สวัสดีค่ะ จขกท อาจจะพิมพ์อ่านยากต้องขอโทษด้วยนะคะ ขอเกลิ่นมานิดนึงก่อนนะคะ แฟนของ จขกท เข้ามาจีบ พอคุยไปคุยมา
ฉันรู้สึกว่าเขาพิเศษกว่าคนไหนๆที่เคยเจอ เรามีอะไรเหมือนๆกัน lifestyle คล้ายๆกัน
ชอบกินอะไรเหมือนกันมาก และอีกหลายๆเรื่องที่ฉันรู้สึกว่าไม่เคยเจออะไรที่พิเศษขนาดนี้มาก่อน
เราคุยกันมาจนเขาขอเป็นแฟน จนนึกถึงภาพที่เราเลิกกันไม่ออกเลยค่ะ มันพิเศษมากจริงๆ
แต่แล้วเรื่องราวของเราก็ดำเนินมาเรื่อยๆ มันดันมีเรื่องแฟนเก่าของฉันเข้ามาอยู่พักๆ คือแฟนเก่า
ของฉันเค้าก็ทักมา จะเข้ามายืมของบ้าง จะเข้ามาหาบ้าง แต่เราก็หลีกเลี่ยงที่จะไม่เจอตลอด
แฟนเราบอกว่าให้เลิกติดต่อไปเลย แต่มันดันมีเงินก้อนจำนวนหนึ่งที่แฟนเก่าฉันติดไว้ จึงให้ทยอยให้
โดยไม่จบไม่สิ้นสักที จึงทำให้มีการคุยกันอยู่บ้างทุกๆต้นเดือนที่ต้องโอนเงินมา
บวกกับว่าหลังๆมาฉันงี่เง่า ไม่เข้าใจเขา เอาแต่ใจ แฟนดิฉันต้องทำงานและส่งตัวเองเรียนไปด้วย
รวมกับรับผิดชอบคนทั้งบ้าน เหมือนกับว่าเขาเป็นเสาหลัก จึงทำให้เขาไม่ค่อยมีเวลาให้
ฉันก็งี่เง่า ลืมตัวบ้างบางที ไม่เข้าใจเขาบ้าง ตอนนั้นฉันรู้ว่าลำพังสิ่งที่เขาเจอ เรื่องที่เขา
ต้องรับผิดชอบมันก็สาหัสพอสมควรแล้ว ฉันดีใจมากๆที่เจอเขา เขารับผิดชอบทุกอย่างได้
ฉันจึงคิดเสมอว่า ฉันสามารถฝากชีวิตไว้กับเขาได้ ฉันจึงหลงรักเขาเต็มประตู
แต่ด้วยความรักที่ฉันมี มันมากขึ้นเรื่อยๆ ฉันอยากเจอเขา ฉันอยากคุย อยากให้เขามาหา
เราก็เริ่มทะเลาะกะนบ่อยขึ้นบ้าง เขาบอกฉันเสมอว่า ไม่อยากทะเลาะเลย เวลาทะเลาะกัน
เขารู้สึกแย่และเครียดมากๆ ทั้งๆที่เขาก็มีเรื่องเครียดอยู่แล้ว
ฉันรู้สึกว่าตัวเองเอาแต่ใจมากๆ ในวันที่มองย้อนไป แต่ตอนนั้นฉันประมาทไปจริงๆ
ฉันคิดว่าฉันอยากชนะ อยากงอลเดี๋ยวเขาก็มาง้อ เขาไม่กล้าเลิกกับฉันหรอก
นั่นคือสิ่งที่ฉันคิดตลอดมา ฉันจึงทำตัวงี่เง่ามาโดยตลอดจนไม่คิดว่าวันนึง
เขาก็สามารถหมดความอดทนลงได้
จนมาวันนึง ฉันโดนบอกเลิกค่ะ พึ่งเลิกกันได้ประมานหนึ่งอาทิตย์
เขาบอกว่าความรู้สึกเขาพังหมดแล้วจริงๆ ไม่มีเรื่อง ผญ เข้ามาแน่นอนค่ะ
ไม่ว่าจะยังไง เขาเกบียดเรื่องพวกนี้มากๆ เขาบอกว่าถ้าเขากลับมาเขาไม่สามารถ
เป็นเหมือนเดิมได้แล้ว ฉันจะโอเครหรอที่เขาอยู่กับฉัน แต่นั่งเป็นผีตายซาก
โอเครหรอ ที่เขาจะไม่โทรหาฉัน โอเครหรอที่จะไม่ทักมา ที่จะไม่เทคแคร์เหมือนเดิม
เขาบอกว่า ยิ่งเขาทำแบบนั้นมันจะทำให้ฉันเกลียดเขา มันจะยิ่งเป็นการทำร้ายฉัน
เขาไม่อยากทำร้ายฉันแล้ว เขาก็เสียใจที่ให้เวลากับฉันไม่ได้เลย เพราะเขามีสิ่งที่เขา
ต้องรับผิดชอบอยู่อย่างมาก ถ้าให้เลือกเขาต้องเลือกที่จะดูแลที่บ้านก่อน
เขาบอกว่าเสียดายมากๆที่เสียฉันไป แต่หมดแล้วความรู้สึกมันพังหมดแล้ว
บวกกับความที่เขาเป็นแบบบนี้ด้วย มันยากที่เราจะรักกันต่อไป
ฉันเป็นคนแรกที่เขาพาเข้าบ้าน และพามาเจอเพื่อนๆ แฟนเก่าเขา เขาไม่เคยพามาเจอใครเลย
ด้วยเหตุผลที่ว่า เขาคิดว่ายังไงก็ต้องเลิกกันอยู่ดี แต่เขาบอกฉันว่าพอมาเจอฉัน มันรู้สึกพิเศษมากๆ
เขาพาฉันมาที่บ้าน พามาเจอเพื่อนๆ ให้ฉันดูเงินในบัญชีเขาทั้งหมดที่มี เพื่อให้ฉันเชื่อว่าฉันสามารถ
ฝากชีวิตไว้ที่เขาได้นะ เขาบอกเขาไม่อยากหาใครแล้วจริงๆ พอมาเจอฉันที่เข้าใจทุกอย่างในชีวิตของเขา
ที่เขาสามารถเล่าทุกอย่างให้ฉันฟังได้ เขารู้สึกว่ามันพิเศษมากๆ
พอฉันฟังแบบนี้แล้ว ฉันรู้สึกว่าเหมือนเป็นฉันคนนึงที่รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับชีวิตเขา ที่สามารถแบ่งเบาความทุกข์ได้บ้าง
รู้ว่าสำหรับเขาฉันพิเศษมากๆ และสำหรับฉันเขาก็พิเศษมากๆเช่นกัน ฉันพลาดเอง ประมาทไปเองทุกๆเรื่อง ไม่ว่าจะเป็น
เรื่องแฟนเก่าที่เข้ามาคุย และความงี่เง่าไม่เข้าใจเขา แต่ตอนนี้พอเขาบอกเลิกฉัน ฉันกลับมาคิดทบทวนตัวเอง ฉันประมาท
ไปมากๆจริงๆ ฉันโทรบอกแฟนเก่าว่าไม่ต้องมายุ่งกับฉันแล้วให้แฟนฉันฟังด้วย บอกแฟนเก่าว่าไม่ต้องติดต่อฉันแล้วเพราะ
ว่าฉันทำให้แฟนของฉันเสียใจมามากพอแล้ว ไม่ว่าวันนี้เขาจะอยู่หรือจะไป ฉันถือว่าฉันได้บอกในสิ่งที่ฉันควรจะทำมาตั้งนานแล้ว
ฉันโทรคุยต่อหน้าแฟนของฉันว่าฉันเคลียหมดทุกอย่างแล้วนะ ฉันประมาทไปจริงๆ สิ่งพวกนี้ฉันควรจะทำในวันที่เราครบกันด้วยซ้ำ
แต่ฉันทำไมไม่ทำ เพราะคิดว่าฉันจะทำอะไรกับเขาก็ได้ แต่พอวันนี้เขาเลือกจะไปแล้วจริงๆ มันเหมือนโลกทั้งโลกของฉันแตกต่อหน้า
คนที่ฉันคิดว่าพิเศษที่สุดในชีวิตของกันและกัน เขากำลังจะหายไป เขากำลังจะจากฉันไป ฉันรู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำมากๆ
เพื่อนของเขาไม่อยากให้เราเลิกกัน ไปบอกเขาว่าฉันเป็นคนแรกที่เขาพามาเจอเพื่อนๆ แล้วเข้ากันได้ดีมากๆ ไม่อยากให้สองคนเลิกกันเลยหวะ
แต่เขาก็ยืนยันคำเดิมว่า พอแล้ว เขาเข็ดแล้ว มันพังหมดแล้ว เขาบอกฉันว่ายังอยากพาฉันไปทะเลอยู่ เรายังไปเที่ยวไหนกันได้อยู่ แต่ในฐานะเพื่อน
เขาบอกว่า เขาอยากเห็นฉันมีความสุขนะ เขาเสียดายเรื่องของเราจริงๆ
ปล. หลังจากเลิกกันฉันง้อเขาอยู่สองวันว่ากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม ฉันรู้แล้วว่าเธอมีค่าแค่ไหน เขาบอกว่าอย่าพูดแบบบนี้อีก ยังไงก็ไม่กลับไปแล้ว พอหลังจากวันที่เขาพูดว่าอย่าพูดแบบนี้อีก ฉันก้ไม่กล้าพูดขอให้เขากลับมาอีกเลย ฉันทำวีดีโอขอโทษแล้วก็เล่าถึงเรื่องที่ผ่านมาตั้งแต่วันแรกที่
เราเจอกัน ผ่านอะไรด้วยกันมา ฉันขอโทษสุดหัวใจ ที่คอยทำร้ายความรู้สึกเขามาโดยตลอด แต่ไม่ได้เขียนว่าให้กลับมาแล้ว ฉันอยากให้รู้ว่ารู้สึกผิดจริงๆ
ฉันอยากถามเพื่อนๆว่าฉันควรจะทำอย่างไรต่อไปดี ฉันไม่อยากเสียเขาไปเลย เขาพิเศษที่สุดในชีวิตของฉันที่ฉันสัมผัส ฉันรู้แล้วว่าฉันควรทำตัวยังไง
ควรจะเข้าใจเขาให้มากเท่าไหร่ เรื่องแฟนเก่าฉันก็เคลียหมดแล้วไม่มีการติดต่อใดๆทั้งสิ้น เคลียจบปัญหาแล้ว เหลือแต่เรื่องงี่เง่า ฉันพอมีทางไหม
มีทางให้เขากลับมาบ้างไหม เขาใจแข็งมากๆ หรือฉันควรจะรอแบบนี้ รอไปให้เขาเห็นว่าฉันรักเขามากสุดหัวใจของฉันจริงๆ หรือควรจะปล่อยให้เขาคิด
ทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมาก่อน ใครเคยบอกเลิกแฟนแล้วสุดท้ายอยากกลับไปบ้างไหมถ้าเห็นในความรักที่เขามีให้เรา หรือใครเคยเจอแบบฉันแล้วสู้
ไม่ท้อที่จะรอ รบกวนเพื่อนที่เคยมีประสพการณ์ช่วยหน่อยนะคะ ฉันตันแล้วจริงๆ อยากให้เขากลับมามาก ฉันรักเขามาก
ปล.2 ขอบคุณที่อ่านมาถึงตอนจบนะคะ ขอโทษหากทำให้เข้าใจยากค่ะ ฉันควรรอ หรือปล่อยเขาไปจริงๆคะ
กับคนที่รู้สึกพิเศษที่สุดในชีวิต เราควรรอหรือควรปล่อยเค้าไปจริงๆ
ฉันรู้สึกว่าเขาพิเศษกว่าคนไหนๆที่เคยเจอ เรามีอะไรเหมือนๆกัน lifestyle คล้ายๆกัน
ชอบกินอะไรเหมือนกันมาก และอีกหลายๆเรื่องที่ฉันรู้สึกว่าไม่เคยเจออะไรที่พิเศษขนาดนี้มาก่อน
เราคุยกันมาจนเขาขอเป็นแฟน จนนึกถึงภาพที่เราเลิกกันไม่ออกเลยค่ะ มันพิเศษมากจริงๆ
แต่แล้วเรื่องราวของเราก็ดำเนินมาเรื่อยๆ มันดันมีเรื่องแฟนเก่าของฉันเข้ามาอยู่พักๆ คือแฟนเก่า
ของฉันเค้าก็ทักมา จะเข้ามายืมของบ้าง จะเข้ามาหาบ้าง แต่เราก็หลีกเลี่ยงที่จะไม่เจอตลอด
แฟนเราบอกว่าให้เลิกติดต่อไปเลย แต่มันดันมีเงินก้อนจำนวนหนึ่งที่แฟนเก่าฉันติดไว้ จึงให้ทยอยให้
โดยไม่จบไม่สิ้นสักที จึงทำให้มีการคุยกันอยู่บ้างทุกๆต้นเดือนที่ต้องโอนเงินมา
บวกกับว่าหลังๆมาฉันงี่เง่า ไม่เข้าใจเขา เอาแต่ใจ แฟนดิฉันต้องทำงานและส่งตัวเองเรียนไปด้วย
รวมกับรับผิดชอบคนทั้งบ้าน เหมือนกับว่าเขาเป็นเสาหลัก จึงทำให้เขาไม่ค่อยมีเวลาให้
ฉันก็งี่เง่า ลืมตัวบ้างบางที ไม่เข้าใจเขาบ้าง ตอนนั้นฉันรู้ว่าลำพังสิ่งที่เขาเจอ เรื่องที่เขา
ต้องรับผิดชอบมันก็สาหัสพอสมควรแล้ว ฉันดีใจมากๆที่เจอเขา เขารับผิดชอบทุกอย่างได้
ฉันจึงคิดเสมอว่า ฉันสามารถฝากชีวิตไว้กับเขาได้ ฉันจึงหลงรักเขาเต็มประตู
แต่ด้วยความรักที่ฉันมี มันมากขึ้นเรื่อยๆ ฉันอยากเจอเขา ฉันอยากคุย อยากให้เขามาหา
เราก็เริ่มทะเลาะกะนบ่อยขึ้นบ้าง เขาบอกฉันเสมอว่า ไม่อยากทะเลาะเลย เวลาทะเลาะกัน
เขารู้สึกแย่และเครียดมากๆ ทั้งๆที่เขาก็มีเรื่องเครียดอยู่แล้ว
ฉันรู้สึกว่าตัวเองเอาแต่ใจมากๆ ในวันที่มองย้อนไป แต่ตอนนั้นฉันประมาทไปจริงๆ
ฉันคิดว่าฉันอยากชนะ อยากงอลเดี๋ยวเขาก็มาง้อ เขาไม่กล้าเลิกกับฉันหรอก
นั่นคือสิ่งที่ฉันคิดตลอดมา ฉันจึงทำตัวงี่เง่ามาโดยตลอดจนไม่คิดว่าวันนึง
เขาก็สามารถหมดความอดทนลงได้
จนมาวันนึง ฉันโดนบอกเลิกค่ะ พึ่งเลิกกันได้ประมานหนึ่งอาทิตย์
เขาบอกว่าความรู้สึกเขาพังหมดแล้วจริงๆ ไม่มีเรื่อง ผญ เข้ามาแน่นอนค่ะ
ไม่ว่าจะยังไง เขาเกบียดเรื่องพวกนี้มากๆ เขาบอกว่าถ้าเขากลับมาเขาไม่สามารถ
เป็นเหมือนเดิมได้แล้ว ฉันจะโอเครหรอที่เขาอยู่กับฉัน แต่นั่งเป็นผีตายซาก
โอเครหรอ ที่เขาจะไม่โทรหาฉัน โอเครหรอที่จะไม่ทักมา ที่จะไม่เทคแคร์เหมือนเดิม
เขาบอกว่า ยิ่งเขาทำแบบนั้นมันจะทำให้ฉันเกลียดเขา มันจะยิ่งเป็นการทำร้ายฉัน
เขาไม่อยากทำร้ายฉันแล้ว เขาก็เสียใจที่ให้เวลากับฉันไม่ได้เลย เพราะเขามีสิ่งที่เขา
ต้องรับผิดชอบอยู่อย่างมาก ถ้าให้เลือกเขาต้องเลือกที่จะดูแลที่บ้านก่อน
เขาบอกว่าเสียดายมากๆที่เสียฉันไป แต่หมดแล้วความรู้สึกมันพังหมดแล้ว
บวกกับความที่เขาเป็นแบบบนี้ด้วย มันยากที่เราจะรักกันต่อไป
ฉันเป็นคนแรกที่เขาพาเข้าบ้าน และพามาเจอเพื่อนๆ แฟนเก่าเขา เขาไม่เคยพามาเจอใครเลย
ด้วยเหตุผลที่ว่า เขาคิดว่ายังไงก็ต้องเลิกกันอยู่ดี แต่เขาบอกฉันว่าพอมาเจอฉัน มันรู้สึกพิเศษมากๆ
เขาพาฉันมาที่บ้าน พามาเจอเพื่อนๆ ให้ฉันดูเงินในบัญชีเขาทั้งหมดที่มี เพื่อให้ฉันเชื่อว่าฉันสามารถ
ฝากชีวิตไว้ที่เขาได้นะ เขาบอกเขาไม่อยากหาใครแล้วจริงๆ พอมาเจอฉันที่เข้าใจทุกอย่างในชีวิตของเขา
ที่เขาสามารถเล่าทุกอย่างให้ฉันฟังได้ เขารู้สึกว่ามันพิเศษมากๆ
พอฉันฟังแบบนี้แล้ว ฉันรู้สึกว่าเหมือนเป็นฉันคนนึงที่รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับชีวิตเขา ที่สามารถแบ่งเบาความทุกข์ได้บ้าง
รู้ว่าสำหรับเขาฉันพิเศษมากๆ และสำหรับฉันเขาก็พิเศษมากๆเช่นกัน ฉันพลาดเอง ประมาทไปเองทุกๆเรื่อง ไม่ว่าจะเป็น
เรื่องแฟนเก่าที่เข้ามาคุย และความงี่เง่าไม่เข้าใจเขา แต่ตอนนี้พอเขาบอกเลิกฉัน ฉันกลับมาคิดทบทวนตัวเอง ฉันประมาท
ไปมากๆจริงๆ ฉันโทรบอกแฟนเก่าว่าไม่ต้องมายุ่งกับฉันแล้วให้แฟนฉันฟังด้วย บอกแฟนเก่าว่าไม่ต้องติดต่อฉันแล้วเพราะ
ว่าฉันทำให้แฟนของฉันเสียใจมามากพอแล้ว ไม่ว่าวันนี้เขาจะอยู่หรือจะไป ฉันถือว่าฉันได้บอกในสิ่งที่ฉันควรจะทำมาตั้งนานแล้ว
ฉันโทรคุยต่อหน้าแฟนของฉันว่าฉันเคลียหมดทุกอย่างแล้วนะ ฉันประมาทไปจริงๆ สิ่งพวกนี้ฉันควรจะทำในวันที่เราครบกันด้วยซ้ำ
แต่ฉันทำไมไม่ทำ เพราะคิดว่าฉันจะทำอะไรกับเขาก็ได้ แต่พอวันนี้เขาเลือกจะไปแล้วจริงๆ มันเหมือนโลกทั้งโลกของฉันแตกต่อหน้า
คนที่ฉันคิดว่าพิเศษที่สุดในชีวิตของกันและกัน เขากำลังจะหายไป เขากำลังจะจากฉันไป ฉันรู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำมากๆ
เพื่อนของเขาไม่อยากให้เราเลิกกัน ไปบอกเขาว่าฉันเป็นคนแรกที่เขาพามาเจอเพื่อนๆ แล้วเข้ากันได้ดีมากๆ ไม่อยากให้สองคนเลิกกันเลยหวะ
แต่เขาก็ยืนยันคำเดิมว่า พอแล้ว เขาเข็ดแล้ว มันพังหมดแล้ว เขาบอกฉันว่ายังอยากพาฉันไปทะเลอยู่ เรายังไปเที่ยวไหนกันได้อยู่ แต่ในฐานะเพื่อน
เขาบอกว่า เขาอยากเห็นฉันมีความสุขนะ เขาเสียดายเรื่องของเราจริงๆ
ปล. หลังจากเลิกกันฉันง้อเขาอยู่สองวันว่ากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม ฉันรู้แล้วว่าเธอมีค่าแค่ไหน เขาบอกว่าอย่าพูดแบบบนี้อีก ยังไงก็ไม่กลับไปแล้ว พอหลังจากวันที่เขาพูดว่าอย่าพูดแบบนี้อีก ฉันก้ไม่กล้าพูดขอให้เขากลับมาอีกเลย ฉันทำวีดีโอขอโทษแล้วก็เล่าถึงเรื่องที่ผ่านมาตั้งแต่วันแรกที่
เราเจอกัน ผ่านอะไรด้วยกันมา ฉันขอโทษสุดหัวใจ ที่คอยทำร้ายความรู้สึกเขามาโดยตลอด แต่ไม่ได้เขียนว่าให้กลับมาแล้ว ฉันอยากให้รู้ว่ารู้สึกผิดจริงๆ
ฉันอยากถามเพื่อนๆว่าฉันควรจะทำอย่างไรต่อไปดี ฉันไม่อยากเสียเขาไปเลย เขาพิเศษที่สุดในชีวิตของฉันที่ฉันสัมผัส ฉันรู้แล้วว่าฉันควรทำตัวยังไง
ควรจะเข้าใจเขาให้มากเท่าไหร่ เรื่องแฟนเก่าฉันก็เคลียหมดแล้วไม่มีการติดต่อใดๆทั้งสิ้น เคลียจบปัญหาแล้ว เหลือแต่เรื่องงี่เง่า ฉันพอมีทางไหม
มีทางให้เขากลับมาบ้างไหม เขาใจแข็งมากๆ หรือฉันควรจะรอแบบนี้ รอไปให้เขาเห็นว่าฉันรักเขามากสุดหัวใจของฉันจริงๆ หรือควรจะปล่อยให้เขาคิด
ทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมาก่อน ใครเคยบอกเลิกแฟนแล้วสุดท้ายอยากกลับไปบ้างไหมถ้าเห็นในความรักที่เขามีให้เรา หรือใครเคยเจอแบบฉันแล้วสู้
ไม่ท้อที่จะรอ รบกวนเพื่อนที่เคยมีประสพการณ์ช่วยหน่อยนะคะ ฉันตันแล้วจริงๆ อยากให้เขากลับมามาก ฉันรักเขามาก
ปล.2 ขอบคุณที่อ่านมาถึงตอนจบนะคะ ขอโทษหากทำให้เข้าใจยากค่ะ ฉันควรรอ หรือปล่อยเขาไปจริงๆคะ