ปัญหาชีวิต ครอบครัว

ผมควรทำไงดีหากวันนิงพ่อเเม่จากไป อาการที่ผมเป็นตอนนี้ เริ่มสิ้นหวังไปทุกที โรค กลัวสังคมเวลาเดิน ไปไหน เหมือนหุ่นยนตร์ ต้อง วิตกกังวล กับสายตา คนอื่น เวลา ทำงานหรือ เรียน ผมก็สมองช้า เนื่องจาก อาการเวียนหัวตลอดเวลา ทั้งวัน มันทำไห้ ความคิด อะไรมันตื้อๆ ไปหมดเลย เหมือนกะตัวเองไม่ได้คิด ยิ่งถ้าไช้ความติด ตัวเองจะมึนไปเลย ผม เคยเกือบ ดีหลายครั้งเเต่มันก็เหมือน เดิม ทุกๆครั้ง เป็นคนทำอะไรครึ่งๆกลางๆ ทำไม่สุด จะเเก้หลายทีเเต่เดพ้ใจตีวเองทุกที ตอนนี้ผมเรียนไกล้ จบเเล้ว เครียดมาก ทางบ้าน ไห้ไปช่วย งาน เเต่ผมก็หลีกเลี่ยง เรื่อย มาเพราะ ผมเคยไปช่วยเเล้วหน นิง เขาไม่ค่อย ชอบ เพราะ เวลาคุยกะไครผมคุยได้ไม่นาน ทุกๆครั้งผมหลีกเลี่ยง เพราะ ผมไม่สามารถเรียบเรียงคำพูดใน หัวได้ ได้เเต่พูดวนไปวนมา จนเขารำคาน + วิตกกังวลง่ายด้วย เคยให้หมอ เเสกน สมอง นะ เเต่ปกติ หมอ เขาบอกคงเป็นโรคทางใจ เคย คุยกะพ่อเเม่ นะ เเต่เขารับไม่ไดหากลูกเป็น โรคจิตรหรือโรคประสาท ผมว่าเขารู้นะ เเต่หลอกตัวเอง ว่าลูก ฉัน ปกติดี เหมือน คนอื่น ผมเป็น มา6 ปีเเล้ว อยู่ๆ มันก็เป็นเองเเต่ก่อน เป็นคนร่าเริง มีเเต่คนเข้าหา ตอนนี้เป็นคนตายด้าน สีหน้ามีสีเดียว เวลาพูดจากะคนอื่น มีเสียงเดียว เป็นเสียงที่จิงจัง ตลอดเวลา จนตอนท้าย ลองปล่อย ละไม่สนไจอาการ ทำ กิจกรรม ที่ชอบ พบปะสรรงสรรค์เพื่อน บ่อยๆ เเต่ก็ไม่หายซักที ตอนหลังเริ่มไม่ไหวเเล้ว ภาระหน้าที่ มันกดดัน ขนาดคนปกติยังอยู่ยากเลย อย่าว่าเเต่ คน เป็นโรคจิต