คนที่แอบชอบไม่คุยด้วย ทําไม!?

บางทีมันก็ไม่ยุติธรรม คนที่ทิ้งเราไป กลับมีความสุขกับอีกคน โดยทิ้งอีกคนไว้ให้อยู่กับความเจ็บ ไม่มีความสุข แต่คนที่ทิ้งไปกลับมีความสุขมากขึ้นๆ โดยที่ไม่คิดหันมามองเลย แล้วคนที่เจ็บก็ต้องแบกรับความร

ตามนั้นเลยเลิกกันมา7วัน ผมไม่ทักไปเลยผมเป็นคนบอกเลิกสักพักเค้าทักมา แล้วก็คุยๆกัน ผมตามง้อไปเรื่อยๆเค้าไม่เอาด้วย แล้วผมค้างคาถามจริงๆมีคนใหม่แล้วใช่มั้ย ตอนแรกๆก็บอกไม่มี พอผมถามไปๆเรื่อยๆหลายๆวัน เค

ตอนแรกก้คุยกันปกติ คุยกันเหมือนแฟนจนเรียกกันว่าแฟนทั้งๆที่ไม่มีใครขอคบ พอผ่านมาสักเดือน พี่เขาก้ขอเป้นแฟนจริงๆก้คุยกันทุกวัน จนถึงประมานเดือนที่แล้วพี่เขาก้ไม่ค่อยคุยกับเรา เริ่มห่าง จนสุดท้ายพี่เขาก้

ขออนุญาตลบค่ะ

ใช้แกสหัวเราะมาพักใหญ่นึง ติดแล้ว อยากเลิก เลิกไม่ได้สักที อยากมีตัวช่วย หรือมียาอะไรช่วยได้บ้าง พยายามหลายครั้งแล้ว ยังทำไม่ได้

แรกๆผมยังไม่เปิดใจอะไรมากมาย ด้วยความที่ผมเป็นคนชัดเจนมั้ง แล้วตัวเขาก็อยากรู้อะไรในตัวผมด้วยแหละ เขาบอกว่ายังไม่รู้จักอะไรในตัวผมมาก เขาชอบฟังว่าผมคิดถึงเขา เขาอยากรู้อะไรเกี่ยวกับชีวิตผม ผมก็เล่าให้

ตามหัวข้อเลยครับ ทุกคนเคยคิดมั้ยว่าเราเกิดมาเพื่ออะไร (เป้าหมายชีวิต )​เเละอยู่ไปทําไม?