สวัสดีค่ะ ขอแทนตัวเองว่า บี นะคะ
บี เป็นนักศึกษาครู หลักสูตร 5 ปี ค่ะ บีมีความใฝ่ฝันอยากจะเป็นครูมาก อยากเป็นครูมาตั้งแต่เด็ก และที่เรียนมหาวิทยาลัยทุกวันนี้บีก็พยายามเก็บเกี่ยวความรู้และประสบการณ์เพื่อนำไปปรับใช้ในอาชีพครูในอนาคตค่ะ แต่สิ่งที่บีหวังมากกว่าการเป็นครู คือการได้มาเรียนแล้วได้เกรดเฉลี่ยสวยๆ หรือ ได้เกียรตินิยม ไม่รู้ว่าเพื่อนๆที่มาเรียนในมหาวิทยาลัยมีความหวังเช่นเดียวกับบีไหม แต่บีหวังค่ะและอยากได้มากด้วย บีรู้ค่ะว่าเกรดไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างของชีวิต และเกรดก็ไม่สามารถชี้วัดความสามารถของเราได้ทั้งหมด แต่ถ้าสู้เราทำมันให้ดีไปตั้งแต่ต้นเลยไม่ดีกว่าเหรอคะ บีคิดแบบนี้ค่ะ บีเลยทะเยอทะยานทำเกรดให้ออกมาดีที่สุดเท่าที่ตัวเราจะทำได้ ซึ่งเกรดในทุกๆเทอมของบีก็ออกมาดีค่ะ ไม่เคยต่ำกว่า 3.5
แต่มันก็ดันมีผลกระทบต่อสังคมรอบข้างค่ะ เนื่องจาก พอเกรดประกาศผลในทุกๆเทอม บีจะแคปไปโพสต์ลงเฟซบุ๊กเสมอ ซึ่งที่บีทำไม่ใช่ต้องการอวดใดๆทั้งสิ้น แต่เพื่อนในเฟซบุ๊กของบี ส่วนใหญ่ จะเป็นญาติๆ ที่ส่งบีเรียน และเป็นคุณครูโรงเรียนที่บีจบมาทั้งนั้น บีอยากให้ท่านเห็นค่ะว่า บีไม่ทำให้ผู้มีพระคุณที่ส่งบีเรียนต้องผิดหวัง เพราะทุกวันนี้บีเรียนสูงขึ้นแต่บีก็ตั้งใจเรียนเสมอไม่เคยนอกลู่นอกทาง แต่เพื่อนกลุ่มหนึ่งกับไม่คิดแบบนั้น เขาโพสต์ในเฟซบุ๊กส่วนตัวเขาประมาณว่า บีโรคจิต ชอบอวด ชอบโชว์ เรียนหนักไปจนโรคจิตเลยหรือไง ยิ่งเทอมที่ผ่านมาเพื่อนในกลุ่มเขาคนหนึ่งได้เกรดมากกว่าบี ก็โพสต์ประมาณว่า เราชนะ แต่เราไม่จำเป็นต้องประกาศให้โลกรู้ ตอนแรกบีก็คิดว่าอาจจะคงไม่ใช่บีมั้งเพราะไม่เคยมีเรื่องมีราวกับใครไปว่าอะไรใครอยู่แล้ว แต่เพื่อนในสาขาหลายคนก็บอกว่าใช่เขาว่าเธอ คือถ้าเป็นอย่างนั้นจริงบีก็ไม่รู้นะคะว่าพวกเขาต้องการอะไร และที่สงสัยคือเห้ยฉันมีความคิด ฉันมีความฝัน ฉันมีความทะเยอทะยานของฉัน ฉันต้องการ ฉันอยากได้ สิ่งที่ฉันทำรวมเรียกว่าโรคจิตเหรอคะ
บีเป็นคนที่ไม่ค่อยมีเรื่องมีราวกับใครนะคะ ยิ่งบีได้รับเลือกให้เป็นผู้นำคอยติดต่อประสานงานกับอาจารย์ด้วย บียิ่งไม่อยากจะทะเลาะกับใคร หรือทำให้ใครเกลียด แต่เพราะความทะเยอทะยานของบีเองที่ทำให้คนเกลียด บีควรทำยังไงดีคะ แก้ไขตัวเอง หรือ ควรปล่อยวางกับคนเหล่านี้ไหม แต่ด้วยความที่บีมีความเป็นครูอยู่ในตัวบีก็อยากจะสอนเขาค่ะ อยากชี้แนะเขา ให้พิจารณาใหม่ ทบทวนความคิดใหม่ หรือได้รับบทเรียนที่ดี ถ้าบีจะสอนเขาให้เปลี่ยนความคิดควรทำแบบไหนดีคะ
ปล. จริงๆ เป็นคนสบายๆกว่านี้นะ เรื่องภาษาการสื่อสารไม่ได้ทางการแบบนี้ แต่ดันบอกว่าตัวเองเรียนครูเลยต้องสื่อสารเป็นทางการนิดนึง เดี๋ยวจะมีคนว่าได้ 555555
เพื่อนเกลียดเรา เพราะเรามีความทะเยอทะยาน
บี เป็นนักศึกษาครู หลักสูตร 5 ปี ค่ะ บีมีความใฝ่ฝันอยากจะเป็นครูมาก อยากเป็นครูมาตั้งแต่เด็ก และที่เรียนมหาวิทยาลัยทุกวันนี้บีก็พยายามเก็บเกี่ยวความรู้และประสบการณ์เพื่อนำไปปรับใช้ในอาชีพครูในอนาคตค่ะ แต่สิ่งที่บีหวังมากกว่าการเป็นครู คือการได้มาเรียนแล้วได้เกรดเฉลี่ยสวยๆ หรือ ได้เกียรตินิยม ไม่รู้ว่าเพื่อนๆที่มาเรียนในมหาวิทยาลัยมีความหวังเช่นเดียวกับบีไหม แต่บีหวังค่ะและอยากได้มากด้วย บีรู้ค่ะว่าเกรดไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างของชีวิต และเกรดก็ไม่สามารถชี้วัดความสามารถของเราได้ทั้งหมด แต่ถ้าสู้เราทำมันให้ดีไปตั้งแต่ต้นเลยไม่ดีกว่าเหรอคะ บีคิดแบบนี้ค่ะ บีเลยทะเยอทะยานทำเกรดให้ออกมาดีที่สุดเท่าที่ตัวเราจะทำได้ ซึ่งเกรดในทุกๆเทอมของบีก็ออกมาดีค่ะ ไม่เคยต่ำกว่า 3.5
แต่มันก็ดันมีผลกระทบต่อสังคมรอบข้างค่ะ เนื่องจาก พอเกรดประกาศผลในทุกๆเทอม บีจะแคปไปโพสต์ลงเฟซบุ๊กเสมอ ซึ่งที่บีทำไม่ใช่ต้องการอวดใดๆทั้งสิ้น แต่เพื่อนในเฟซบุ๊กของบี ส่วนใหญ่ จะเป็นญาติๆ ที่ส่งบีเรียน และเป็นคุณครูโรงเรียนที่บีจบมาทั้งนั้น บีอยากให้ท่านเห็นค่ะว่า บีไม่ทำให้ผู้มีพระคุณที่ส่งบีเรียนต้องผิดหวัง เพราะทุกวันนี้บีเรียนสูงขึ้นแต่บีก็ตั้งใจเรียนเสมอไม่เคยนอกลู่นอกทาง แต่เพื่อนกลุ่มหนึ่งกับไม่คิดแบบนั้น เขาโพสต์ในเฟซบุ๊กส่วนตัวเขาประมาณว่า บีโรคจิต ชอบอวด ชอบโชว์ เรียนหนักไปจนโรคจิตเลยหรือไง ยิ่งเทอมที่ผ่านมาเพื่อนในกลุ่มเขาคนหนึ่งได้เกรดมากกว่าบี ก็โพสต์ประมาณว่า เราชนะ แต่เราไม่จำเป็นต้องประกาศให้โลกรู้ ตอนแรกบีก็คิดว่าอาจจะคงไม่ใช่บีมั้งเพราะไม่เคยมีเรื่องมีราวกับใครไปว่าอะไรใครอยู่แล้ว แต่เพื่อนในสาขาหลายคนก็บอกว่าใช่เขาว่าเธอ คือถ้าเป็นอย่างนั้นจริงบีก็ไม่รู้นะคะว่าพวกเขาต้องการอะไร และที่สงสัยคือเห้ยฉันมีความคิด ฉันมีความฝัน ฉันมีความทะเยอทะยานของฉัน ฉันต้องการ ฉันอยากได้ สิ่งที่ฉันทำรวมเรียกว่าโรคจิตเหรอคะ
บีเป็นคนที่ไม่ค่อยมีเรื่องมีราวกับใครนะคะ ยิ่งบีได้รับเลือกให้เป็นผู้นำคอยติดต่อประสานงานกับอาจารย์ด้วย บียิ่งไม่อยากจะทะเลาะกับใคร หรือทำให้ใครเกลียด แต่เพราะความทะเยอทะยานของบีเองที่ทำให้คนเกลียด บีควรทำยังไงดีคะ แก้ไขตัวเอง หรือ ควรปล่อยวางกับคนเหล่านี้ไหม แต่ด้วยความที่บีมีความเป็นครูอยู่ในตัวบีก็อยากจะสอนเขาค่ะ อยากชี้แนะเขา ให้พิจารณาใหม่ ทบทวนความคิดใหม่ หรือได้รับบทเรียนที่ดี ถ้าบีจะสอนเขาให้เปลี่ยนความคิดควรทำแบบไหนดีคะ
ปล. จริงๆ เป็นคนสบายๆกว่านี้นะ เรื่องภาษาการสื่อสารไม่ได้ทางการแบบนี้ แต่ดันบอกว่าตัวเองเรียนครูเลยต้องสื่อสารเป็นทางการนิดนึง เดี๋ยวจะมีคนว่าได้ 555555