อาการเดิมของเด็กชายวัย 5 ขวบ ถ่ายไม่ออก เล็ดติดก้น และเหม็นมาก

จากที่เคยตั้งกระทู้เมื่อปีที่แล้วที่เคยสอบถามสมาชิกในพันทิปก็ได้คำแนะนำต่างๆมากมาย ขอบคุณมากๆเลยคะ ก้คงมีเฉพาะในพันทิปนี่แระมั้งที่รับฟังและสงสารเด็ก เพราะทุกวันนี้เด็กก็ยังเหมือนเดิม อาการเดิม แก้ไม่หาย รักษานี่ไม่แน่ใจว่ายังไง เพราะเด็กอยู่กับป้า เขาบอกว่าเขาพาไปหาหมอแล้ว เอ็กซเรย์ในกระเพาะ ลำไส้ หมอบอกไม่เป็นอะไร หมอให้ยามากิน ก็เป็นแบบนี้มาจนถึงทุกวันนี้ เราก้ไม่รู้จะแก้ยังไง เคยพาไปหาหมอเอง หมอก็บอกว่าต้องให้คนที่ดูแลน้องมาด้วยจะได้รับฟังและแก้ปัญหาถูกทาง เราก็ขอคำแนะนำคร่าวๆมา ก้คือให้ดื่มน้ำมากๆ กินผักที่มีกากใย กินผลไม้ที่ช่วยให้ถ่ายง่าย กินอย่างสม่ำเสมอ เป็นเวลา แต่ปัญหาคือเด็กอยู่กะเราแค่ช่วงค่ำ และบางวันก้มา บางวันก้ไม่มา เราก็ไม่รุ้จะช่วยอะไรได้มาก เพราะตอนนี้เด็กก้โตพอที่จะแยกแยะรับเรืองราวต่างๆได้มากแล้ว เพราะเราไม่ใช่แม่แท้ๆของเขา และอีกอย่างเราจะดุมากเวลากินข้าว เพราะเราจะให้เขากินผัก แล้วตามด้วยมะละกอหรือไม่ก็กล้วย ซึ่งเขาไม่ชอบ ก้จะหันไปหาพ่อเขา ดีตรงที่พ่อเขาเข้าข้างเราเรื่องนี้ แล้วช่วงนี้เด็กก็ไม่ค่อยจะมาที่บ้าน ด้วยเหตุผลอะไรไม่รู้ ไม่อยากคิดมาก รู้แค่สงสารเด็ก เวลาเห็นเขาปวดขี้ แต่เบ่งไม่ออก เรามานั่งสังเกตุอาการเขา คือ เขาไม่ค่อยจะกินข้าว ไม่ค่อยเคี้ยวข้าว ชอบอม แล้วกินข้าวที เปนชั่วโมง อันนี้จากความคิดเรานะ คือที่เขาไม่ค่อยกิข้าวเพราะ เขาไม่อยากปวดท้อง ไม่อยากขี้ เพราะเขาขี้ไม่ออก ต้องเบ่ง แต่เบ่งก้ไม่ออก จะมีก้แค่เล็ดติดกางเกงใน แต่กลิ่นนี่เกินบรรยาย เวลาเราล้างก้นให้เขา จะจับที่ท้อง ท้องแข็งมาก แล้วก็มีก้อนขี้เต็มท้องไปหมด เขากลายเปนเด็กติดบ้าน ไม่อยากไปไหน พอเราจะพาไปไหน ก้จะบอก พ่อน้องอยากกลับบ้าน เพราะเวลาพาไปข้างนอก เขาเบ่งขี้ไม่ได้ การเบ่งขี้ของเขาคือนั่งนิ่งๆชันเข่าขึ้น กอดเข่า แล้วก้พยายามเบ่ง หน้าตาน่าสงสารมากกกกกกกกก เราเห็นแล้วมีแต่คำถามเต็มหัวไปหมด ว่าเพราะอะไรเด็กถึงต้องเจออะไรแบบนี้ เป็นแบบนี้ ทั้งๆที่คนดูแลก็เยอะ ป้า 2 คน ปู่ ย่า เราก้ได้แต่สงสัย คิดไปต่างๆนาๆ แล้วก้ได้แต่คิดคนเดียว สงสารอยู่คนเดียว ทำอะไรไม่ได้ เพราะพ่อเขาก้ไม่ต่างจากเรา ยุ่งอะไรมากไม่ได้ ก้ทำได้แค่สงสาร แล้วก้แกปัญหาเฉพาะเวลาที่อยู่กับเรา ใจเราอยากให้เขาหาย อยากให้เขาร่าเริง สนุกสมวัย เพราะเราก็ไม่รู้ว่าที่โรงเรียนเขาจะกินอยู่ยังไง เพื่อน ครู จะว่ายังไง ทำไงได้ ก้ได้แค่คิด ทำได้แค่เปนห่วง ทำเท่าที่ทำได้ เพราะเราไม่ใช่แม่แท้ๆของเขา แล้วก้ไม่เคยคุยกะป้าเขาด้วย อย่างมากก้แค่ยกมือไหว้เวลาเจอกัน บางทีเขารับไหว้แต่หน้าไม่อยากจะมองก้มี ถามคำตอบคำเลยทำให้ไม่ค่อยกล้าคุย เพราะไม่รุ้ว่าเขาชอบเรารึเปล่า ก้คงทำได้แค่หวังว่าสักวันเขาคงจะหาย และขอให้หายเร็ววัน เพราะทุกวันนี้ตัวดำ ผอม ไม่ค่อยร่างเริง ไม่สมวัยเลย ขอให้บุญที่เขามี ที่เรามีช่วยให้เขาหายละกัน อย่าเป็นอะไรไปมากกว่าแค่ขี้ไม่ออกเลย