เนื้อเรื่อง
วังรกร้างเก่าแก่กักขังดวงวิญญาณหนึ่งไว้ให้ทุกข์ทน
นานมาแล้ว..ชายหนุ่มสูงศักดิ์ผู้หนึ่งถูกคนรักทรยศอย่างแสนสาหัส
ยามดึกดื่น รถม้าปริศนาสีขาวจะแล่นผ่านซุ้มพิกุลพร้อมเสียงเพลงแสนหวาน
บุรุษหนุ่มรูปงามจะปรากฏกายใต้แสงจันทร์คล้ายคอยใคร
วังแห่งนั้นมีนามเรียกขานว่า วังสินธพบริภักดิ์
อมรา..ก้าวเท้าเข้าสู่ที่นี่เพื่อขอเช่าบ้านหลังเล็กท้ายวังชั่วคราว
เสียงรถม้า กลิ่นพิกุลและเพลงรักอ้อยอิ่ง แผดเผาหัวใจของอมราให้รุ่มร้อน
มีใครคนหนึ่งเคียดแค้น มีใครบางคนเฝ้าคอย มีใครอีกคนจ้องมองเธอทุกฝีก้าว
อาจจะเป็นหม่อมปราง ผู้มีใจปรานี หม่อมวิมล ผู้ขังตนเองในห้องสวดมนต์
หม่อมแก้ว ผู้วิกลจริต หรือ หม่อมแตน ผู้ซ่อนแววตาริษยา
และในบางครา..ความปรารถนาดีของ คุณชายภานุวัฒน์ ก็ทำให้เธอกังวล
ที่นี่เหมือนมีบางอย่างผูกพันอมราไว้และก็คล้ายมีบางอย่างส่งกลิ่นความอาฆาตแค้น
อันตรายลี้ลับอยู่รอบข้าง..เงามืดแห่งอดีตกาลตามรังควาน
เรื่องราวแต่หนหลังรอวันสะสาง..อมราไว้ใจใครไม่ได้แม้แต่ตัวเธอเอง
ความรู้สึกหลังอ่าน
งามเอย..ทรามเชยเจ้าเนตรทราย
เนื้อนวล..ดั่งดวงมณีเฉิดฉาย
อัปสรสวรรค์...พริ้มพรายพักตร์ผ่องจันทรา
นิยายเรื่องนี้หลังจากอ่านจบแล้ว อยากนิยามว่าเป็นนิยายรักดราม่า มากกว่าเป็นนิยายสยองขวัญค่ะ มีบางฟิวที่ทำให้นึกถึงเรื่องแค้นเสน่หาของวราภา ถึงจะมีวิญญาณ แต่ไม่ได้ออกแนวสยองชวนขนหัวลุก แต่เป็นเรื่องราวความรักอันรันทด การเฝ้ารอด้วยรัก ความผิดพลาดที่ไม่อาจแก้ไข ความเข้าใจผิด รวมไปถึงความอิจฉาริษยา แม้นิยายแนวสยองขวัญมักจะเขียนโดยใช้หลักใหญ่ๆ คือ แนวกงกรรมกงเกวียนการกลับชาติมาพบเจอระหว่างคู่กรณี หรือการเฝ้ารอกลับมาแก้แค้น แต่เรื่องนี้มีบางจุดที่แตกต่างและนักเขียนก็วางพล๊อตเรื่องได้ดี พอถึงช่วงเฉลยปมทั้งหมดแล้ว สงสารท่านหญิงมากเลย เรื่องนี้น่าจะมาทำเป็นละครจริงๆ อีกอย่างเรื่องของยุคสมัยก็เป็นเสน่ห์ในนิยายเรื่องนี้ค่ะ
จขกท.ได้ติดตามละครเรื่อง บาปบรรพกาล ที่ช่อง 8 สนุกดี เห็นว่าช่อง 8 ทำครบเซ็ตในชุด ปัญจอาถรรณ์ เล่นมาถามนิยายเรื่อง วังอสุรา ครับ ว่าเห็นหน้าปกแล้วนึกถึงใครที่อยากมาเล่นละครเรื่อง วังอสุรา ครับ ? (ไม่รู้ว่าหน้าปกคือท่านชายภานุวัฒน์หรือเปล่าครับ)
ผู้พันเบิร์ด วันชนะ
พีท ทองเจือ
เห็นหน้าปกนิยายเรื่อง "วังอสุรา" แล้วอยากให้ใครเล่นบทนำเรื่องนี้ครับ ?
เนื้อเรื่อง
วังรกร้างเก่าแก่กักขังดวงวิญญาณหนึ่งไว้ให้ทุกข์ทน
นานมาแล้ว..ชายหนุ่มสูงศักดิ์ผู้หนึ่งถูกคนรักทรยศอย่างแสนสาหัส
ยามดึกดื่น รถม้าปริศนาสีขาวจะแล่นผ่านซุ้มพิกุลพร้อมเสียงเพลงแสนหวาน
บุรุษหนุ่มรูปงามจะปรากฏกายใต้แสงจันทร์คล้ายคอยใคร
วังแห่งนั้นมีนามเรียกขานว่า วังสินธพบริภักดิ์
อมรา..ก้าวเท้าเข้าสู่ที่นี่เพื่อขอเช่าบ้านหลังเล็กท้ายวังชั่วคราว
เสียงรถม้า กลิ่นพิกุลและเพลงรักอ้อยอิ่ง แผดเผาหัวใจของอมราให้รุ่มร้อน
มีใครคนหนึ่งเคียดแค้น มีใครบางคนเฝ้าคอย มีใครอีกคนจ้องมองเธอทุกฝีก้าว
อาจจะเป็นหม่อมปราง ผู้มีใจปรานี หม่อมวิมล ผู้ขังตนเองในห้องสวดมนต์
หม่อมแก้ว ผู้วิกลจริต หรือ หม่อมแตน ผู้ซ่อนแววตาริษยา
และในบางครา..ความปรารถนาดีของ คุณชายภานุวัฒน์ ก็ทำให้เธอกังวล
ที่นี่เหมือนมีบางอย่างผูกพันอมราไว้และก็คล้ายมีบางอย่างส่งกลิ่นความอาฆาตแค้น
อันตรายลี้ลับอยู่รอบข้าง..เงามืดแห่งอดีตกาลตามรังควาน
เรื่องราวแต่หนหลังรอวันสะสาง..อมราไว้ใจใครไม่ได้แม้แต่ตัวเธอเอง
ความรู้สึกหลังอ่าน
งามเอย..ทรามเชยเจ้าเนตรทราย
เนื้อนวล..ดั่งดวงมณีเฉิดฉาย
อัปสรสวรรค์...พริ้มพรายพักตร์ผ่องจันทรา
นิยายเรื่องนี้หลังจากอ่านจบแล้ว อยากนิยามว่าเป็นนิยายรักดราม่า มากกว่าเป็นนิยายสยองขวัญค่ะ มีบางฟิวที่ทำให้นึกถึงเรื่องแค้นเสน่หาของวราภา ถึงจะมีวิญญาณ แต่ไม่ได้ออกแนวสยองชวนขนหัวลุก แต่เป็นเรื่องราวความรักอันรันทด การเฝ้ารอด้วยรัก ความผิดพลาดที่ไม่อาจแก้ไข ความเข้าใจผิด รวมไปถึงความอิจฉาริษยา แม้นิยายแนวสยองขวัญมักจะเขียนโดยใช้หลักใหญ่ๆ คือ แนวกงกรรมกงเกวียนการกลับชาติมาพบเจอระหว่างคู่กรณี หรือการเฝ้ารอกลับมาแก้แค้น แต่เรื่องนี้มีบางจุดที่แตกต่างและนักเขียนก็วางพล๊อตเรื่องได้ดี พอถึงช่วงเฉลยปมทั้งหมดแล้ว สงสารท่านหญิงมากเลย เรื่องนี้น่าจะมาทำเป็นละครจริงๆ อีกอย่างเรื่องของยุคสมัยก็เป็นเสน่ห์ในนิยายเรื่องนี้ค่ะ
จขกท.ได้ติดตามละครเรื่อง บาปบรรพกาล ที่ช่อง 8 สนุกดี เห็นว่าช่อง 8 ทำครบเซ็ตในชุด ปัญจอาถรรณ์ เล่นมาถามนิยายเรื่อง วังอสุรา ครับ ว่าเห็นหน้าปกแล้วนึกถึงใครที่อยากมาเล่นละครเรื่อง วังอสุรา ครับ ? (ไม่รู้ว่าหน้าปกคือท่านชายภานุวัฒน์หรือเปล่าครับ)
ผู้พันเบิร์ด วันชนะ
พีท ทองเจือ