ของเราติดตามมาตั้งแต่ปี 2552 ค่ะ ช่วงนั้นเป็นช่วงเราเพิ่งหัดเล่นวอลเล่ย์ วันนั้นหลังเลิกเรียนกลับมาบ้านดูทีวีแล้วเจอรายการกีฬาแข่งวอลเล่ย์ เรานี่ติดไปเลย !! ถ้ามีเวลาก็จะดูแทบทุกแมต ไปๆมาๆกลายเป็นว่าเรามีพี่ๆนักวอลเล่ย์สาวไทยเป็นไอดอล (โดยเฉพาะพี่ปลื้มจิตร์) เราถูกรับเลือกให้เป็นนักวอลเล่ย์โรงเรียนจนถึงจบมอต้นค่ะ เราดีใจมากๆ เพราะส่วนนึงเลยก็คือมีพี่ๆทุกคนเป็นตัวอย่าง จนตอนนี้เราจบ ม.6 แล้วค่ะ เรารู้สึกรักและผูกพันธ์พวกพี่ๆมากๆ หนูไม่อยากให้พวกพี่หายไปไหนเลย อยากดูพวกพี่เล่นวอลเล่ย์ตลอดไปจริงๆ ยิ่งดูคลิปนี้ยิ่งร้องไห้ค่ะ มันทั้งซึ้งทั้งเศร้า #ดูตั้งแต่เมื่อวานจนตอนนี้ก็ยังร้องไห้ค่ะ
-ส่วนนี่เป็นคอมเม้นท์ที่เราลงไว้ใต้คลิปนะคะ
สำหรับเราแล้ววอลเลย์บอลคือกีฬาชนิดแรกที่เราเล่นและรัก เป็นกีฬาที่ฝึกความอดทน ให้ความมีน้ำใจนักกีฬา ความขยัน และพวกพี่นักวอลเล่ย์ทีมชาติไทยทุกคนคือไอดอลของหนูในการฝึกซ้อมทุกครั้ง ตอน ป.5 หลังเลิกเรียนกลับมาบ้านต้องมาเปิดดูพวกพี่แข่ง หนูมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นพวกพี่อยู่ในสนาม พวกพี่ทำให้หนูมุ่งมั่นมากขึ้นในการเล่นวอลเล่ย์บอลจนทำให้หนูได้รับเลือกเป็นนักกีฬาวอลเล่ย์ประจำโรงเรียนตั้งแต่สมัยประถมจนถึงมัธยมต้น ทุกครั้งที่หนูลงสนามหนูจะนึกถึงหน้าพี่หน่อง (ปลื้มจิตร์) มันยิ่งทำให้หนูมีกำลังใจ จนกระทั่งตอนนี้หนูเรียนจบ ม.6แล้ว เป็นเวลา 7-8 ปีที่ได้ติดตามพวกพี่ มันคงไม่แปลกไปใช่มั้ยกับการที่เราหลงรักคนกลุ่มๆนึงได้มากขนาดนี้แม้ว่าเราไม่เคยแม้แต่จะเห็นหน้า ได้เห็นพวกเขาเพียงจากจอสี่เหลี่ยมๆ ..... หนูรักและคลั่งไคล้พวกพี่มากๆ รูปของพี่ๆที่เคยนำมาติดห้องเมื่อ 5-6 ปีก่อน ณ ตอนนี้รูปมันสีอาจจะจางหายไปบ้างแต่ภาพที่อยู่ในใจจะยังคงตราไว้ ต่อจากนี้นักกีฬารุ่นใหม่ๆอาจจะเริ่มเข้ามาทำหน้าที่นี้แทนพวกพี่ หรืออาจจะมีเหตุผลบางอย่างที่พวกพี่ต้องเลิกเล่น แต่พวกพี่ยังอยู่ในใจหนูตลอดไป พวกพี่คือตำนานของวอลเล่ย์หญิงทีมชาติไทย #รักจากใจ #VolleyballThailand2016
มาเล่าสู่กันฟังค่ะว่าเริ่มรักและติดตามนักวอลเลย์สาวไทยตั้งแต่เมื่อไหร่
-ส่วนนี่เป็นคอมเม้นท์ที่เราลงไว้ใต้คลิปนะคะ
สำหรับเราแล้ววอลเลย์บอลคือกีฬาชนิดแรกที่เราเล่นและรัก เป็นกีฬาที่ฝึกความอดทน ให้ความมีน้ำใจนักกีฬา ความขยัน และพวกพี่นักวอลเล่ย์ทีมชาติไทยทุกคนคือไอดอลของหนูในการฝึกซ้อมทุกครั้ง ตอน ป.5 หลังเลิกเรียนกลับมาบ้านต้องมาเปิดดูพวกพี่แข่ง หนูมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นพวกพี่อยู่ในสนาม พวกพี่ทำให้หนูมุ่งมั่นมากขึ้นในการเล่นวอลเล่ย์บอลจนทำให้หนูได้รับเลือกเป็นนักกีฬาวอลเล่ย์ประจำโรงเรียนตั้งแต่สมัยประถมจนถึงมัธยมต้น ทุกครั้งที่หนูลงสนามหนูจะนึกถึงหน้าพี่หน่อง (ปลื้มจิตร์) มันยิ่งทำให้หนูมีกำลังใจ จนกระทั่งตอนนี้หนูเรียนจบ ม.6แล้ว เป็นเวลา 7-8 ปีที่ได้ติดตามพวกพี่ มันคงไม่แปลกไปใช่มั้ยกับการที่เราหลงรักคนกลุ่มๆนึงได้มากขนาดนี้แม้ว่าเราไม่เคยแม้แต่จะเห็นหน้า ได้เห็นพวกเขาเพียงจากจอสี่เหลี่ยมๆ ..... หนูรักและคลั่งไคล้พวกพี่มากๆ รูปของพี่ๆที่เคยนำมาติดห้องเมื่อ 5-6 ปีก่อน ณ ตอนนี้รูปมันสีอาจจะจางหายไปบ้างแต่ภาพที่อยู่ในใจจะยังคงตราไว้ ต่อจากนี้นักกีฬารุ่นใหม่ๆอาจจะเริ่มเข้ามาทำหน้าที่นี้แทนพวกพี่ หรืออาจจะมีเหตุผลบางอย่างที่พวกพี่ต้องเลิกเล่น แต่พวกพี่ยังอยู่ในใจหนูตลอดไป พวกพี่คือตำนานของวอลเล่ย์หญิงทีมชาติไทย #รักจากใจ #VolleyballThailand2016