เฮ้ย ทำไมกูพึ่งรู้ ตอนเสียไปวะ

สวัสดีครับ เข้าเรื่องเลย พอดีผมมีเพื่อนคนนึงคบกันมาตอนอยู่ ม.4 ตอนนี้ก็ ม.6 เเล้วครับ เพื่อนคนนี้ขอเเทนว่า บี นะ 555 คือสนิทกันเพราะผมอกหักจากสาวที่เห็นปุ๊ปรักเลย สุดท้ายแห้วสิครับ บีก็จะมาปลอบผม จนสนิทกันในแชทนะ ตัวจริงพูดกันนิดเดียว  ในห้องไม่มีใครรู้หรอกครับ กลัวโดนเเซวเเล้ว บีไม่ชอบ ถ้าผมมีหญิงใหม่ก็จะมาปรึกษาบีตอนเเรกก้พิมนะ หลังๆขี้เกียจ เพราะผมค่อนข้างอ่อนภาษาไทย แล้วเวลา บี พิมมามันเข้าใจไม่ตรงกันครับ ผมเลยโทรไป จากนั้นก็คุยกันมาตลอด จากนั้นก็สตั้น เฮ้น บี มีแฟน!! ชื่อ โอ ครับ ผมแอบหงอยๆ นะ คนคุยกันบ่อยๆ มันไม่ได้คุยมันจะแปลกๆ เหมือนกิจวัตรประจำวัน มันต้องคุย แต่เกรงใจแฟนเขาครับ วันอีกวันผมก็ประสาทกินโทรไปเลย บี รับโทรศัพท์ผมครับ ผมเลยถามรู้สึกยังไงกับเราหรอ บีบอกว่า บีเคยชอบผมแต่ผมไม่รู้ พอพี่โอมาจีบก็ ตกลงไปเพราะ บี ก็ชอบพี่โอ ผมก็เฉยๆนะ จุดพีคอยู่ตรงนี้ เปิดเทอม ม.6 มา บี ไม่ค่อยคุยกับผม คือเย็นชามาก โทรหาก็พูดแต่ไม่เหมือนเดิม ในห้องบีชอบมองผมนะ ผมรู้ ตอนนี้ไม่สบตาผมเลย เลยแกล้งทัก หยิ่งหรอ บีไม่ตอบครับ ผมเริ่มมาคิด เฮ้ย กูชอบบีป่ะวะ เขาไม่คุย ไม่เล่น เย็นใส่ มันเเปรบๆอะ เขาไม่สนใจผม เหมือนอะไรๆ สำคัญหายไป  งอาจเป็นเพราะเขามีแฟนเเล้วมั้ง ตอน บี โพสถึงแฟนนี่ มัแอบนอยบ้าง 555 จะจบ ม. 6 ผมอยากให้เราคุยกันเหมือนเดิม ไม่ต้องทุกวันเเบบเมื่อก่อนก็ได้ เข้าใจระหว่างเพื่อนกับแฟนผมคงไม่สมควรทำเขามีปัญหา เขาดูรักกันดี อยากจะบอกว่า กูรักนะ บี กูโง่จนเสียไป