึงเราจับได้ว่าเขาเอาทองของลูกไปจำนำ ไม่ได้มากมายอะไรนะคะแต่เราเสียความรู้สึกมาก
เลยถามเค้าว่าทำไมทำแบบนี้ เขาอ้างว่า เอาเงินไปให้พ่อจะขอเราก็ไม่กล้า เราเสียใจมากเลยค่ะตอนนี้
ความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิมแล้วค่ะ มันหมดแล้ว เราเคยฝันจะมีรถมีบ้านด้วยกันแต่ตอนนีเระแวงไปหมดเลยค่ะ
เราไม่กล้าเก็บขแงมีค่าไว้กับตัว ไม่กล้าให้เขาถือเงินอีกเลย เขามาขอโทษบอกสำนึกผิด เราควรทำไงดีค่ะ
มันมืดมนจริงๆ
จับได้ว่าสามีขโมยทองของลูก
เราจับได้หลายครั้งว่าสามีโกหกในหลายๆเรื่อง. ถ้าไม่จนมุมเขาจะไม่ยอมรับเลยค่ะ
จนวันนึงเราจับได้ว่าเขาเอาทองของลูกไปจำนำ ไม่ได้มากมายอะไรนะคะแต่เราเสียความรู้สึกมาก
เลยถามเค้าว่าทำไมทำแบบนี้ เขาอ้างว่า เอาเงินไปให้พ่อจะขอเราก็ไม่กล้า เราเสียใจมากเลยค่ะตอนนี้
ความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิมแล้วค่ะ มันหมดแล้ว เราเคยฝันจะมีรถมีบ้านด้วยกันแต่ตอนนีเระแวงไปหมดเลยค่ะ
เราไม่กล้าเก็บขแงมีค่าไว้กับตัว ไม่กล้าให้เขาถือเงินอีกเลย เขามาขอโทษบอกสำนึกผิด เราควรทำไงดีค่ะ
มันมืดมนจริงๆ