ตอนนี้เราอยู่มหาลัยปี1 กำลังขึ้นปี2 เราคบกับแฟนตั้งแต่อยู่ ม.6 ยังรักกันดีค่ะ
เราอยู่แบบพึ่งพากันและกันค่ะ สอนสิ่งที่ต่างฝ่ายต่างไม่รู้แลกกัน (เราเก่งด้านศิลปะ แฟนเก่งด้านคอมพิวเตอร์) เราต่างคนต่างรู้ว่าอะไรควรไม่ควร
แบบว่าแยกเรื่องความรัก การเรียน ทำงาน ได้ค่ะ สรุปๆก็ไม่ได้พากันมั่วสุ่มทำชีวิตล่มน่ะค่ะ
ทีนี้... พ่อแม่ของเราก็รู้จักแฟนเราค่ะ เพราะเราไม่ชอบปิดบังหรือโกหกใคร เวลามีอะไรเราก็จะบอกพ่อแม่ค่ะ
พ่อก็บอกตลอดว่าเรียนให้จบก่อนแล้วค่อยหาแฟนนะ พ่อพูดน้ำเสียงเรียบๆแบบสุขุม เราก็ตอบอืมๆตลอดค่ะพ่อเราไม่เท่าไหร่เราเข้าใจว่าพ่อกลัวเราเสียการเรียนและเป็นห่วงเรา
แต่คนที่หนักที่สุดคือแม่ค่ะ โดยแม่ให้เหตุผลที่เกลียดแฟนเราว่า...
- แฟนเราเกิดปีนักกษัตริย์ปีเสือ เราเกิดปีวัว เสือกับวัวอยู่ด้วยกันไม่ได้วัวจะโดนเสือข่ม (แต่เราอายุมากกว่าแฟนปีนึงแฟนเราจะค่อนข้างให้เกียรติเรานะไม่เคยข่มขู่อะไร)
- แม่ชอบพูดว่าแฟนเราผอมไปแล้วไม่ได้หน้าตาดี แล้วไปเรียกแฟนเราว่าไอจิ้งเหลนค่ะ - -llll
- ครอบครัวทางแฟนเราค่อนข้างจน
- แฟนเราพ่อแม่แยกทางกันแต่เด็กอยู่คนเดียวดูฐานะครอบครัวไม่มั่นคง
- ครั้งหนึ่งแฟนเราเคยมากินข้าวที่บ้าน พ่อแม่เราอยู่ด้วยแล้วแฟนเราปิดประตูเสียงดัง แม่เลยหาว่าเป็นคนไร้มารยาท
- และหลายอย่างมากมายที่แม่คอยจับผิด
บางวันเราอยากไปเที่ยวกับแฟน แค่นัดมาเดินห้างเล่นกัน เราก็บอกแม่ว่า " จะไปห้างกับเขานะ " แม่ตอบสวนกลับเร็วมากว่าไม่ให้ไป
แล้วก็กลายเป็นว่าแม่พูดว่าเรากับแฟนเราต่อรัวๆทั้งวันในวันนั้นเลยค่ะ พูดบ้างว่า จะไปกับมันอีกแล้วเหรอ ให้มันน้อยๆหน่อย รักมันมากเหรอ แม่เกลียดมัน
ทำไมกูถึงมีลูกแบบนี้ ผู้ชายดีๆมีตั้งเยอะทำไมไปเลือกมัน บลาๆยาวๆๆๆ แล้วพูดวนไปมาทั้งวันไม่เว้นก่อนนอน
จึงกลายเป็นว่าเวลาเราจะเที่ยวกับแฟนเราต้องโกหกแม่ว่าไปกับเพื่อนหรือ บางครั้งบอกแม่ว่าไปเที่ยวกับเพื่อน แต่ความจริง เที่ยวกับเพื่อนแล้วเหน็บแฟนไปเที่ยวด้วย ซึ่งก่อนหน้านั้นเราไม่เคยโกหกอะไรพ่อแม่เลยแต่พอมาเจอแม่ว่าแบบนั้นกลายเป็นต้องโกหกพ่อแม่ คือเรารู้สึกผิดมากที่โกหกบุพการี แต่ทำยังไงได้? ถ้าพูดความจริงไปเราก็จะโดนเขาว่า
เราเคยพยายามอธิบายให้แม่ฟังว่าเขาเป็นคนดีนะ แต่กลายเป็นว่าเราพูดอะไรไปแม่ไม่รับฟังเราเลย มีครั้งนึง พ่อของแฟนเราชวนเราไปกินข้าวจะพาไปเลี้ยง เราเลยขอแม่ไป แน่นอนกับคำตอบที่ได้มา " แม่ไม่ให้ไปนะ.... พ่อมันพาไปเหรอ? รู้จักมั้ยเซ็กซ์หมู่มั้ย ระวังจะโดนหลอกไปโดนฟันทั้งมันแล้ว พ่อมันเลย " เราได้ยินคำตอบแม่คือรู้สึกแย่มาก การที่แม่พูดแบบนี้เป็นการไม่ให้เกียรติครอบครัวเขาเลย เหมือนดูถูกอยู่ เราเลยบอกแฟนว่าไปไม่ได้น่ะและบอกเหตุผล เล่าให้ฟังว่าแม่บอกว่าอะไร แฟนเราได้ยินก็ขำลั่นออกมา บอกว่า "ผมไม่เคยเห็นใครที่คิดอะไรแบบนี้เลยบ้าไปแล้ว ว่าแล้วละว่าแม่ของเราต้องไม่ให้ แต่ผมโกรธนะที่เขาพูดพาดพิงถึงพ่อผมเพราะผม "
ล่าสุดค่ะ มีครั้งนึงเราโดนแม่จับได้ว่าไปเที่ยวกับแฟน เพราะว่าวันนั้นเราต้องไปขึงผ้าบนไม้เฟรมที่เป็นงานเรียนที่บ้านเพื่อน ก็บอกแม่ว่าไปบ้านเพื่อนค่ะ แต่ความจริงเอาแฟนไปด้วยเพราะกะจะเดินเที่ยวต่อ แล้วให้แฟนช่วยถือ เฟรมวาดรูปด้วยเพราะอันใหญ่ 80 x 120 นิ้วอันใหญ่แทบเท่าตัวเรา ทว่าตอนกำลังจะออกจากบ้านเราดันวางโทรศัพท์ทิ้งไว้ แล้วตัวเราอาบน้ำอยู่ค่ะ แล้วแฟนเราก็ส่งข้อความมาถามว่าจะออกกี่โมง แม่เราเห็นมือถือเรามีข้อความเข้าก็เลยหยิบมาเปิดอ่านดู เลยโดนจับได้ค่ะว่าไปเจอกับแฟน เราเลยโดนแม่ว่าก่อนออกจากบ้านโดยเราก็อธิบายว่านานๆทีเราจะได้ไปกับเขา แถมเราถือของหนักด้วย เขาจะช่วยถือให้ แล้วก็ออกไปค่ะ.... พอตอนกลับมาถึงบ้านช่วงเย็นๆ.... ขอบอกไว้ก่อน ณ จุดๆนี้เลยค่ะว่า แม่เราค่อนข้างมี 2 หน้า แบบว่าเวลาไปคุยกับเพื่อนบ้านข้างนอกจะทำตัวดีมากๆเหมือนนางฟ้า แต่พอตกเย็นจะมานินทาว่าบ้านนู้นนี้เปลี่ยนเป็นคนละคนเลยค่ะ และในเย็นมืดๆวันนั้นเราโดนแม่ว่าอย่างโหมกระหน่ำ เราโดนแม่ตะคอกใส่พูดคำหยาบหลายอย่างใส่แม่บอกว่า
"กูเสียใจชิปหายเลยว่ะไอลูก 
ๆแบบนี้ ตราบใดที่กูยังมีชีวิตอยู่อย่าให้เห็นพวกอยู่ด้วยกัน ถ้ากูตายเมื่อไหร่พวกจะ จะอะไรก็เชิญ"
เป็นส่วนหนึ่งที่เราจำได้ว่าโดนแม่ว่า มันมีเยอะมากที่เขาว่าเราแต่เราก็ไม่โต้ตอบค่ะทำเป็นหูทวนลมไป เพราะถ้าไปตอบจะทำให้เรื่องยาวกว่านี้
ทำไม? เราทำถูก หรือ ผิด? ที่โกหกพ่อแม่ แต่เราโกหกเพื่อทำให้พ่อแม่ไม่รู้สึกแย่ แต่การโกหกมันทำให้เรารู้สึกบาป เราเองก็อยากมีเวลาได้เที่ยวกับแฟนบ้างเดือนละครั้งบ้าง หรือเราต้องโกหกแบบนี้ไปเรื่อยๆ? เราแค่ต้องการให้พ่อแม่ยอมรับแฟนเราไม่กีดกั้นก็เท่านั้นเอง
เรารักพ่อแม่นะ แต่เราไม่เข้าใจว่า
ทำไมความสุขของเราเป็นความทุกข์ของแม่
ใครพอจะเคยเจอประสบการณ์แบบนี้ช่วยแนะนำทีนะคะ
หากแท๊กผิดต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
แม่ ต่อต้านแฟนเราทำอย่างไรดีคะ?
เราอยู่แบบพึ่งพากันและกันค่ะ สอนสิ่งที่ต่างฝ่ายต่างไม่รู้แลกกัน (เราเก่งด้านศิลปะ แฟนเก่งด้านคอมพิวเตอร์) เราต่างคนต่างรู้ว่าอะไรควรไม่ควร
แบบว่าแยกเรื่องความรัก การเรียน ทำงาน ได้ค่ะ สรุปๆก็ไม่ได้พากันมั่วสุ่มทำชีวิตล่มน่ะค่ะ
ทีนี้... พ่อแม่ของเราก็รู้จักแฟนเราค่ะ เพราะเราไม่ชอบปิดบังหรือโกหกใคร เวลามีอะไรเราก็จะบอกพ่อแม่ค่ะ
พ่อก็บอกตลอดว่าเรียนให้จบก่อนแล้วค่อยหาแฟนนะ พ่อพูดน้ำเสียงเรียบๆแบบสุขุม เราก็ตอบอืมๆตลอดค่ะพ่อเราไม่เท่าไหร่เราเข้าใจว่าพ่อกลัวเราเสียการเรียนและเป็นห่วงเรา
แต่คนที่หนักที่สุดคือแม่ค่ะ โดยแม่ให้เหตุผลที่เกลียดแฟนเราว่า...
- แฟนเราเกิดปีนักกษัตริย์ปีเสือ เราเกิดปีวัว เสือกับวัวอยู่ด้วยกันไม่ได้วัวจะโดนเสือข่ม (แต่เราอายุมากกว่าแฟนปีนึงแฟนเราจะค่อนข้างให้เกียรติเรานะไม่เคยข่มขู่อะไร)
- แม่ชอบพูดว่าแฟนเราผอมไปแล้วไม่ได้หน้าตาดี แล้วไปเรียกแฟนเราว่าไอจิ้งเหลนค่ะ - -llll
- ครอบครัวทางแฟนเราค่อนข้างจน
- แฟนเราพ่อแม่แยกทางกันแต่เด็กอยู่คนเดียวดูฐานะครอบครัวไม่มั่นคง
- ครั้งหนึ่งแฟนเราเคยมากินข้าวที่บ้าน พ่อแม่เราอยู่ด้วยแล้วแฟนเราปิดประตูเสียงดัง แม่เลยหาว่าเป็นคนไร้มารยาท
- และหลายอย่างมากมายที่แม่คอยจับผิด
บางวันเราอยากไปเที่ยวกับแฟน แค่นัดมาเดินห้างเล่นกัน เราก็บอกแม่ว่า " จะไปห้างกับเขานะ " แม่ตอบสวนกลับเร็วมากว่าไม่ให้ไป
แล้วก็กลายเป็นว่าแม่พูดว่าเรากับแฟนเราต่อรัวๆทั้งวันในวันนั้นเลยค่ะ พูดบ้างว่า จะไปกับมันอีกแล้วเหรอ ให้มันน้อยๆหน่อย รักมันมากเหรอ แม่เกลียดมัน
ทำไมกูถึงมีลูกแบบนี้ ผู้ชายดีๆมีตั้งเยอะทำไมไปเลือกมัน บลาๆยาวๆๆๆ แล้วพูดวนไปมาทั้งวันไม่เว้นก่อนนอน
จึงกลายเป็นว่าเวลาเราจะเที่ยวกับแฟนเราต้องโกหกแม่ว่าไปกับเพื่อนหรือ บางครั้งบอกแม่ว่าไปเที่ยวกับเพื่อน แต่ความจริง เที่ยวกับเพื่อนแล้วเหน็บแฟนไปเที่ยวด้วย ซึ่งก่อนหน้านั้นเราไม่เคยโกหกอะไรพ่อแม่เลยแต่พอมาเจอแม่ว่าแบบนั้นกลายเป็นต้องโกหกพ่อแม่ คือเรารู้สึกผิดมากที่โกหกบุพการี แต่ทำยังไงได้? ถ้าพูดความจริงไปเราก็จะโดนเขาว่า
เราเคยพยายามอธิบายให้แม่ฟังว่าเขาเป็นคนดีนะ แต่กลายเป็นว่าเราพูดอะไรไปแม่ไม่รับฟังเราเลย มีครั้งนึง พ่อของแฟนเราชวนเราไปกินข้าวจะพาไปเลี้ยง เราเลยขอแม่ไป แน่นอนกับคำตอบที่ได้มา " แม่ไม่ให้ไปนะ.... พ่อมันพาไปเหรอ? รู้จักมั้ยเซ็กซ์หมู่มั้ย ระวังจะโดนหลอกไปโดนฟันทั้งมันแล้ว พ่อมันเลย " เราได้ยินคำตอบแม่คือรู้สึกแย่มาก การที่แม่พูดแบบนี้เป็นการไม่ให้เกียรติครอบครัวเขาเลย เหมือนดูถูกอยู่ เราเลยบอกแฟนว่าไปไม่ได้น่ะและบอกเหตุผล เล่าให้ฟังว่าแม่บอกว่าอะไร แฟนเราได้ยินก็ขำลั่นออกมา บอกว่า "ผมไม่เคยเห็นใครที่คิดอะไรแบบนี้เลยบ้าไปแล้ว ว่าแล้วละว่าแม่ของเราต้องไม่ให้ แต่ผมโกรธนะที่เขาพูดพาดพิงถึงพ่อผมเพราะผม "
ล่าสุดค่ะ มีครั้งนึงเราโดนแม่จับได้ว่าไปเที่ยวกับแฟน เพราะว่าวันนั้นเราต้องไปขึงผ้าบนไม้เฟรมที่เป็นงานเรียนที่บ้านเพื่อน ก็บอกแม่ว่าไปบ้านเพื่อนค่ะ แต่ความจริงเอาแฟนไปด้วยเพราะกะจะเดินเที่ยวต่อ แล้วให้แฟนช่วยถือ เฟรมวาดรูปด้วยเพราะอันใหญ่ 80 x 120 นิ้วอันใหญ่แทบเท่าตัวเรา ทว่าตอนกำลังจะออกจากบ้านเราดันวางโทรศัพท์ทิ้งไว้ แล้วตัวเราอาบน้ำอยู่ค่ะ แล้วแฟนเราก็ส่งข้อความมาถามว่าจะออกกี่โมง แม่เราเห็นมือถือเรามีข้อความเข้าก็เลยหยิบมาเปิดอ่านดู เลยโดนจับได้ค่ะว่าไปเจอกับแฟน เราเลยโดนแม่ว่าก่อนออกจากบ้านโดยเราก็อธิบายว่านานๆทีเราจะได้ไปกับเขา แถมเราถือของหนักด้วย เขาจะช่วยถือให้ แล้วก็ออกไปค่ะ.... พอตอนกลับมาถึงบ้านช่วงเย็นๆ.... ขอบอกไว้ก่อน ณ จุดๆนี้เลยค่ะว่า แม่เราค่อนข้างมี 2 หน้า แบบว่าเวลาไปคุยกับเพื่อนบ้านข้างนอกจะทำตัวดีมากๆเหมือนนางฟ้า แต่พอตกเย็นจะมานินทาว่าบ้านนู้นนี้เปลี่ยนเป็นคนละคนเลยค่ะ และในเย็นมืดๆวันนั้นเราโดนแม่ว่าอย่างโหมกระหน่ำ เราโดนแม่ตะคอกใส่พูดคำหยาบหลายอย่างใส่แม่บอกว่า
"กูเสียใจชิปหายเลยว่ะไอลูก
เป็นส่วนหนึ่งที่เราจำได้ว่าโดนแม่ว่า มันมีเยอะมากที่เขาว่าเราแต่เราก็ไม่โต้ตอบค่ะทำเป็นหูทวนลมไป เพราะถ้าไปตอบจะทำให้เรื่องยาวกว่านี้
ทำไม? เราทำถูก หรือ ผิด? ที่โกหกพ่อแม่ แต่เราโกหกเพื่อทำให้พ่อแม่ไม่รู้สึกแย่ แต่การโกหกมันทำให้เรารู้สึกบาป เราเองก็อยากมีเวลาได้เที่ยวกับแฟนบ้างเดือนละครั้งบ้าง หรือเราต้องโกหกแบบนี้ไปเรื่อยๆ? เราแค่ต้องการให้พ่อแม่ยอมรับแฟนเราไม่กีดกั้นก็เท่านั้นเอง
เรารักพ่อแม่นะ แต่เราไม่เข้าใจว่า ทำไมความสุขของเราเป็นความทุกข์ของแม่
ใครพอจะเคยเจอประสบการณ์แบบนี้ช่วยแนะนำทีนะคะ
หากแท๊กผิดต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ