เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดครับ พึ่งจบใหม่ และผมได้สมัครงานไว้2ที่ครับ
ที่แรกที่ผมสมัครไปเป็นบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพในกรุงเทพครับ เค้าเปิดรับตำแหน่งที่ผมอยากทำพอดี ผมเลยสมัครไป สัมภาษณ์ผ่านเรียบร้อย สามารถเริ่มงานได้เลยต้นเดือนหน้าครับ เงินเดือนก็สูงกว่าเงินเดือนป.ตรีนิดหน่อย
ส่วนที่ที่2นี่เป็นวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งแถวบ้านครับ เปิดสอนปวช.ปวส. ผมได้สมัครตำแหน่งอาจารย์ไว้ครับ สอนในวิชาที่ผมเรียนมา ซึ่งในการสมัครที่นี่เนี่ย เหมือนญาติผมไปคุยกับผู้ใหญ่ของที่วิ'ลัยไว้ให้อะครับ ผมเองก็เคยมีความคิดว่าอยากเป็นอาจารย์เหมือนกัน ก็เลยไปสมัคร แล้วคราวนี้เค้าก็เรียกผมสอบวันศุกร์นี้ครับ ซึ่งในการสอบก็จะมี สอบข้อเขียน สอบสอน แล้วก็สอบสัมภาษณ์
และปัญหาก็คือ ครอบครัวของผมมีท่าทีอยากให้ผมเป็นอาจารย์อยู่แถวบ้านมากกว่า เพราะว่าประหยัดค่าใช้จ่ายมากกว่า และเป็นอาชีพที่ดูมั่นคงกว่าด้วย ซึ่งอันนี้ผมก็เห็นด้วย แต่ว่าใจของผมเอง ผมอยากลองไปทำงานที่กรุงเทพมากกว่า ไม่ใช่เพราะว่ามันเป็นอาชีพที่ผมเห็นว่าน่าจะถูกจริตกับผมมากกว่า อีกอย่างนึงคือผมพึ่งจบใหม่ ผมอยากหาประสบการณ์การทำงานให้ได้จนกว่าผมจะคิดว่ามันมากพอที่จะสามารถนำไปต่อยอดอย่างอื่นได้ เช่นสอนหนังสือหรือเรียนต่อหรืออะไรก็ว่าไป และสุดท้ายคือถ้าผมผ่านการสอบในตำแหน่งอาจารย์ขึ้นมา ผมก็ไม่สบายใจเหมือนกันว่าผมได้เพราะความสามารถหรือเพราะเส้นสาย เพราะผมไม่อยากถูกตราหน้าว่าเป็นเด็กเส้น
ผมเลยอยากขอความเห็นว่า ผมควรจะตัดสินใจยังไงดีระหว่าง
1. ตอบรับทางวิทยาลัยในการสอบเป็นอาจารย์ (ซึ่งเหลือเวลาเตรียมตัวแค่2วัน ยังไม่รู้ว่าจะได้หรือไม่ได้)
หรือ
2. ปฏิเสธทางวิทยาลัยไป แล้วลองมาทำงานหาประสปการณ์ก่อน (ซึ่งระหว่างทำงานอาจต้องทนในเรื่องเงินเดือนกับค่าครองชีพที่แปรผกผันกัน)
ปล. พ่อพึ่งให้รถยนต์มาใช้เพราะคิดว่าเราจะได้เอาไว้ทำงานแถวบ้านด้วยอะครับ เหมือนเป็นการกดดันกรายๆว่าต้องทำงานแถวบ้านนะ!
ปปล. ถ้าถามว่าทำไมไม่เอาเข้ามาใช้ในกรุงเทพ คำตอบคือ 1)รถติด 2)ยังขับไม่คล่อง 3)ไม่มีที่จอด 4)ไม่ชินทาง
ครับ เรื่องราวมันก็เป็นซะอย่างนี้แหละครับ
ปปปล.แท็กผิดห้องขออภัยครับ
เด็กจบใหม่กำลังจะเลือกที่ทำงานครับ รบกวนขอความเห็นด้วยครับ
ที่แรกที่ผมสมัครไปเป็นบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพในกรุงเทพครับ เค้าเปิดรับตำแหน่งที่ผมอยากทำพอดี ผมเลยสมัครไป สัมภาษณ์ผ่านเรียบร้อย สามารถเริ่มงานได้เลยต้นเดือนหน้าครับ เงินเดือนก็สูงกว่าเงินเดือนป.ตรีนิดหน่อย
ส่วนที่ที่2นี่เป็นวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งแถวบ้านครับ เปิดสอนปวช.ปวส. ผมได้สมัครตำแหน่งอาจารย์ไว้ครับ สอนในวิชาที่ผมเรียนมา ซึ่งในการสมัครที่นี่เนี่ย เหมือนญาติผมไปคุยกับผู้ใหญ่ของที่วิ'ลัยไว้ให้อะครับ ผมเองก็เคยมีความคิดว่าอยากเป็นอาจารย์เหมือนกัน ก็เลยไปสมัคร แล้วคราวนี้เค้าก็เรียกผมสอบวันศุกร์นี้ครับ ซึ่งในการสอบก็จะมี สอบข้อเขียน สอบสอน แล้วก็สอบสัมภาษณ์
และปัญหาก็คือ ครอบครัวของผมมีท่าทีอยากให้ผมเป็นอาจารย์อยู่แถวบ้านมากกว่า เพราะว่าประหยัดค่าใช้จ่ายมากกว่า และเป็นอาชีพที่ดูมั่นคงกว่าด้วย ซึ่งอันนี้ผมก็เห็นด้วย แต่ว่าใจของผมเอง ผมอยากลองไปทำงานที่กรุงเทพมากกว่า ไม่ใช่เพราะว่ามันเป็นอาชีพที่ผมเห็นว่าน่าจะถูกจริตกับผมมากกว่า อีกอย่างนึงคือผมพึ่งจบใหม่ ผมอยากหาประสบการณ์การทำงานให้ได้จนกว่าผมจะคิดว่ามันมากพอที่จะสามารถนำไปต่อยอดอย่างอื่นได้ เช่นสอนหนังสือหรือเรียนต่อหรืออะไรก็ว่าไป และสุดท้ายคือถ้าผมผ่านการสอบในตำแหน่งอาจารย์ขึ้นมา ผมก็ไม่สบายใจเหมือนกันว่าผมได้เพราะความสามารถหรือเพราะเส้นสาย เพราะผมไม่อยากถูกตราหน้าว่าเป็นเด็กเส้น
ผมเลยอยากขอความเห็นว่า ผมควรจะตัดสินใจยังไงดีระหว่าง
1. ตอบรับทางวิทยาลัยในการสอบเป็นอาจารย์ (ซึ่งเหลือเวลาเตรียมตัวแค่2วัน ยังไม่รู้ว่าจะได้หรือไม่ได้)
หรือ
2. ปฏิเสธทางวิทยาลัยไป แล้วลองมาทำงานหาประสปการณ์ก่อน (ซึ่งระหว่างทำงานอาจต้องทนในเรื่องเงินเดือนกับค่าครองชีพที่แปรผกผันกัน)
ปล. พ่อพึ่งให้รถยนต์มาใช้เพราะคิดว่าเราจะได้เอาไว้ทำงานแถวบ้านด้วยอะครับ เหมือนเป็นการกดดันกรายๆว่าต้องทำงานแถวบ้านนะ!
ปปล. ถ้าถามว่าทำไมไม่เอาเข้ามาใช้ในกรุงเทพ คำตอบคือ 1)รถติด 2)ยังขับไม่คล่อง 3)ไม่มีที่จอด 4)ไม่ชินทาง
ครับ เรื่องราวมันก็เป็นซะอย่างนี้แหละครับ
ปปปล.แท็กผิดห้องขออภัยครับ