Ep. 1 ทำไมอยากเขียนกระทู้ เขียนในไดอาร์รี่ก็ดีอยู่แล้วนะ ???

   ก่อนอื่นขอแนะนำตัวครับผมชื่อ โอ ครับ  ตอนนี้สุขภาพแข็งแรงดี ไม่มีโรคภัยอะไรครับ แต่ที่อยากเริ่มต้นเขียนกระทู้เพราะว่า อยากแบ่งปังเรื่องราวต่างๆที่ผ่านเข้ามา จากปกติที่เขียนลงสมุดประจำตัว เปลี่ยนมาลงคอมแทน (ไหนๆก็แชร์เลยไงครับ 5555++)

   หลายครั้งเคยคิดครับว่าคนที่จะเขียนกระทู้เรื่องราวพวกนี้คงต้องเก่ง ประสบความสำเร็จชีวิตสูงสุดแล้ว  แต่ผมคิดนะแล้วถ้าเกือบสำเร็จละ ??? (เสียดายที่ผ่านมานะผมว่า) .... นั้นแหละครับ ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าผมประสบความสำเร็จไหม หรือ ประสบความสำเร็จพอไหมที่จะแชร์ในพื้นที่นี้ (นั้นสิ น่าคิดนะครับ ฮ่าๆๆๆ) ผมไม่รู้ว่าคำว่าประสบความสำเร็จของแต่ละคนเป็นอย่างไร เพราะคำว่าประสบความสำเร็จของแต่ละคนแตกต่างกันตามเป้าหมาย แต่เอาความรู้สึกโอตอนนี้เลยนะครับ โอว่าชีวิตโอก็มาไกลครึ่งหนึ่งที่เคยตั้งละครับ และนั้นโอก็ไม่รู้ว่าต่อไปข้างหน้าโอจะเดินต่อไปถึงไหม เพราะยอมรับว่าหลายๆที เหนื่อยนะครับ แต่ถามว่าท้อไหม มันท้อไม่ได้ เพราะตัดสินใจเดินมาแล้ว (น๊านนนเริ่มดร่ามาละคร้าบบบบบ) ณ วันนี้ที่ผ่านมา แล้วยังคงอยู่มันจึงน่าจะดีที่จะได้แบ่งปัน และจะเป็นการดีหากได้รับคำแนะนำกำลังจากบางท่านที่ผ่านเรื่องราวต่างๆมากมายมา แต่ก็น้ันแหละครับกำลังใจที่ดีที่สุดคือใครละ.....คนในกระจกไหมสำคัญสุดแหละครับผมว่า (โน๊ะ ....)

   นอกจากที่กล่าวไปข้างต้นแล้ว สิ่งหนึ่งที่อยากเขียนกระทู้ในนี้คือ บางช่วงเวลาผมเจอบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้โอต้องสตั้นไปแบบไม่รู้ตัว แลวคิดว่าหากมาเขียนลงนี้ บางทีอาจจะมีคนที่เค้าเคยผ่านมาแล้วมาแบ่งปันมันก็จะดีนะครับ  ถือว่านี้คือ ไดอาร์รี่ออนไลน์ของโอละกันเนาะ


............บทชีวิตนี้ ไม่รู้ว่าใครลิขิต แต่ชีวิตมันก็ต้องเดินต่อไป

ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะครับ