สวัสดีค่ะ หนูขอใช้ชื่อว่าบีนะคะ อายุ 14 ปี กำลังจะ 15 ในปีนี้ ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ชั้นม.3ในโรงเรียนย่านบางรักค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของหนู พึ่งสมัครแอคพันทิปมาเลยค่ะ คือว่าช่วงนี้หนูรู้สึกแปลกๆ เพื่อนๆก็บอกว่าหนูแปลกไป หนูขอย้อนกลับไปในช่วงปีที่แล้ว ช่วงที่หนูขึ้นม.2ใหม่ๆ หนูเริ่มมีความรู้สึกท้อแท้ เหนื่อย แล้วก็เริ่มร้องไห้คนเดียวแบบไม่มีเหตุผล หนูไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน เวลาที่หนูอยู่กับเพื่อนหนูก็รู้สึกว่าหนูปกติ ร่าเริงธรรมดาทั่วไป ช่วงนั้นหนูรู้สึกเหมือนเป็นคนสองบุคลิกเลยค่ะ เวลาหนูอยู่คนเดียวหนูจะเครียดมาก เครียดไปหมด เครียดแทบทุกเรื่อง หนูเลยคิดว่าหนูคงยังปรับตัวกับอะไรๆในม.2ไม่ได้ นานๆไปหนูก็เริ่มดีขึ้น พอเทอม2 อาการแบบนี้ก็เริ่มกลับมาอีกค่ะ หนูไม่อยากไปโรงเรียน มักจะรู้สึกเหนื่อยในวันอาทิตย์ เหนื่อยแบบไม่มีเหตุผล แล้วช่วงชีวิตม.2ก็จบไป เป็นปิดเทอม ปิดเทอมหนูก็ยังรู้สึกแบบเหนื่อยๆอยู่เหมือนเดิมค่ะ แต่อาการแบบนั้นเริ่มเบาลง แต่หนูดันร้องไห้แทน หนูเป็นประเภทที่จะไม่ร้องไห้ให้คนอื่นเห็นแต่พออยู่กับตัวเองทีไร ร้องไห้ง่ายมากๆ ถัดมาพอเริ่มขึ้นม.3 ในช่วงนี้เลยค่ะ หนูก็รู้สึกแบบนี้อีกแล้ว หนูเหนื่อย หนูอยากพัก หนูท้อแท้มาก หนูไม่อยากคุยกับใคร หนูไม่อยากมีเพื่อน ใครไลน์มาหนูก็ไม่อยากจะกดเข้าไปดูด้วยซ้ำ แต่สุดท้ายหนูก็กดเข้าไปแต่อ่านแล้วก็ไม่ตอบ หนูเริ่มขี้หงุดหงิด และอารมณ์เสียบ่อย หนูไม่เข้าใจตัวเองเลย ช่วงนี้แหละค่ะที่เพื่อนบอกว่าหนูแปลกไป หนูไม่เข้าใจว่าหนูแปลกไปตรงไหน หนูไม่รู้ตัวเองเลยด้วยซ้ำว่าหนูแปลกไป ปกติเวลาอยู่กับเพื่อนหนูจะเป็นคนตลกมาก หนูก็ว่า ช่วงนี้หนูตลกเหมือนเดิม แต่พอกลับมาบ้านแล้วหนูก็มักจะคิดกับตัวเองว่า วันนี้หนูพูดอะไรผิดกับเพื่อนไปหรือเปล่า มีอะไรที่หนูทำให้เพื่อนไม่พอใจในวันนี้หรือเปล่า หนูคิดมากมากๆ หนูมาคิดกับตัวเองว่าหนูไม่อยากมีสังคมแล้ว การมีสังคมทำให้หนูเครียด บางครั้งหนูคิดว่าการอยู่คนเดียวในบ้าน ไม่ต้องออกไปไหนเป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว แล้วก็หนูลืมบอกค่ะ อีกเรื่องนึง เป็นเรื่องยากที่จะเอาเรื่องนี้ไปปรึกษากับคนรู้จัก หนูไม่รู้เลยว่าหนูควรไว้ใจใครจนสุดท้ายหนุเลยมาสมัครพันทิป คือว่า ช่วงปลายๆม.2 ที่บ้านหนูมีปัญหา ไม่ใช่ปัญหาเรื่องเงินหรืออะไร แต่คือปัญหาครอบครัว คุณพ่อของหนูมีกิ๊ก ขอใช้คำแบบนี้แล้วกันนะคะ ในตอนนั้ทั้งหนูและคุณแม่ก็เครียด ความจริงหนูไม่รู้ว่าตัวเองเครียดรึเปล่า ตอนแรกหนูก็ใช้ชีวิตปกติทั่วไปค่ะ บอกตัวเองว่าไม่เป็นไร คนอื่นทนได้ เราก็ต้องทนได้ และคุณป้ากับคุณลุงขอบหนูบอกว่าเป้นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่าไปยุ่ง แต่หนูคือคนในครอบครัว หนูพยายามไม่ใส่ใจแต่หนูก็ทำไมไม่ได้ สุดท้ายหนูดันไปร้องไห้หนักมากๆเลยค่ะที่โรงเรียน แต่หนูก็ไม่ได้บอกเพื่อนว่ามีปัญหาอะไร หนูไม่รู้ว่าที่หนูเป็นมันเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือเปล่า แต่ในตอนนี้พ่อแม่ของหนูก็กลับมาคืนดีกันแล้ว แต่หนูกลับไม่ชอบใจเลย หนูรู้สึกได้ว่าการกลับมาครั้งนี้ของพ่อสำหรับหนู หนูมีอคติกับเขาไปแล้วพอสมควร หนูไม่รู้จะทำยังไงเลยค่ะ หนูอยากมีความสุข หนูอยากจะไม่เครียดเหมือนเพื่อนบ้าง แต่หนูทำไม่ได้เลย หนูไม่รู้ว่าหนูเป็นอะไรถึงได้เหนื่อยขนาดนี้ นอนก็นอนไม่ค่อยหลับและยังร้องไห้ง่ายขนาดนี้ ล่าสุดที่หนูร้องไห้คือวันอังคารที่ผ่านมาเลยค่ะ เดินร้องไห้ระหว่างทางกลับบ้านเลยคนเดียว หนูอยากหายจากอาการแบบนี้จริงๆ หนูควรทำยังไงคะ - ขอขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าค่ะ
หนูไม่รู้ว่าหนูเป็นอะไร แต่หนูรู้สึกว่าหนูแปลกไปค่ะ