ช-ช นะคับ คือเรื่องความช้ำนี้มันคาราคาซังมานานมากแล้วคับ ในความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนผ่านมาเกือบปี จนสุดท้ายเราเลยรวมความกล้าแล้วเปิดเผยความในใจกับเค้าไป แต่สุดท้ายคำตอบที่ได้มาคือเรามโนไปเองทั้งหมด เค้าปฏิเสธทุกอย่างที่เราเปิดเผยความรู้สึกกับเค้าไป ทั้งเรื่องทุกเรื่องที่เคยทำให้เรารู้สึกด้วย จากความรู้สึกที่เป็นพี่น้องกันอยู่ดีๆ(ถึงแม้เราจะไม่ได้คิดแค่นั้น) จนสุดท้ายเราก็มองหน้ากันไม่ติด ไม่มีอะไรจะต้องพูดกันอีก เราก็ทำใจมาตลอดเพราะเราต้องทำงานอยู่ที่เดียวกันตลอด เจอหน้ากันแทบทุกวัน ต่างคนต่างลำบากใจไม่อยากสบตา ไม่อยากทำอะไรร่วมกัน ตอนนี้คือทนอึดอัดมานานมากไม่รู้ต้องทำไง แต่ตอนที่เกิดเรื่องขึ้น พี่เค้าก็พูดอยู่นะว่าให้เป็นพี่น้องกันเหมือนเดิม คิดซะว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ความรู้สึกเรามันไปไกลมากแล้ว ไกลจนไม่คิดจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีก ส่วนตัวพี่เค้าเองก็ดูเหมือนพร้อมนะ ที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม แรกๆเค้าก็เหมือนจะเข้ามาคุยกับเรา แต่เราทำใจไม่ได้จริงๆ กลายเป็นว่าเจอหน้ากันทีไรบรรยากาศนี่มาคุไปเลย. บางทีเอาซะพาเพื่อนคนอื่นที่รู้เรื่องเรากับเค้านี่เครียดไปเลย ใครมีวิธีรับมือกับสถานการแบบนี้บ้างครับ หรือใครมีโมเม้นคล้ายๆกันแบบนี้บ้างมาแชร์ให้ฟังหน่อยเผื่อจะได้มีหนทางครับ
บอกชอบเค้าไปแล้วถูกปฏิเสธ แต่ต้องเจอกันทุกวัน ต้องทำตัวยังไงดีคับ ช-ช นะครับ