คือเรื่องมีอยู่ว่า ผมมีเพื่อน ผญ อยู่คนหนึ่งเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยมละ เคยผ่านช่วงเวลาแย่ๆมาด้วยกัน แต่เราก็คอยดูแลกันตลอด ทั้งตอนที่ผมเศร้าและตอนที่เค้าเศร้า เราก็ผลัดกันไปดูแลกันที่ร้านเหล้าตลอด 55555
คนนี้เรียกได้ว่าเป็นเพื่อน ผญ ที่ผมสนิทเลยแหละกินเหล้าด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ไปไหนไปด้วยกัน วันไหนเมาๆมาก็นอนตายอยู่ข้างกันก็ยังมี
เราสองคนก็ต่างมีคนที่คุยๆกัน ผมก็คุยของผมไปเรื่อยๆแหละ ถ้าใช่ก็ใช่ ไม่ใช่ก็ปล่อยไป เค้าก็เหมือนกัน แต่พออยู่มาวันหนึ่ง ผมรู้สึกว่าผมไม่อยากให้เค้าไปมีใคร เพราะอะไรก็ไม่รู้ ผมอยากให้เราอยู่กันไปแบบนี้ มันก็มีความสุขดีนะ จะเป็นสถานะอะไรก็ได้ ไม่ต้องเป็นแฟนกันก็ได้(แต่ถ้าเป็นก็ดี) ผมก็ไม่รู้ว่าที่รู้สึกอยู่มันคืออะไร มันคือความรัก ความผูกพันธ์ หรือแค่เป็นความเห็นแก่ตัวของผม
เรียกว่าความรักหรือแค่ความผูกพันธ์ หรือแค่ความเห็นแก่ตัว
คนนี้เรียกได้ว่าเป็นเพื่อน ผญ ที่ผมสนิทเลยแหละกินเหล้าด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ไปไหนไปด้วยกัน วันไหนเมาๆมาก็นอนตายอยู่ข้างกันก็ยังมี
เราสองคนก็ต่างมีคนที่คุยๆกัน ผมก็คุยของผมไปเรื่อยๆแหละ ถ้าใช่ก็ใช่ ไม่ใช่ก็ปล่อยไป เค้าก็เหมือนกัน แต่พออยู่มาวันหนึ่ง ผมรู้สึกว่าผมไม่อยากให้เค้าไปมีใคร เพราะอะไรก็ไม่รู้ ผมอยากให้เราอยู่กันไปแบบนี้ มันก็มีความสุขดีนะ จะเป็นสถานะอะไรก็ได้ ไม่ต้องเป็นแฟนกันก็ได้(แต่ถ้าเป็นก็ดี) ผมก็ไม่รู้ว่าที่รู้สึกอยู่มันคืออะไร มันคือความรัก ความผูกพันธ์ หรือแค่เป็นความเห็นแก่ตัวของผม