เนื้อเรื่องเลยนะคะ...... เราชอบเพื่อนคนนึง นางชื่อโอ้ค เราชอบโอ้คมากๆ แต่ไม่เคยบอกเค้าไปสักครั้ง เราคุยกันทุกวัน(บางครั้งนางก็จะหายไปโดยการอ่านไม่ตอบ) ตอนเช้านางก็จะชอบโทรมาปลุก เพราะเราชอบตื่นสาย พอนางงอแงไม่ไปโรงเรียนเราก็จะยักยอกให้มา แต่มาวันนึง นานหายจากเราไปไม่ทัก อ่านไม่ตอบ (ปล.ค่ะ เราอยู่วิทยาลัยเดียวกันแต่คนละสาขา ทำให้ไม่ค่อยเจอกันเพราะสาขาเราเลิกไม่ค่อยตรงกัน) นางไม่มาวิทลัย เราก็เป็นห่วงค่ะแต่แค่ไม่ได้ทักหา เพราะกลัวนางรำคาญ เราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นแต่ก็พอคุยกันได้ เราเลยไปถามเพื่อนนางเค้าก็บอกว่าเดี๋ยวนางก็มา อาทิตย์นี้ไม่พร้อม เพราะเปิดเทอมอาทิตย์แรก และแล้ว...วันพฤหัสเราทนไม่ไหวเพราะคิดถึง เลยทักไปถามว่าทำไมไม่มาโรงเรียน นางก็บอกตื่นสายตอนนี้อยู่ห้างมาดูหนังคนเดียว เราเลยบอกว่าเพื่อนล่ะ นางก็บอกไปเรียน มาดูหนังกันมั้ย เราเลยบอกว่าเราเรียนอยู่5555ไว้ไปดูกันนะ นางก็ตอบโอเค พอถึงวันศุกร์....วันที่เราจะไปดูหนังกัน เรานี่รีบตื่นมาก จะไปดูหนังด้วยกันเรื่องแรก เราชวนเพื่อนเราไปคนนึง เพราะเราไม่กล้าไปคนเดียวเขิน55555 พอเราถึงห้าง เราทักหานาง นางบอกถึงนานแล้วตอนนี้อยู่ในโรงหนังลืมทักหา...... ตอนนั้นเราอึ้งเลย อะไรวะแบบเราแต่งตัวแต่งหน้ามาพร้อม เพราะจะได้ดูหนังกับคนที่แอบชอบครั้งแรก สุดท้ายก็พังไม่เป็นท่า เราเลยดูกับเพื่อน2คน หลังจากนั้นก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย จนวันนี้นางทักมาหาเรา เราทำใจได้แล้ว แต่นางมาให้พังหมดเลย เรายอมรับว่าเรารู้สึกดีกับโอ้คมากๆ แต่มันก็ไม่มากพอสำหรับคนของโอ้ค เราสู้คนของโอ้คไม่ได้เลย เราบอกใจตัวเองว่า วันหน้าเอาใหม่.. (หมายถึงทำใจใหม่) ตลอดเวลาที่อยู่วิทลัยเรามองหาโอ้คตลอดว่าอยู่ไหนกับใคร แต่นับแต่พน.เราต้องทำใจใหม่แน่ๆ TT เราทำถูกใช่มั้ยคะ? ใจเราจะไม่พังเพราะโอ้คอีกแล้วใช่มั้ย? เราต้องทำยังไง? TT
ขอคำแนะนำนะคะ TT