ตอนผมเป็นวัยรุ่น ผมมีสิวเยอะ ทุกครั้งที่ผมเดินเข้ามาใกล้พวกผู้หญิง(ผมไม่ได้คิดจะจีบ หรือสนใจอะไรพวกเธอ) พวกเธอก็ทำเป็นรังเกียจ แล้วก็เดินถอยหลังหนี
แล้วบางทีผมหิวแค่เดินมาเปิดน้ำกินแค่นี้(พอดีเดินมาพร้อมกัน) เธอเดินหนีไปซะไกลเลย(กลัวว่าผมจะจีบ) ต้องเดินหนีไปยืนอยู่ห่างๆซะไกลขนาดนี้เลย
เหรอ? ประมาณว่ารอผมดื่มน้ำเสร็จแล้วเธอค่อยเดินมากินน้ำต่อ
และอีกเรื่อง คือเรื่องสมุดการบ้านเลข ที่มีคนในห้องอาสาเดินแจกตามโต๊ะนักเรียน แล้วคนแจกก็แกล้งทำเอาสมุดการบ้านเลขของผม
แกล้งไปวางบนโต๊ะเรียนตรงหน้า นร.หญิง คนนึง พอ นร. หญิงคนนั้นเห็นสมุดเลขผมเท่านั้นแหละ เธอก็ร้องยี๋แล้วปาสมุดเลขผมไปเลย เธอบอกว่ากลัวสิวติด
แต่กับหนุ่มหน้าใสสวย หนุ่มหน้าหล่อหน้าสวย พวกผู้หญิงกลับกรี๊ดดดดดด
ตัวผมไม่เคยไปทำอะไรให้ใครเดือดร้อน ไม่เคยไปทำร้ายใคร เราก็ทำแต่ความดีมาโดยตลอด ทำไมไม่มีผู้หญิงคนไหนมองผู้ชายมีสิวเป็นคนดีเลย
ทำไมไม่มีผู้หญิงคนไหนมองผู้ชายมีสิวเป็นคนดี
แล้วบางทีผมหิวแค่เดินมาเปิดน้ำกินแค่นี้(พอดีเดินมาพร้อมกัน) เธอเดินหนีไปซะไกลเลย(กลัวว่าผมจะจีบ) ต้องเดินหนีไปยืนอยู่ห่างๆซะไกลขนาดนี้เลย
เหรอ? ประมาณว่ารอผมดื่มน้ำเสร็จแล้วเธอค่อยเดินมากินน้ำต่อ
และอีกเรื่อง คือเรื่องสมุดการบ้านเลข ที่มีคนในห้องอาสาเดินแจกตามโต๊ะนักเรียน แล้วคนแจกก็แกล้งทำเอาสมุดการบ้านเลขของผม
แกล้งไปวางบนโต๊ะเรียนตรงหน้า นร.หญิง คนนึง พอ นร. หญิงคนนั้นเห็นสมุดเลขผมเท่านั้นแหละ เธอก็ร้องยี๋แล้วปาสมุดเลขผมไปเลย เธอบอกว่ากลัวสิวติด
แต่กับหนุ่มหน้าใสสวย หนุ่มหน้าหล่อหน้าสวย พวกผู้หญิงกลับกรี๊ดดดดดด
ตัวผมไม่เคยไปทำอะไรให้ใครเดือดร้อน ไม่เคยไปทำร้ายใคร เราก็ทำแต่ความดีมาโดยตลอด ทำไมไม่มีผู้หญิงคนไหนมองผู้ชายมีสิวเป็นคนดีเลย